Размовы на прызбе

Погода 26 декабря в Беларуси: мокрый снег, дождь и до +5 °С

В четверг, 26 декабря, во многих районах Беларуси ожидаются небольшие осадки: мокрый снег, дождь. Погоду в Беларуси будет определять малоактивный атмосферный фронт, смещающийся с Балтийского моря. Будет преобладать облачная погода. Во многих районах пройдут небольшие осадки (мокрый снег, дождь). Местами туман, гололед, на дорогах гололедица. Ветер юго-западный, западный умеренный. Температура воздуха минимальная ночью от -5 °С до +1 °С, максимальная днем от -1 °С до +5 °С.

В пятницу, 27 декабря, сохранится облачная погода. Местами по стране будут кратковременные осадки (дождь, мокрый снег). В отдельных районах слабые туман и гололед, на дорогах гололедица. Ветер переменных направлений слабый. Температура воздуха ночью от -4 °С до +3 °С, днем от -2 °С до +5 °С .

В субботу, 28 декабря, местами по стране небольшие кратковременные осадки (дождь, мокрый снег). В отдельных районах слабые туман и гололед, на дорогах гололедица. Ветер переменных направлений слабый. Температура воздуха ночью от -3 °С до +4 °С, днем от 0 °С до +6 °С.

#размовынапрызбе #прогноз_погоды

Оказывается, культовый автобус №18 в Новинки ходит по своему маршруту целых 65 лет! Вот его увлекательная история
✔️ Довольно сложно сказать, в каком точно году запустили 18-й маршрут. В справочниках за 1957 год он еще не значится, но уже в 1959 году маршрут существует и связывает станцию "Усходняя" с водонасосной станцией (примерно за две остановки до Новинок). К 1967 году маршрут №18 значительно изменился и стал более протяженным. И к 1994-му маршрут №18 остается верным своему направлению: “Усходняя – Навінкі", с промежуточными остановками на Смоленской, Захарова, Киселева, Червякова и Долгиновском тракте. Примерно по тому же маршруту 18-й автобус ездит и сейчас.
✔️ Чтобы понять, насколько это популярный маршрут, нужно немного окунуться в историю минской больницы в Новинках. Она появилась более ста лет назад, в конце 1918 – начале 1919 годов. Из госпиталя для инвалидов Первой мировой войны, который находился в Лошице, на хутор Новинки перевели около 40 пациентов с психическими расстройствами вместе с медицинским персоналом.
✔️ После войны больницу восстановили. Со временем больница превратилась в крупный медцентр, который обслуживает пациентов со всей Беларуси. При этом сегодня добраться до этого места не так просто: общественный транспорт сюда ходит нечасто, и одним из немногих маршрутов, связывающих больницу с остальным городом, остается как раз автобус №18.
#размовынапрызбе #история

Пасля ўсталявання савецкай улады праца па барацьбе з туберкулёзам у БССР развівалася актыўна і інтэнсіўна. Была створана сетка супрацьсухотных устаноў. Нават у перыяд грамадзянскай вайны былі арганізаваны дзяржаўныя камісіі і саветы па барацьбе з туберкулёзам (Віцебск, 1919). У першыя гады савецкай улады ў Мінску адкрыта амбулаторыя для лячэння туберкулёзных хворых і стацыянар на 40 ложкаў. У 1920 годзе адкрыўся туберкулёзны санаторый "Сасноўка", які існуе па сёння як бальніца санаторнага тыпу.

Да 1925 года створаныя 4 супрацьсухотныя дыспансеры, а ў 1927 годзе іх было ўжо 13. Стацыянарнае лячэнне ажыццяўлялі ў профільных аддзяленнях бальніц. Аднак з прычыны шырокага распаўсюджання туберкулёзу (122–124 выпадкі на 10 тыс. насельніцтва) патрэбнасць была значна большай. У 1922 годзе газета "Савецкая Беларусь" ў перадавым артыкуле "Барацьба з сухотамі" пісала, што тоэцяя частка ўсіх памерлых ад розных хвароб гінуць ад туберкулёзу.

У 1928 г. быў адкрыты Беларускі НДІ туберкулёзу, цяпер НДІ пульманалогіі і фтызіятрыі. Гэта дазволіла інтэнсіфікаваць навуковыя даследаванні і арганізацыйна метадычную працу. У 1930-я гады была створана шырокая сетка процітуберкулёзных устаноў. Ва ўсіх абласцях савецкай часткі Беларусі меліся супрацьсухотныя дыспансеры, праводзіліся прафілактычныя і лячэбныя мерапрыемствы, дыспансерызацыя хворых, праца ў ачагах сухотнай інфекцыі і г.д. Аднак у пасляваенныя гады фтызіятрычную службу, разбураную ў перыяд нямецка-фашысцкай акупацыі, прыйшлося аднаўляць амаль з нуля. Рэзка выраслае захворванне на сухоты ў гады Вялікай Айчыннай вайны паступова зніжалася. Укараняліся арганізацыйныя формы супрацьсухотнай працы, новыя метады працяглай антыбактэрыяльнай тэрапіі, а таксама хірургічнага лячэння.

