Słuchać hadko! (былы Rerum Novarum)


Гео и язык канала: Беларусь, Белорусский
Категория: Религия


Pra Biełaruś, Kascioł i ŭsiaho patrochu. @rerumnovbot

Связанные каналы

Гео и язык канала
Беларусь, Белорусский
Категория
Религия
Статистика
Фильтр публикаций


ЖЫВЕ, нягледзячы ні на што!


Прэзідэнцтва Пуціна прайшло па коле і вярнулася на свой пачатак. Ягоны прыход да ўлады ў 1999 годзе суправаджаўся тэрактамі з сотнямі ахвяраў і пачаткам вайны, і цяпер Расея зноў мае тэракт з сотняй ахвяраў і вайну. Расейцы аддавалі яму сваю свабоду ў надзеі на мір, але ў выніку не маюць ані свабоды, ані міру. І выглядае, што можа стаць толькі горш.


У гэты дзень 160 гадоў таму прадстаўнікамі акупацыйнай адміністрацыі быў забіты Кастусь Каліноўскі. Але гэтае забойства - яскравы доказ таго, што забіць ідэю нашмат складаней, чым забіць чалавека. Так, Кастусь з паплечнікамі загінулі, але іхныя ідэалы вольнасці, роўнасці і справядлівасці, нацыянальнага развіцця працягваюць жыць увесь гэты час, не даючы спакою акупантам і іхным халуям, якія б маскі тыя ні насілі.


Няўдалы запуск ракеты са сцюардэсай нагадаў сітуацыю з будаўніцтвам Бабілонскай вежы. У гэтую падзею, якою ў заходніх краінах займаюцца нават камерцыйныя кампаніі, было ўкладзена столькі прапагандысцкіх высілкаў, напісана ўказаў і метадычак, што дзіўна, што ракета зусім не развалілася.


Кіраўнік расейскіх стараабрадцаў заявіў, што пераабранне Пуціна ўсяляе ў яго “аптымізм”. На нашу ж думку, мітрапаліту было б варта правесці абрад экзарцызму ў дачыненні да таго, што ў яго ўсяляецца.


Паводле ірландскіх легендаў, святы Патрык выгнаў з вострава ўсіх змеяў. 105 гадоў таму ў Ірландыі гэтыя легенды вырашылі пераасэнсаваць нанова.

З днём святога Патрыка!


З нагоды Дня Канстытуцыі:

«І сваім бацькам не называйце нікога на зямлі, бо адзін у вас Бацька Нябесны» (Мц 23:9 у перакладзе Анатоля Клышкі).


Яна нарадзілася 15 сакавіка 1994 года. Была цяжка параненая ў 1995 і 1996 гадах, пасля чаго ўпала ў кому. У 2004 годзе была знявечаная зноў. І канчаткова дабітая ў 2022-м.

RIP, Канстытуцыя Беларусі. Нам цябе не хапае.


Лукашэнка сёння прыпёрся на Сінод БПЦ і заявіў, што царква не мусіць займацца палітыкай.

«Мы памятаем, як у 2020 годзе некаторыя святары (на жаль, і некаторыя праваслаўныя) заняліся, мякка кажучы, палітыкай. Скажу, што для гэтага ў дзяржаве ёсць спецыяльныя інстытуты і падрыхтаваныя людзі. Справа царквы – задаваць маральныя хрысціянскія арыенціры», – сказаў ён.

Цымусам сітуацыі з’яўляецца тое, што ў 2020 годзе тыя, пра каго ён кажа, што займаліся палітыкай, якраз ёю і не займаліся. Яны менавіта задавалі «маральныя хрысціянскія арыенціры»: што нельга красці (у тым ліку галасы і будучыню), што нельга падманваць і ілжэсведчыць (у тым ліку ў судах, у дакументах ЦВК, з экранаў дзяржаўнага ТБ і іншае), што нельга збіваць і забіваць людзей. І менавіта за гэта некаторыя святары, у тым ліку іерархі, трапілі пад рэпрэсіі: страцілі свае пасады, волю, Радзіму.

А вось абдымацца з уладамі, узнагароджваць сілавікоў і прадстаўнікоў рэжыму, рэпрэсаваць уласных прадстаўнікоў за нязгоду з гвалтам, фальсіфікацыямі і вайной, агітаваць на выбарах і за выбары – гэта менавіта і ёсць палітыка, якой царква не павінна займацца.

