Жыццё, каханне і смерць


Гео и язык канала: Беларусь, Белорусский
Категория: Политика


Для сувязі - @Krokash

Связанные каналы

Гео и язык канала
Беларусь, Белорусский
Категория
Политика
Статистика
Фильтр публикаций


І зноў еду да кватэры, з думкаю што хацеў бы ехаць дамоў


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


Каліноўскі (с)

• Ад маскаля і паноў няма чаго спадзяваціся, бо яны не вольнасці, а глуму і здзерства нашага хочуць.

• У нас, дзецюкі, адно учаць у школах, каб ты знаў чытаці па-маскоўску, для таго, каб цябе зусім перарабіці на маскаля.

• Маскалі, чыноўнікі і многа паноў будуць перапыняць пісьмо наша да вас, но найдуцца людзі і з мужыкоў разумнейшыя, і з панскага роду, і з местачковых, што хочуць вашай свабоды, вашага шчасця,— яны то вам самі гэта пісьмо даваці будуць, каб вы зналі, хто ваш прыяцель, а хто ваш вораг.








Цяпер я раста-гот, ці эмо-раста


Джудзіт Герман - Траўма і вылячэнне


Репост из: Historyja
Актуальныя словы Алеся Адамовіча. З кнігі "Беларускі гістарычны анекдот".


Репост из: РазМова
Выбар

Ад спапялёных ніў
Жылі... Жыве — нам жыць!
Выбар зроблены быў —
Гэтага не зьмяніць.

Згаснуць альбо згарэць
У гэты шалёны час?
Калі ў бездань глядзець,
Бездань глядзіць у нас.

Той, што зрабілі мы,
Выбар — крыжовы шлях.
Нават у цішы турмы
Полымя сьпіць у вуглях.

Зь неба і да зямлі
Чорна з варожых зграй.
Як акрыяць, калі
Ў сэрцы тваім адчай?

Гэтага не зьмяніць,
Як у прарочым сьне,
Зноўку маем рабіць
Выбар: нам быць ці не?

Бачыш, краіну змрок
Топіць у тваёй крыві.
Хопіць біблейскіх шчок —
Бʼюць, дык у адказ бі.

#паэзія_пратэсту
#Язэп_Невядомы


Репост из: Коцікі вайны
Я шмат хацеў бы напісаць сёння да 4-й гадавіны самых трагічных падзей у гісторыі сучаснай Беларусі. Але даецца мне апошнім часам гэта цяжка, мінамётныя стрэлы на мозг пазітыўна не ўплываюць 🤕

Затое мінамет зарыентаваць магу ды як браўнінг разабраць памятаю. Толькі не ведаю што я буду з такімі навыкамі рабіць пасля канца вайны. Але з гэтым я потым буду разбірацца.

Павернемся да беларускай цемы. Па ей лепш за мяне ўсё ўжо Вольскі сказаў, а дакладней спеў. Таму вось вам трэк.






Репост из: Полк Каліноўскага
Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Вітанні ад мінаметнага разліку і ваяра Альгерда.

27 ліпеня. Са Сьвятам Дня Незалежнасьці Беларусі!
Так, менавіта сёньня, 27 ліпеня, 34 гады з дня падпісаньня Дэкларацыі Незалежнасьці Беларусі (27 ліпеня 1990 Вярхоўны Савет БССР падпісаў Дэкларацыю пра Дзяржаўны суверэнітэт БССР). І менавіта гэтая дата з 1991 была афіцыйным Днём Незалежнасьці Беларусі, пакуль у 1996 годзе Лукашэнка праз незаконны "рэферэндум" не перанёс гэтае сьвята на 3 ліпеня (дзень вызваленьня Менску ад нацыстаў), які да незалежнасьці Беларусі не мае ніякага дачыненьня!

Але, мы працягваем сьвяткаваць нашае законнае Сьвята 27 ліпеня!

Таму, са Сьвятам, беларусы!
Беларусь будзе Вольнаю ад рашызму!
Жыве Беларусь!


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Чакаю вас на маім баргэсьце ў сяброўскім бары "Зухвалы". Будзем разом піць мае першыя аўтарскія кактэйлі і такім чынам збіраць данаты. А також, будзе мая фірмова настоянка, з якой сто ад соткаў так жа ідзе на данат🤘🖤


Репост из: Записки из подполья
СМИ пишут, что в Беларуси сегодня вступит в силу решение о смертном приговоре гражданину Германии Рико Кригеру. Его обвиняют в ряде преступлений, связанных с террористической и экстремистской деятельностью. Скорее всего, сегодня весь мир в очередной раз увидит кровавую сущность режима Лукашенко, последовательного лакея Кремля.

АЧК-Беларусь недавно писали, что 19 июля в Беларуси были задержаны мама и тётя анархиста и политзаключенного Александра Францкевича. Репрессивная машина уничтожает даже родственников борцов с режимом.

Русская служба BBC отмечает, что Беларусь — единственное из признанных постсоветских государств, продолжающих применять смертную казнь, но смертные приговоры также выносили «суды» непризнанных квазигосударственных образований региона, таких как «Донецкая народная республика» в период, когда Россия еще не аннексировала ее. 

В связи с этим советую вам прочитать отрывок из книги анархиста и политзаключенного Игоря Олиневича «Еду в Магадан»:

«Сколько людей прошло через тюрьмы и лагеря, гонения и пытки. Много раз я читал о них и знаю, что этим людям приходилось по-настоящему тяжело. Сколько их сгинуло в крайней нужде и безвестности. И все равно шли, все равно не смирились. Эта борьба – противостояние свободы и рабства – красной линией проходит через всю историю человечества.