У 1973–1982 гадах праводзілася эксперыментальная праца па рэзкім зніжэнні захворвання на туберкулёз. У Беларусі эксперыментальнай базай з'яўлялася Гродзенская вобласць. Выканана 16 навукова даследчых і навукова арганізацыйных праграм, вынікі якіх укаранёныя ў практыку У выніку захворванне на туберкулёз знізілася больш як у 2,5 разы, значна палепшыліся іншыя эпідэміялагічныя паказчыкі.

Даведка

Сёння ва ўсім свеце штогод больш за 10 мільёнаў чалавек хварэюць на сухоты і 1,6 мільёна з іх у выніку паміраюць. Туберкулёз з'яўляецца 13-й па значнасці прычынай смяротнасці ў свеце і другой па значнасці інфекцыйнай прычынай смерці пасля COVID-19. Захворванне распаўсюджваецца ва ўсіх сферах, пры гэтым найбольшая колькасць новых выпадкаў туберкулёзу па краінах прыпадае на краіны Паўднёва-Усходняй Азіі і Афрыкі.

На працягу гісторыі туберкулёз забіў больш людзей, чым любое іншае інфекцыйнае захворванне. Па сучасных ацэнках, толькі за апошнія 200 гадоў ён забраў мільярд жыццяў. Сярод іх Антон Чэхаў, Фёдар Дастаеўскі, Ілля Ільф, Фрыдэрык Шапэн, Франц Кафка, Амадэй Мадзільяні, Роберт Л’юіс Стывенсан, Джорж Оруэл, Вів’ен Лі і вялізнае мноства менш вядомых і зусім безназоўных ахвяр. Сярод беларусаў гэта: Уладзіслаў Сыракомля, Максім Багдановіч, Іван Луцкевіч, Алесь Гарун, Цётка, Казімір Сваяк, Алесь Бурбіс...

На здымку: Рэспубліканскі туберкулёзны санаторый імя Х-годдзя БССР у Сасноўцы. Фота з альбома "Савецкая Беларусь"(1932 год)

#размовынапрызбе #гісторыя #сухоты #лячэнне

КАКОЙ СЕГОДНЯ ПРАЗДНИК
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️

🔔 ОБЩИЕ: Ханука (Праздник свечей); День дарения елочных праздничных шаров; День без буквы «Л»; День тыквенного пирога

🔔 ЦЕРКОВНЫЕ:
Православная церковь поминает: Святителя Спиридона, епископа Тримифунтского, чудотворца; Преподобного Ферапонта Монзенского
Католическая церковь празднует: Католическое Рождество

🔔 НАРОДНЫЕ ПРАЗДНИКИ:
По народному календарю отмечается праздник: Спиридон Солнцеворот
В этот день чтут память святителя Спиридона Тримифунтского.
В старину в этот праздник люди не работали. День они посвящали развлечениям, а вечером гадали. Люди разводили костры и славили солнце. Хозяйки выпекали каравай с украшением в виде креста. Его считали оберегом от нечистой силы. Чтобы защитить дом, в порог вбивали топор.
Также существовала традиция кормить курей зерном из правого рукава, чтобы они несли больше яиц.

🔔 НАРОДНЫЕ ПРИМЕТЫ:
🤗Если в этот день светит солнце, то дни на Святках (с 17 января по 19 января) будут ясными.
🤗Если на улице светло, лучисто – Новый год будет морозным, ясным, а если хмуро и на деревьях иней – теплым и пасмурным.
🤗Какая погода 25 декабря, такой она будет и 31 декабря.
🤗Пасмурное утро – жди раннюю весну.
🤗Если ночь ясная, зима будет холодная, а лето жаркое; если ночь темная – зима теплая, а лето пасмурное.

🔔 ИМЕНИНЫ ОТМЕЧАЮТ:
Мужские: Александр
#приметы #размовынапрызбе #календарь #праздник

Погода 25 декабря: преимущественно без осадков,
слабый гололед и от -6 °С до +3 °С

В среду, 25 декабря, в Беларуси будет облачно с прояснениями, преимущественно без осадков. Ночью и утром местами прогнозируют туман, слабый гололед. На отдельных участках дорог будет гололедица. Ветер северо-западный, западный, 3–8 м/с. Ночью температура воздуха составит 0… -6 °С. Днем будет -2… +3 °С.