Але ў логіцы рэжыму, і персанальна Лукашэнкі, ды тых царкоўнікаў, якія гэтым займаюцца, усё перавернутае дагары нагамі, бо «Ваш айцец д’ябал, і вы хочаце выконваць жаданні бацькі вашага. Ён быў чалавеказабойцам ад пачатку і не выстаяў у праўдзе, бо няма ў ім праўды. Калі ён хлусіць, кажа ад сябе, бо ён ілгун і бацька хлусні» (Ян 8:44).


У Баранавічах не дазволілі (чытай - забаранілі) каталіцкі крыжовы шлях перад Вялікаднем. Але ў той самы дзень у горадзе пройдзе Масленіца са спальваннем пудзіла і ўсім падобным.

Такая вось яна высокая духоўнасць лукашэнкаўскага разліву.


Чыноўніца з Мінпрацы Святлана Бялаш рэжа праўду-матку. Магчыма, не зусім задумваючыся над сказаным.

Паводле яе, у Беларусі “сталі такія бацькі, якія не могуць нармальна выхаваць дзяцей”.

“У 1990-я ўсё было жорстка, бацькам таксама да нас не было справы, яны намагаліся выжываць, але выраслі ўсе нармальнымі. Чаму такое пакаленне вырасла, якое сёння не можа нармальна выхоўваць дзяцей?”

Магчыма, ёй было б варта адрэсаваць гэтае пытанне таму, хто нязменна кіруе Беларуссю з 1994 па 2024 год? Бо да яго, як вынікае са словаў чыноўніцы, такой праблемы не было.


Генпракуратура падрыхтавала праект закона, згодна з якім будзе ўведзеная адміністрацыйная адказнасць для бацькоў, дзеці якіх здзейснілі правапарушэнне, пацярпелі або загінулі. Калі практыка сябе «апраўдае», то далей плануюць увесці і крымінальную адказнасць.

Пра новаўвядзенні ў эфіры СТВ расказаў старшы пракурор аддзела па нагляду за выкананнем заканадаўства аб непаўналетніх і моладзі Генпракуратуры РБ Раман Сідарэнка.


На папу Францішка ў сацсетках накінуліся так, нібыта ён ледзь не падтрымаў расейскую агрэсію. У доказ і ў аналогію сацсеткі поўняцца фоткамі біскупаў з нацыстамі з 1930-1940-х, пры тым, што факты калабарацыі былі не толькі сярод каталіцкіх ерархаў, але пра гэта чамусьці забываюцца аўтары пастоў.

Але папа не падтрымліваў аніякай агрэсіі, ён паслядоўна выступае супраць вайны. Так, з улікам свайго лацінаамерыканскага бэкграўнду, дзе РФ традыцыйна ўспрымаецца як барацьбіт супраць заходняга каланіялізму (хоць сама насаджае каланіялізм усходні). Але супраць вайны.

Так, Францішак, падобна, не разумее прычынаў гэтай вайны і поглядаў тых, хто яе пачаў. Але ён яе не падтрымлівае.

Так, ён хоча верыць, што землякі стваральнікаў балету і Талстаеўскіх не могуць хацець вайны, як раней шмат хто, не разумеў, як вайны хацелі землякі Канта і Моцарта. Але гэта не значыць, што вайны хоча ён сам.

Калі ўжо праводзіць аналогіі з 1930-мі, то папа Францішак як палітык належыць да кагорты Чэмбэрлена і Дэладзье, якія лічылі, што з агрэсарам можна дамовіцца, каб пазбегнуць яшчэ большых ахвяраў. Але аніяк не да прыхільнікаў вайны. Супраць якой, паўторымся, ён сістэматычна выступае.


Репост из: Наталля с двумя “Л”
Папа Франциск - такой талантливый оратор, что любое его высказывание требует дополнительных пояснений со стороны пресс-службы Ватикана.
Он умудряется выразить свою позицию по любому вопросу так, что его слова можно понять полярно. Зато у пресс-службы всегда есть работа.


Папа заклікаў Украіну пайсці на перамовы. Маўляў, яна прайграла вайну і трэба падумаць пра людзей.

