АСТАЦЦА ЦІ ЗАСТАЦЦА? (Максім Лужанін)

Блытаюць дзеясловы (на гэты раз — празаікі!) застацца і астацца, або зусім зліваюць іхнія значэнні, хочуць абысціся адным астацца. Праўда, так гавораць на Случчыне. Але літаратурная мова — шырэйшая, яна зрабіла строгае размежаванне: «Я даганяў каня, але астаўся», значыць адстаў, не збегся. Застацца можна аднаму, або застацца за стоража, ці на другі год у тым самым класе. (М. Лужанін. Збор твораў 1981).
—————————————————————
Максім Лужанін “Роднае слова. Мова ў газеце”. 1960-1962

Часам менш упэўнена: “Застацца і як правамоцны адменьнік астацца, хоць наша мова прызнае яго найчасьцей у значэньні не пасьпець (астаўся ад цягніка) ці ў значэньні ня зьбегся, адстаў.

Астацца сов.
1. в разн. знач. остаться;
астацца ў хаце — остаться в доме;
астацца ў памяці — остаться в памяти;
2. (оказаться позади) опоздать, отстать; ◊ і следу не асталося — и след простыл; астацца без рук — остаться без рук;
астацца з носам — остаться с носом;
астацца ў дурнях — остаться в дураках;
астацца ў адной кашулі — остаться в одной рубашке; толькі мокрае месца астанецца — только мокрое место останется // К. Крапіва

📷 Pan Litoŭski — АСТАЦЦА ЦІ ЗАСТАЦЦА?

@supermova @PanLitoŭski #мова #панлітоўскі #ужываймасваё