В четверг, 26 декабря, будет облачно с прояснениями. Местами по стране ожидаются кратковременные осадки — дождь, мокрый снег. В отдельных районах прогнозируют слабые туман и гололед, на дорогах будет гололедица. Ветер переменных направлений, 3–8 м/с. Ночью столбики термометров покажут -6… +1 °С, днем температура воздуха составит -3… +4 °С.

В пятницу, 27 декабря, также будет облачно с прояснениями. Местами по стране ожидаются кратковременные осадки — дождь, мокрый снег. В отдельных районах слабые туман и гололед, на дорогах гололедица. Ветер переменных направлений, 3–8 м/с. Ночью ожидается от -7 °С по юго-востоку до +1 °С по северо-западу. Днем будет -3… +4 °С.
#размовынапрызбе #прогноз_погоды

У сярэдзіне 19 стагоддзя на землях Расійскай імперыі, куды ў тыя часы ўваходзіла тэрыторыя сучаснай Беларусі, кожная дзясятая смерць здаралася ад сухотаў. Багатыя людзі ездзілі лячыцца на марскія курорты і ў горныя санаторыі. У Беларусі тады шырокай папулярнасцю карыстаўся санаторый ў Баркоўшчыне. Цяпер гэта санаторый «Лясныя азёры» каля вёскі Вашкава непадалёк ад раённага цэнтра Ушачы Віцебскай вобласці. Там лячыліся мінеральнай вадой. Лячэнне пачыналася з сярэдзіны мая і заканчвалася ў жніўні. Штогод на аздараўленне туды прывозілі па 200 полацкіх кантаністаў — сыноў з сем’яў вайскоўцаў, якіх рыхтавалі да воінскай службы. У другой палове 19 стагоддзя, калі лячэбніцай кіраваў доктар Неміроўскі, яна лічылася адной з лепшых еўрапейскіх здраўніц. Сюды прыязджалі лячыцца з Германіі, Францыі ды іншых еўрапейскіх краін. У тыя ж гады сухоты лячылі і ў санаторыі Лазенкі каля вёскі Відзы-Лаўчынскія на тэрыторыі сучаснага Браслаўскага раёна.
У 1882 годзе нямецкі вучоны Роберт Кох адкрыў узбуджальнік туберкулёзу, які ўвайшоў у навуку як ”палачка Коха”. З тых часоў пачаліся грамадскія формы барацьбы з гэтай хваробай — адкрыццё санаторыяў і лясных школ. Адным з метадаў барацьбы з такім захворваннем стала адкрыццё кумысалячэбніц. У 1880-я гады кумысалячэбніца існавала ў мястэчку Дуброўна на беразе Дняпра паблізу маёнтка Любамірскіх.
А другую ў пачатку 20 стагоддзя адкрыў вынаходнік і медык Я. А. Наркевіч-Ёдка на беразе Нёмана, насупраць мястэчка Пясочнае, у сваім маёнтку Наднёман.
У 1910 годзе была заснавана Усерасійская ліга па барацьбе з туберкулёзам. Выдаваліся брашуры і лісткі, чыталіся лекцыі з парадамі як змагацца з хваробай. У 1911 годзе аддзелы лігі ўзніклі ў Мінску і Бабруйску, а на наступны год у Пінску. Аддзелы адчынілі супрацьтуберкулёзныя лецішчы-калоніі ў Бабруйску і ў вёсцы Шмаргоўка каля Мінска. У Бабруйску лецішча было на 15 месцаў і дзейнічала толькі летам. Там стала знаходзіўся фельчар, а доктар прыязджаў тры разы на тыдзень. Пацыенты выконвалі розныя лёгкія гаспадарчыя работы.
Увесну 1911 года па ініцыятыве імператрыцы Аляксандры Фёдараўны з яе дочкамі ў Санкт-Пецярбургу была праведзеная дабрачынная акцыя для барацьбы з туберкулёзам з мэтай збору сродкаў. Даваліся канцэрты, працавалі буфеты. Такі дзень дапамогі хворым сталі называць “Дзень белай кветкі”. Сімвалам барацьбы з сухотамі стаў белы рамонак.
15 мая такая акцыя прайшла ў Мінску. Яе ініцыяваў вядомы доктар Сяргей Урванцаў. Быў створаны спецыяльны камітэт, куды ўваходзілі мінчане розных веравызнанняў і сацыяльных станаў. Графіня Чапская ахвяравала кветкі для продажу. У прадаўшчыцы было выбрана 224 дзяўчыны/жанчыны, у тым ліку графіня Чапская і дачка мінскага губернатара. Спіс прадаўшчыц кветак быў надрукаваны ў мясцовых газетах. Такая ж акцыя была паўтораная на наступны год. На сабраныя грошы адкрылі амбулаторыю для туберкулёзных хворых, а потым і туберкулёзны дыспансер. У мінскай амбулаторыі выкарыстоўвалі рэнгенаскапічны апарат. Медыкаменты выдавалі бясплатна.
На здымку Роберт Кох.
Працяг у наступным выпуску.
#размовынапрызбе #гісторыя #сухоты #лячэнне

Луна взошла на небосклон и ярко осветила покрытую глубоким снегом поляну. В полночный час в лесу происходит небывалое волшебство: старик Мороз и Весна отпускают на воспитание к людям единственную дочку. Картина "Снегурочка" написана Виктором Васнецовым в 1899-м году.

