Дзённік
Мой дарагі ты дзённік,
Мне цяжка выбраць словы,
Каб апісаць пакуты
І выклікі жыцця.
Я зачыняю дзверы,
Мне тут ніхто не верыць,
Гляджу далей — там мутна,
Нічога там няма.
Стары фундамент ссохлы
І цвіллю ўжо парослы,
Ён не трымае сценкі,
І дах трымае мох.
Праз дзіркі бітых шыбаў
Гуляе вецер гіблы,
Ён абяцае сцерці
Усё ў канец эпох.
27.06.2024
Мой дарагі ты дзённік,
Мне цяжка выбраць словы,
Каб апісаць пакуты
І выклікі жыцця.
Я зачыняю дзверы,
Мне тут ніхто не верыць,
Гляджу далей — там мутна,
Нічога там няма.
Стары фундамент ссохлы
І цвіллю ўжо парослы,
Ён не трымае сценкі,
І дах трымае мох.
Праз дзіркі бітых шыбаў
Гуляе вецер гіблы,
Ён абяцае сцерці
Усё ў канец эпох.
27.06.2024