Historyja

У 2019 годзе ў часопісе "Наша Гісторыя" з'явіліся цікавыя артыкулы пра Армію Краёвую. З улікам таго, што за доўгія гады ў беларускай гістарыяграфіі не зʼявілася вартая ўвагу праца пра АК, а тэма была амаль забытая, два артыкулы Андрэя Пачобута і Аляксандра Пашкевіча сталі малых напамінам. Вось пару вартых увагі фрагментаў:

🔹 На 1945 год на Беларусі дзейнічала чатыры акругі АК: Наваградская, Палеская, Віленская і Беластоцкая.

🔹 АК больш чым на 90% складалася з мясцовых людзей. Гэтым яна адрознівалася ад савецкая партызанкі, якая ў першыя перыяды існавання прыкладна настолькі складалася з людзей немясцовых.

🔹 З АК супрацоўнічалі Казімір і Люцыя Дзяржынскія – браты Фелікса Дзяржынскага і яго жонка. Немцы іх расстралялі, а магілы цяпер даглядае КДБ.

🔹 Самыя вядомыя аперацыі АК у Беларусі: Захоп Івянца 19 чэрвеня 1943 года, вызваленне вязняў у Пінску і Лідзе.

🔹 Яркі прыклад супрацоўніцтва беларускіх і польскіх актывістаў – бургмістр Меснку Вацлаў Іваноўскі.

🔹 Гісторыю АК у Беларусі напішуць толькі пасля поўнага раскрыцца архіваў.

🔹 Пакуль у Заходняй Беларусі, Украіне і Балтыі актыўна дзейнічала падполле, калектывізацыі не праводзілі – ведалі, што людзі будуць масава далучацца партызан.

🔹 Армія Краёвая была часткай руху супраціву нацыстам, а пасля – саветам, двум таталітарным рэжымам.

🔹 Вельмі значная постаць – Анатоль Радзівонік (Олех). Гэта апошні камандзір АК, які тут застаўся і загінуў. Быў з праваслаўнай сямʼі, нарадзіўся ў Бранску – сямʼя апынулася там у Першай сусветнай. Пасля вярнуўся на радзіму на Ваўкавышчыну, стаў настаўнікам. Але, у адрозненне ад шматлікіх адэптаў чырвонай ідэалогіі, Радзівонікі на ўсё жыццё запомнілі чырвоную ўладу, якую пабачылі ў бежанстве. Олех быў ідэйным антыкамуністам.

📝 Першы артыкул 📝 Другі артыкул