Девушка на холсте выглядит настороженной и немного растерянной. 15 лет провела она в глухом бору под присмотром родителей. Новая жизнь манит и одновременно пугает её. Холодное сердце Снегурки ещё не ведает любви и прочих человеческих страстей. Одинокой лесной дикарке только предстоит пережить всю гамму чувств, свойственных земным сверстницам. К сожалению, её век будет короток. Будто предчувствуя это, девица медленно и с опаской вышла на опушку, замерла и теперь настороженно вслушивается в звенящую ночную тишину.

Окружающая природа созвучна душевному состоянию героини. В недосягаемой вышине мерцают крошечные крупинки звёзд. Внизу под горой на их блеск отзываются редкие огоньки домиков Берендеевой слободки. Миниатюрную фигурку в нарядной серебристой шубке обступают не то морозные всполохи северного сияния, не то призрачные фигуры сказочных духов, населяющих непроходимую чащу.

При создании работы живописец вдохновлялся одноименной пьесой-сказкой Александра Николаевича Островского. Натурой для волшебного пейзажа послужили окрестности подмосковного села Абрамцева.

Сегодня полотно хранится в коллекции Государственной Третьяковской галереи.
#размовынапрызбе #картины #искусство

Теперь в Минске можно купить "потерянную" посылку с AliExpress

В столице Беларуси, на улице Малинина, открылся магазин, предлагающий уникальную возможность — покупку товаров, которые когда-то были заказаны на AliExpress, но так и не были доставлены адресатам.
Интерес к магазину подогревает тот факт, что содержимое пакетов остается неизвестным до момента покупки: они запакованы в непрозрачные пластиковые упаковки, а их предварительное осматривание запрещено. Цены на товары варьируются в зависимости от размера и составляют 30, 60, 100 и 300 рублей за самые дорогие позиции. В каждой ценовой категории предлагается по 11 разных вариантов.
Некоторые удачливые покупатели уже находили среди "потерянных" товаров редкие предметы, такие как редукторы для 3D-принтеров стоимостью 450 долларов или 3D-люстры за 700 рублей. Таким образом, покупка становится настоящей лотереей.
На данный момент такой необычный шопинг доступен только жителям и гостям Минска. Однако уже ведется работа над созданием франшизы, чтобы расширить проект и охватить регионы.

Кірмашы

Кірмаш – гэта галоўнае, што стварае настрой свята. Атмасфера, якая пануе на кірмашах, дазваляе зноў паверыць у чараўніцтва.

Зімовыя кірмашы сталі ўзнікаць, таму што ўзімку было складана дастаць прадукты. Трэба было закупляць ежу загадзя, пры гэтым клімат быў досыць суровы. Таму набываць харчы было праблемай. Звычайна на зіму закупляліся прадуктамі, якія доўга не псуюцца, таму бывала, што людзі нават абменьваліся сваімі нарыхтоўкамі. Так у некаторых гарадах арганізавалі месцы, падобныя на невялікія рынкі, дзе можна было закупіцца прадуктамі на зіму.

Час, калі адкрывалі кірмашы, часта супадаў з зімовымі святамі. Разам з гэтым патрэбы людзей мяняліся і мэты правядзення кірмашоў таксама. На кірмашы сталі прыходзіць не толькі за прадуктамі, але і за падарункамі, бо традыцыя дарыць блізкім нешта прыемнае на святы да таго часу ўжо пашырылася. Пры гэтым Каляды мелі статус вельмі важнага свята. Так кірмашы сталі праводзіць у калядны час.

Кірмашы нават арганізоўвалі паблізу цэркваў, каб людзі наведвалі іх пасля службы. На калядных кірмашах прадавалі тавары мясцовых рамеснікаў. На некаторых сучасных кірмашах гэта засталося асноўнай з умоў для ўдзельнікаў.

Першы зімовы калядны кірмаш правялі ў Вене ў 13 стагоддзі на Ратушавай шлошчы. Другі па ўзросце кірмаш – Баутцэнскі (Германія). Крыху пазней кірмашы сталі праводзіць у Дрэздэне (Германія).

У кожнага кірмашу ёсць свая назва і адметная гісторыя.
#размовынапрызбе #каляды #НовыГод