~"~ Сыясы кеппеген қосық ~"~

ЖАҚТЫ ӘЛЕМ ЖАМАЛЫ

Жүрек қысса, бул кең дүнья тарылар,
Ақылың да, сана-ойың жарылар.
Қыялыңнан әрманларың арылып,
Шайтанлардың ойынына қарылар.

Қонбай емим жалғастырып күн-түнди,
Ерин тислеп, тыслатпадым мен үнди.
Жүрек шаншып, демим қысып сарсылған,
Душпаныма тилемеймен бул күнди.

Тамған тамшы мәлҳам берип жүрекке,
Азарларым серпилгендей болады.
Шыпакердиң жүзлеринен нур жаўып,
Жыллы сөзли шыпасы да қонады.

Қара күнлер өтти жүрек шаншыўлап,
Атқарып ем қақпай кирпик түнлерди.
Үмит артты жасаў жақты әлемде,
Көрсетпегей енди қара күнлерди.

Дым жағымлы ескен гүздиң самалы,
Серпилген соң наўқаслықтың қамалы.
Дениң саўда әтирапқа сер салсаң,
Көз қуўантар жақты әлем жамалы.

МУҢЛЫ ШАЙЫР