Аднойчы ноччу, жадаючы злавіць мяне на парушэнні рэжыму, да нас у вёску прыехала міліцыя. Яны свяцілі ліхтарыкамі ў вокны, разбудзілі мігалкамі ўсіх суседзяў, напалохалі жонку і дачку. З цягам часу іх начныя візіты сталі рэгулярнымі, як і звычайныя праверкі. Я зразумеў, што рана ці позна яны збяруць дастатковую колькасць парушэнняў, каб зноў адправіць мяне ў калонію. Мы знаходзіліся ў нязменным страху і такое жыццё стала проста невыносным.