Не ацэньваючы сітуацыю на фронце і дапускаючы, што Францішак сапраўды хвалюецца за жыцці людзей, мусім заявіць наступнае:

1. Чаму няма закліку да Расеі, якая нібыта "перамагла" (ну, калі Украіна "прайграла"), нарэшце спыніцца забіваць у чужой краіне і сваіх, і чужых людзей? Чаму ёй не трэба іх шкадаваць?

2. Спыненне абароны азначае акупацыю Украіны. У лепшым выпадку гэта будзе ГУЛАГ а-ля Беларусь, у горшым - усё новыя і новыя Бучы. З тысячамі і тысячамі нявінных і бяззбройных ахвяраў.

3. Каб з кімсьці дамаўляцца, трэба верыць, што гэты хтосьці выконвае дамовы. Пуцін, які падцерся Будапешцкім мемарандумам і іншымі дамовамі з Украінай, на такога чалавека не выглядае. Не верыце - спытайце ў Прыгожына, якія былі ў яго з ім дамовы.

4. Але пры гэтым Пуціну сапраўды патрэбная перадышка. Каб адпачыўшы і сабраўшыся з сіламі, пачаць наступ ужо ў іншых месцах і на іншыя краіны. Ім таксама трэба адразу выкідаць "белы сцяг"? Пры гэтым кіне ён на новую вайну ў тым ліку і мабілізаваных з акупаваных тэрыторыяў, як гэта ўжо было з жыхарамі "ЛДНР".

5. Пуцін, як і Гітлер ці Сталін да яго, спыняецца толькі там, дзе можа атрымаць па шчах. І гэта пара ўжо нарэшце ўсвядоміць. Ніякага міру з ім, пакуль ён жывы, не будзе. На жаль, толькі так.


8 сакавіка свята ў сваёй прыродзе сацыялістычнае. Але яно, прынамсі напачатку, адлюстроўвала справядлівае змаганне жанчын за свае выбарчыя правы, якіх, прызнаем шчыра, свет ім даваць не збіраўся. Але і іроніяй лёсу з’яўляецца тое, што выходным днём Міжнародны жаночы дзень з’яўляецца пераважна там, дзе аніякіх выбарчых правоў у жанчын няма - у Азербайджане, Анголе, Беларусі, Казахстане, Кітаі, Лаосе, Расеі, Таджыкістане, Туркменістане, Узбекістане, Эрытрэі і іншых альтэрнатыўна выбарных краінах. Пры гэтым у большасці з іх сапраўды ў анамнэзе сацыялістычнае мінулае. Па шчырасці, выбарных правоў там няма і ў мужчынаў. Там іх няма агулам ні ў каго.

2020 год стаў спробай беларусаў вярнуць свае выбарчыя правы. Рэальным паўстаннем суфражыстаў і суфражыстак. Але замест гэтага нам падсунулі сурагат з кепскім смакам і пахам, які можа быць даспадобы толькі своеасаблівым палітычным самелье.

“Што датычыць ажыццяўлення прынцыпу ўдзелу, неспакой выклікаюць краіны з таталітарным або дыктатарскім рэжымам, дзе асноўнае права ўдзелу ў грамадскім жыцці аб салютна адмаўляецца, паколькі яно разглядаецца як пагроза самой дзяржаве; краіны, дзе гэтае права абвяшчаецца толькі фармальна, але на практыцы не можа быць рэалізавана; так сама тыя краіны, дзе празмернае павелічэнне бюракратычнага апарату фактычна пазбаўляе грамадзяніна магчымасці актыўна ўдзельнічаць у грамадскім і палітычным жыцці” (Кампендый сацыяльнага вучэння Касцёла, п. 191).


“Я голас галосячага на пустыні. Каб адкрыць вам вашыя грахі, Я узняўся на гэтую кафедру, я - голас Хрыста, які галосіць на пустыні гэтай выспы; і таму належыць вам слухаць мяне не абыякава, але ўсім сэрцам і пачуццямі; бо гэты голас будзе самым дзіўным, самым рэзкім і самым жорсткім, самым жахлівым, які вы калі-небудзь чулі ці чакалі пачуць….

