Гомельский Военком
НАВУМЧЫК dan repost
Кажуць, што пасьля 2020 зь Беларусі выехала ня менш за 300 тысяч чалавек. Палічыце, колькі зь іх прыйшлі на Дзяды ў краінах, дзе ўшанаваньне памяці беларусаў, якія аддалі жыцьці за Незалежнасьць, нічым не пагражае.
Разумею, што многія баяцца патрапіць у аб’ектыў фотакамэраў і тым самым істотна ўскладніць жыцьцё сваім родным у Беларусі (сапраўды паважная прычына) – але журналісты, як правіла, не здымаюць людзей на такіх акцыях без іх згоды.
Параўнайце -- і тады, магчыма, вам будзе зразумела, чаму я не лічу 2020 год палітычным дафармаваньнем беларускай нацыі ці кардынальным “рыўком” да нацыянальнай сьвядомасьці ў галовах нават праціўнікаў Лукашэнкі.
Так, у жніўні 2020-на пад Бел-Чырвона-Белым Сьцягам выходзіла пад мільён. Але мільён прагаласаваў у 1990 за кандыдатаў БНФ, у 1994 – за Пазьняка (называю рэальную лічбу першага тура – а не падкручаную на карыстьць Кебіча), мільён галасаваў на нелегітымным рэфэрэндумек 1995 за Бел-Чырвона-Белы Сьцяг і Пагоню, а таксама за кандыдатаў БНФ у ВС-13 (многія зь якіх набралі 49,9% і для дэпутацкага мандату ім не хапіла 0,1%, вось жа здарылася такая выпадковасьць). Мільён выйшаў і ў жніўні 2020-га пад Бел-Чырвона-Белым Сьцягам.
І на гэты “залаты мільён” ёсьць “чорны мільён” агрэсіўных пралукашысцкіх і праімэрскіх, прарасейскіх ябацек, і яшчэ тры-чатыры мільёны “аможеттакинадо” і “акакаяразницакакойязык”.
"Чорны мильён" - безнадзейны. Але вось іншыя патэнцыйна здольныя пераасэнсаваць рэчаіснасьць, толькі гэта зойме ня год і ня два – баюся, цяпер яны не разумеюць нават той простай ісьціны, што ім наканаваная роля пастаўшчыкоў “гарматнага мяса” у будучай глабальнай вайне пуцінскай Расеі з Захадам.
І яшчэ адна матэматычная апэрацыя, якая сьведчыць ужо пра аптымістычную акалічнасьць, і вельмі важную. Параўнайце 1 000 000 і 300 000. Толькі адна траціна з гэтага “залатога мільёна” пакінула (была вымушаная пакінуць) Беларусь. Дзьве траціны – засталіся. Цяпер яны пад прыгнётам расейскага рэжыму; давайце ўжо будзем назвываць рэчы сваімі імёнамі: не пра-расейскага, а расейскага рэжыму, бо акупацыя Беларусі Масквой дэ-факта адбылася.
Але гэтыя людзі нікуды не падзеліся, беларускасьць (упэўнены ў гэтым) у іх сэрцах ня згасла, наадварот, разгараецца яшчэ болей, і яны яшчэ скажуць сваё слова.
Тым больш прыкра, калі мы – тыя, хто не пад прыгнётам, хто ў свабодных краіназх – нават у Дзяды не знаходзім ці часу, ці жаданьня прыйсьці да сьвятых месцаў.
Між іншым, у пачатку 90-х дэпутаты БНФ, дамагліся, што Дзяды як дзень ушанаваньня продкаў былі абвешчаныя выходным днём. Удалося пераканаць Вярхоўны Савет. Лукашэнка гэта скасаваў. Перакананы, што ў будучай вольнай Беларусі традыцыя пачатку 90-х мусіць быць адноўленая.
Разумею, што многія баяцца патрапіць у аб’ектыў фотакамэраў і тым самым істотна ўскладніць жыцьцё сваім родным у Беларусі (сапраўды паважная прычына) – але журналісты, як правіла, не здымаюць людзей на такіх акцыях без іх згоды.
Параўнайце -- і тады, магчыма, вам будзе зразумела, чаму я не лічу 2020 год палітычным дафармаваньнем беларускай нацыі ці кардынальным “рыўком” да нацыянальнай сьвядомасьці ў галовах нават праціўнікаў Лукашэнкі.
Так, у жніўні 2020-на пад Бел-Чырвона-Белым Сьцягам выходзіла пад мільён. Але мільён прагаласаваў у 1990 за кандыдатаў БНФ, у 1994 – за Пазьняка (называю рэальную лічбу першага тура – а не падкручаную на карыстьць Кебіча), мільён галасаваў на нелегітымным рэфэрэндумек 1995 за Бел-Чырвона-Белы Сьцяг і Пагоню, а таксама за кандыдатаў БНФ у ВС-13 (многія зь якіх набралі 49,9% і для дэпутацкага мандату ім не хапіла 0,1%, вось жа здарылася такая выпадковасьць). Мільён выйшаў і ў жніўні 2020-га пад Бел-Чырвона-Белым Сьцягам.
І на гэты “залаты мільён” ёсьць “чорны мільён” агрэсіўных пралукашысцкіх і праімэрскіх, прарасейскіх ябацек, і яшчэ тры-чатыры мільёны “аможеттакинадо” і “акакаяразницакакойязык”.
"Чорны мильён" - безнадзейны. Але вось іншыя патэнцыйна здольныя пераасэнсаваць рэчаіснасьць, толькі гэта зойме ня год і ня два – баюся, цяпер яны не разумеюць нават той простай ісьціны, што ім наканаваная роля пастаўшчыкоў “гарматнага мяса” у будучай глабальнай вайне пуцінскай Расеі з Захадам.
І яшчэ адна матэматычная апэрацыя, якая сьведчыць ужо пра аптымістычную акалічнасьць, і вельмі важную. Параўнайце 1 000 000 і 300 000. Толькі адна траціна з гэтага “залатога мільёна” пакінула (была вымушаная пакінуць) Беларусь. Дзьве траціны – засталіся. Цяпер яны пад прыгнётам расейскага рэжыму; давайце ўжо будзем назвываць рэчы сваімі імёнамі: не пра-расейскага, а расейскага рэжыму, бо акупацыя Беларусі Масквой дэ-факта адбылася.
Але гэтыя людзі нікуды не падзеліся, беларускасьць (упэўнены ў гэтым) у іх сэрцах ня згасла, наадварот, разгараецца яшчэ болей, і яны яшчэ скажуць сваё слова.
Тым больш прыкра, калі мы – тыя, хто не пад прыгнётам, хто ў свабодных краіназх – нават у Дзяды не знаходзім ці часу, ці жаданьня прыйсьці да сьвятых месцаў.
Між іншым, у пачатку 90-х дэпутаты БНФ, дамагліся, што Дзяды як дзень ушанаваньня продкаў былі абвешчаныя выходным днём. Удалося пераканаць Вярхоўны Савет. Лукашэнка гэта скасаваў. Перакананы, што ў будучай вольнай Беларусі традыцыя пачатку 90-х мусіць быць адноўленая.