МЕНСКРАЗАМ!

​​Мабыць, можна зразумець, навошта жорстка пераследуюць і выносяць дзікунскія прысуды палітыкам, ці журналістам, ці анархістам, ці рэйкавым патрызанам, ці былым міліцыянтам, ці проста медыйным асобам. Але здараецца так, што пацукі як учэпяцца ў звычайнага непрыметнага чалавека! Чаму?

72-гадовага Васіля Дземідовіча судзяць у дзявяты - у дзявяты! - раз, ён у спісе тэрарыстаў. Вынікі часткі з гэтых "судоў" невядомыя. І так, Васіль Дземідовіч выглядае звычайным чалавекам. Але чамусьці менавіта яго сістэма  шалёна жадае ці то зламаць, ці то знішчыць.

Адзін з "судоў" быў адкрытым, можна пачытаць, што кажа там спадар Васіль. Каментары пісаў, так, бо гэта яго пазіцыя. Ціханоўскага паважаў і паважае. Узгадвае адваката. Адвакат прызнаў, што нічым не зможа дапамагчы.

А ў апошнім слове ён проста распавядае пра сябе.

Служыў у войску. Ваяваў. Скакаў з парашутам. Тушыў пажары на Далёкім Усходзе. Вучыўся. Жыў у розных гарадах былога СССР. Падарожнічаў. "Я сумленна пражыў усё сваё жыццё". Страціў жонку - яна таксама сумленна пражыла жыццё. Вярнуўся на радзіму. Быў далёкім ад палітыкі. Любіць Беларусь і беларусаў. Супраць вайны. Супраць расколу ў грамадстве. Ведае гісторыю. 25 сакавіка 2020 г міліцыянты выцягнулі яго з дому і запатрабавалі зняць бел-чырвона-белы сцяг з даху.  Адмовіўся.

І за гэтымі словамі - чалавек, які не баіцца. Ён немалады, стомлены, засмучаны ўсёй гэтай бясконцай несправядлівасцю, але нягледзячы ні на што, ён не баіцца. Можа, таму, што за плячыма доўгае, складанае, цікавае і сумленнае жыццё. А можа, проста такі чалавек.

Пацукі таксама адчуваюць Чалавека з вялікай літары і шалеюць. Яны ўвогуле не любяць людзей. Таму "суды", этапы, здзекі, якія падрываюць сілы. Але баяцца не прымусяць. Ніколі. І можа, спадар Васіль і не палітык, і не актывіст, і не медыйная асоба, і не шукаў для сябе вядомасці. Але ў гісторыю сучаснай Беларусі ён дакладна ўвойдзе. Ужо ўвайшоў.

Свабоду Васілю Дземідовічу!
Жыве Беларусь!