Менялись эпохи, цивилизации, названия, но суть оставалась той же: антагонизм устремлений простого человека и устремлений господ (рода, веры, денег, положения). Человек vs. Власть, во все времена. Я – лишь маленькая частица в этой стихии чувств, мыслей, действий. Как капля в океане: без меня он меньше не станет, но сам полностью состоит из таких вот капелек, и каждый вносит свою лепту в общий ритм океанического биения. Пускай каратели делают со мной, что угодно – я все равно победил…»



Репост из: РазМова
Цётка Надзя забылася памерці
Недзе ў тысяча семьсот нейкім бог ведама годзе,
Ужо ледзь тахкала сэрца,
Ужо нічога не зробіш у гародзе,
Ужо адпачынку прасіла цела,
Але яна неяк ператапталася, перацярпела,
Потым не было як, потым не было калі,
Дні беглі, тыдні гулі,
Часу нібыта было і шмат, але яна так і не мела хвіліны,
Прапусціла і дзявяты дзень, і саракавіны,
А там чарніцы пайшлі й маліны,
А там карове трэба накасіць, а там і жаць,
А хлеба спячы, а мыць, а праць,
Увайшла ў звычайны рытм
І ўсё на тым.

І калі аднойчы прыехаў ротмістр у сувязі з царскім указам
Усіх тутэйшых занесці ў рэвізскую сказку,
І спытаўся, схіліўшыся над лістом:
“Сколько лет, старуха?” –
Разгубілася, махнула рукой і сказала: “Сто”.
І цяпер у кожным перапісе гэтае вёскі
Яна ідзе адразу на першай старонцы,
І кожны перапісчык, стомлены і галодны,
Адное і тое ж пытаецца, ужо й не смяецца ніводны:
“А этой – сто?” – “Сто”.
І рыпне пад кропкай стол.

Так і пайшло зноў па коле: Піліпаўка, Вялікдзень, Сёмуха,
Зацвітае чаромха, адцвітае чаромха,
Бульбу выкапалі, бульбу пасадзілі,
Дзеці дзяцей сваіх дзяцей нарадзілі,
Палёгка, вайна, палёгка, вайна, палёгка, вайна,
І ўжо зблыталіся імёны тых, па кім галасіла яна,
Што-што, а галасіць цётка Надзя ўмела спраўна,
Нават клікалі яе то да Яна, то да Івана,
І так прычытвала яна хораша, так – казалі - красіва,
Што кожны хацеў бы, каб і па ім менавіта яна галасіла.

Ах ты сокал мой, ты ж саколічак,
А што ты не падымешся, ня скажаш словачка.
А не прыйдзеш ты да хаты ўзімачку,
А не прыйдзеш ты да хаты лецечкам,
А не пойдзеш ты ножкамі па сцежачцы,
І не бразне за табою клямачка.

За гэта і гасцінца ёй давалі, а іншы раз і грошы,
То быў і са старой для сям’і прыбытак, і часам харошы.

А недзе там, за вёскай, то блізка, а то далёка,
Вайна, палёгка, вайна, палёгка, вайна, палёгка,
Скідалі цароў, кроілі межы, на сходах галёкалі,
Коні, палутаркі, аўтобусы, тэлефоны,
Рабыня Ізаура, студэнты з магнітафонамі:
- А як вы галосіце, цётка? Нам бы хаця б адно нешта, як узор?
- Так жа ня можна… Сёння ж ніхто не памёр…

А неяк увечары цягнулася цётка з травою з рэчкі,
Бачыць – стаіць яна, чаканая госця, ля веснічак.
- То, можа, за мною нарэшце?
Махнула рукой:
- Ды кінь ты. Няма мне іншага клопату, як з табой.
- Паслухай. Ня маю ўжо сілы матляцца па свеце.
- Ай, цётка, без цябе, мо, жыць можна, ды як памерці?

І паплялася далей па вёсцы, туды, дзе былі ў яе справы.
І сонца ўсміхалася злева, а цемра – справа.

Ганна Севярынец

#вершы




Репост из: Боец Анархист
Мама и тётя беларуского анархиста Александра Францкевича были задержаны во время посещения колонии

Как сообщают АЧК-Беларусь, 19 июля были задержаны Татьяна Францкевич, мать анархиста Александра Францкевича, и ее родная сестра Наталья Лобацевич. Это произошло в ИК-11 в Волковыске, куда женщины приехали с передачей для Александра. Товарищ:ки отмечают, что в то время, как режим Лукашенко говорит о проведении амнистии, репрессивная машина государства только набирает обороты.

Александр Францкевич, приговорённый почти к 17 годам заключения, за решеткой не унывает и не впадает в отчаяние. Он занимается физкультурой, пишет стихи. Одно из его стихотворений недавно публиковали товарищ:ки из Анархии Сегодня.

Вы можете написать Александру слова поддержки по адресу:
ИК № 11. ул. Рокоссовского, 118, г. Волковыск, 231900
Францкевич Александр Владимирович

🌐 Отправить письмо онлайн
💸 Отправить донат с пометкой "Alexander Frantskevich"


Хочу напомніць, што нажаль збор яшчэ адкрыты. Закіньце капейку, дапамажыце сябрам хутчэй атрымаць дапамогу❤️

Показано 20 последних публикаций.