Твой недаступны лёс, музы́ка,
пасуе велічы тваёй.
Як неадкладную пазыку,
як у глыбіні з галавой,
да ачмурэласці,
да стомы
аддаць усё, ўсё аддаць
і – неістотнаму самому –
хадзіць, смяяцца, уздыхаць.
©Алесь Разанаў
пасуе велічы тваёй.
Як неадкладную пазыку,
як у глыбіні з галавой,
да ачмурэласці,
да стомы
аддаць усё, ўсё аддаць
і – неістотнаму самому –
хадзіць, смяяцца, уздыхаць.
©Алесь Разанаў