Выпусцілі апошнюю перадачу з серыі "Вольныя Людзі Украіны".
Ніколі б не падумаў, што мой першы аўтарскі вопыт на ТБ атрымаецца такім пафасным і "класічным". Але абставіны вайны не дазволілі спусціцца на больш лёгкі фармат. Хутчэй, наадварот, падштурхоўвалі да эмацыйных абагульненняў. Але тут ужо нічога не паробіш - вайна ўсё робіць прапагандай.
Перадача агулам атрымалася вельмі аўтарскай, бо канцэпцыя фармавалася на хаду і ў тэкстах я меў карт-бланш. Добра гэта ці дрэнна, пакажа час.
Зрэшты, мы зрабілі, падаецца, першы вялікі беларускі медыйны праект па гісторыі Украіны. Спадзяюся, ён будзе не апошнім. Беларусам трэба вельмі ўважліва прыгледзіцца да гэтай гісторыі.
І ў кантэксце станаўлення ўкраінскай нацыі і ў кантэксце гісторыі Русі. Перадача агулам стала такім сабе крыху маніфестам Русі. Гэта не спецыяльна, проста ў такой плоскасці было найбольш цікавых беларуска-украінскіх сувязяў пра якія хацелася распавесці.
Але можа і не зашкодзіць. Пра Русь без Расіі нам цяпер шмат трэба будзе гаварыць.
Вельмі радуе, што ад украінцаў атрымалі збольшага вельмі пазітыўны водгук. Хочацца верыць, што гэта быў наш невялічкі ўклад у тое, каб святла пасярод цемры стала болей.
Калі ўсё будзе добра, то ў верасні мы вернемся ўжо з асноўным блокам перадач "Вусы Скарыны". І гэта будзе зусім іншая гісторыя)
https://youtu.be/Kr6sDgH6owA
Ніколі б не падумаў, што мой першы аўтарскі вопыт на ТБ атрымаецца такім пафасным і "класічным". Але абставіны вайны не дазволілі спусціцца на больш лёгкі фармат. Хутчэй, наадварот, падштурхоўвалі да эмацыйных абагульненняў. Але тут ужо нічога не паробіш - вайна ўсё робіць прапагандай.
Перадача агулам атрымалася вельмі аўтарскай, бо канцэпцыя фармавалася на хаду і ў тэкстах я меў карт-бланш. Добра гэта ці дрэнна, пакажа час.
Зрэшты, мы зрабілі, падаецца, першы вялікі беларускі медыйны праект па гісторыі Украіны. Спадзяюся, ён будзе не апошнім. Беларусам трэба вельмі ўважліва прыгледзіцца да гэтай гісторыі.
І ў кантэксце станаўлення ўкраінскай нацыі і ў кантэксце гісторыі Русі. Перадача агулам стала такім сабе крыху маніфестам Русі. Гэта не спецыяльна, проста ў такой плоскасці было найбольш цікавых беларуска-украінскіх сувязяў пра якія хацелася распавесці.
Але можа і не зашкодзіць. Пра Русь без Расіі нам цяпер шмат трэба будзе гаварыць.
Вельмі радуе, што ад украінцаў атрымалі збольшага вельмі пазітыўны водгук. Хочацца верыць, што гэта быў наш невялічкі ўклад у тое, каб святла пасярод цемры стала болей.
Калі ўсё будзе добра, то ў верасні мы вернемся ўжо з асноўным блокам перадач "Вусы Скарыны". І гэта будзе зусім іншая гісторыя)
https://youtu.be/Kr6sDgH6owA