Міжнародны камітэт па расследаванні катаванняў у Беларусі

У Беларусі любая "адметнасць" стала прычынай для рэпрэсій і гвалту. Татуіроўкі, каляровыя валасы, нефармальнае адзенне ці намёк на прыналежнасць да ЛГБТ+ становяцца інструментам ціску.

⚙️ Рэжым выкарыстоўвае "традыцыйныя каштоўнасці", каб кляйміць людзей як "не такіх". Іх супрацьпастаўляюць выдуманаму вобразу "правільных" прыхільнікаў улады.

👕 Пасля затрымання людзей прымушаюць распранацца, разглядаюць татуіроўкі, патрабуюць растлумачыць іх значэнне. Тых, у каго незвычайны стыль ці колер валасоў, абражаюць, насміхаюцца і пагражаюць гвалтам.

📹 Карнікі здымаюць "пакаянныя" відэа, выстаўляючы асабістае жыццё затрыманых напаказ. Іх прымушаюць ачарніць саміх сябе, ціснучы маральна і фізічна.

🏳️‍🌈 Асабліва жорсткія метады ўжываюцца супраць тых, каго падазраюць у дачыненні да ЛГБТК+ супольнасці. Іх дапытваюць, ганьбяць, пагражаюць сексуалізаваным гвалтам, выкарыстоўваючы асабістае жыццё як сродак псіхалагічнага ціску. Падрабязней прачытаць пра сітуацыю ЛГБТК+ супольнасцю ў Беларусі можна тут.

✊ Гэтыя рэпрэсіі — не абарона "традыцыйных" каштоўнасцяў, а цынічны спосаб рэжыму раздзяліць людзей і пасеяць страх. Падзел на "правільных" і "няправільных" патрэбны ўладам, каб знішчыць свабоду і прыглушыць іншадумства. Але менавіта нашай салідарнасці і адмовы паддавацца гэтаму ціску яны баяцца больш за ўсё.

Не дазволім ім адабраць права быць сабой.

Жыццё беларусаў пасля пратэстаў 2020 года падзялілася на "да" і "пасля".

Для многіх "перыяд яднання" ператварыўся ў шэраг кашмараў. Пакуты, прыніжэнні, бясконцыя затрыманні і рэпрэсіі — усё гэта пакінула глыбокія раны, якія не загойваюцца да гэтага часу.

Людзі, якія выходзілі на вуліцы, верылі ў справядлівасць. Але што значыць справядлівасць для тых, хто прайшоў праз гвалт? Гэта пакаранне вінаватых ці магчымасць зноў адчуваць сябе ў бяспецы?

Пра тое, як ахвяры катаванняў і/ці жорсткага абыходжання ўспрымаюць справядлівасць, вы можаце прачытаць у нашым дакладзе.

У ім сабраныя рэальныя гісторыі людзей, іх перажыванні і чаканні ад грамадства і сістэмы. Гэты даклад — не толькі пра боль, але і пра надзею: на змены і на аднаўленне.

40 гадоў барацьбы супраць катаванняў

10 снежня 1984 года Генеральная Асамблея ААН прыняла Канвенцыю супраць катаванняў і іншых жорсткіх, бесчалавечных ці зневажальных відаў абыходжання і пакарання. Гэты дакумент стаў важным крокам у абароне правоў чалавека.

⚖️ Што змянілася за 40 гадоў?
Канвенцыя аб’яднала 174 краіны, абавязаўшы іх прадухіляць катаванні і абараняць ахвяраў. Былі створаны міжнародныя механізмы кантролю, такія як Камітэт супраць катаванняў. Аднак шлях яшчэ не завершаны. У Беларусі, нягледзячы на міжнародныя абавязацельствы, катаванні застаюцца сістэмнай праблемай. Тысячы людзей пацярпелі ад жорсткага абыходжання, а вінаватыя пазбягаюць адказнасці.

📕Чаму важна памятаць?
Кожнае дзеянне, накіраванае супраць катаванняў — гэта крок да больш справядлівага грамадства. Толькі дзякуючы вашай падтрымцы і публічнасці мы можам наблізіць момант, калі правы чалавека стануць прыярытэтам для ўсіх.

📢 Далучайцеся да барацьбы!
Падзяліцеся гэтым пастом, каб прыцягнуць увагу да праблемы. Разам мы пераможам

Жыццё ў калоніі пакідае глыбокі і балючы след. Псіхалагічныя траўмы, разбурэнне здароўя і пастаянная барацьба за элементарныя ўмовы становяцца часткай будняў зняволеных.

Што адбываецца з чалавекам пасля вызвалення і з якімі праблемамі ён сутыкаецца? Як месяцы, праведзеныя ў зняволенні, ператвараецца ў гады цяжкай рэабілітацыі?

Чытайце пра гэта падрабязней на картках.

У Беларусі становішча людзей з інваліднасцю за кратамі застаецца трывожным і яскрава ілюструе праблемы сістэмы. Паводле праваабаронцаў, сярод палітвязняў не менш за 16 чалавек з інваліднасцю.

Аднак гэта толькі бачная частка сітуацыі: многія выпадкі альбо не трапляюць у поле зроку грамадскасці, альбо наўмысна хаваюцца ўладамі.

Што зараз адбываецца з людзьмі з інваліднасцю ў беларускіх турмах і калоніях? Як іх абмяжоўваюць у правах і доступе да медычнай дапамогі? Як карнікі сваёй абыякавасцю прыводзяць да смерці людзей?

Чытайце на картках!

Выступ Вікторыі Фёдаравай на "The Belarus Situation at the ICC"

Вікторыя Фёдарава выступіла на мерапрыемстве "The Belarus Situation at the ICC", якое адбылося сёння, 2 снежня 2024 года, у рамках 23-й Асамблеі дзяржаў-удзельніц Міжнароднага крымінальнага суду ў Гаазе.

На дыскусіі Вікторыя прадставіла працу Міжнароднага камітэта па расследаванні катаванняў у Беларусі, надаючы ўвагу важнасці ўдзелу ахвяр у міжнародных працэсах і зборы доказаў.

На мерапрыемстве таксама абмяркоўваліся злачынствы супраць чалавечнасці, уключаючы дэпартацыю і пераследы, учыненыя беларускімі ўладамі супраць грамадзянскіх асоб з 2020 года. Эксперты разгледзелі юрысдыкцыю Міжнароднага крымінальнага суду, ролю Літвы ў перадачы сітуацыі ў Беларусі на разгляд МКС і неабходнасць падтрымкі з боку трэціх краін.

Удзел у такіх дыскусіях дазваляе нам не толькі данесці праблему на міжнародным узроўні, але і актыўна ўплываць на працэс прыцягнення вінаватых да адказнасці.