Гэты голас заяўляе, што вы знаходзіцеся ў смяротным граху і жывяце і паміраеце ў ім праз жорсткасць і тыранію, якія вы ўжываеце да гэтых нявінных людзей. Скажыце мне, паводле якога права і якой справядлівасці вы трымаеце гэтых індзейцаў у такім жорсткім і жудасным рабстве? Паводле якога права вы вядзеце такія гнюсныя войны з гэтымі людзьмі, якія жылі рахмана і мірна на сваіх землях, дзе вы паглынулі іх незлічоную колькасць нечуванымі забойствамі і спусташэннямі? Навошта вы так моцна іх прыгнятаеце і стамляеце, не даючы ім ежы і не клапоцячыся пра іх, калі яны хварэюць ад непасільнай працы, так што яны паміраюць ці, дакладней, забіваюцца вамі, каб вы маглі кожны дзень здабываць і набываць золата? І якім чынам вы клапоціцеся аб тым, каб яны атрымалі рэлігійнае настаўленне і спазналі свайго Бога і Творцу, каб яны хрысціліся, слухалі Імшу або выконвалі святы і нядзелі? Няўжо яны не людзі? Няўжо ў іх няма разумнай душы? Няўжо вы не абавязаныя любіць іх, як любіце сябе? Як можна ляжаць у такім глыбокім і летаргічным сне? Будзьце ўпэўненыя, што ў вашым цяперашнім стане вы не зможаце выратавацца больш, чым маўры ці туркі, якія не маюць і не жадаюць веры Езуса Хрыста”.

Казань дамініканіна Антоніё Мантэсінаса, 21 снежня 1511 года. Прыклад таго, як Касцёл бараніў правы чалавека больш як 500 гадоў таму.


185 гадоў таму беларускія ўніяты падманам, гвалтам і подкупам былі пераведзеныя ў праваслаўе. Прывядзем цытаты са звароту Папы Рыгора XVI Multa Quidem ад 22 лістапада 1839 года на гэты конт:

“О, найцяжэйшая бяда русінскага народа …! Тыя, каго ў нядаўнія часы русінскі народ прыняў за Айцоў і Пастыраў, тых, каго ён павінен быў спазнаць як праваднікоў і настаўнікаў, каб заставацца ўсё больш з’яднанымі ва ўсё больш шчыльнай сувязі з Целам Хрыстовым, якім з’яўляецца Касцёл, цяпер … сталі аўтарамі новага адступніцтва.

…многія русінскія біскупы, аб'яднаныя з Рымам, з Літвы і з Белай Русі, з часткай духавенства і даручанага ім народу, перайшлі ў лагер раскольнікаў, гучна пакінуўшы зносіны з Рымскай Царквой, з якой пачыналася святая унія. Падставай для іх беззаконнага рашэння было тое, што яны спачатку падманным шляхам увялі атрыманыя ад грэкаў-расейцаў кнігі святых цэлебрацый і змянілі амаль усю форму набажэнстваў, каб прыцягнуць народ (які не ведаў пра змены, але ўсё адно марудзіў нават праз падабенства двух абрадаў) у раскол, нават калі супраць яго волі. На іх загад часта выклікаліся парафіяльныя святары, якім неаднаразова дастаўляліся лісты, у якіх сярод нахабнай хлусні загадвалі, каб усе, паводле той формулы, трымаліся Грэка-расейскай царквы. Пры гэтым тых, хто адмовіўся, папярэдзілі, што ў адваротным выпадку яны адразу страцяць сваю парафіяльную пасаду і што яны разам з прэзбітэрамі, якія на іх прыклад адмовяцца, будуць накіраваныя да настаяцеляў.

Ужыўшы шмат іншых хітрыкаў, яны дайшлі да такой вычварнасці, што не пасаромеліся публічна заявіць пра сваё жаданне далучыцца да згаданай Царквы, дадаўшы таксама малітвы ад імя падуладнай ім паствы, каб атрымаць імператарскую згоду…

З іншага боку, шаноўныя браты, вы самі разумееце, што такое Наша душа і колькі інтымных пакут закранула Нас з-за такой жахлівай раны, нанесенай Каталіцкаму Касцёлу.

…Мы засмучаныя, больш за тое, мы стогнем у нашых сэрцах, што так шмат душаў, адкупленых Крывёю Хрыста, знаходзяцца ў небяспецы адносна свайго вечнага збаўлення.

Мы смуткуем, што лаяльнасць, абяцаная раней Каталіцкаму Касцёлу, была парушана біскупамі-здраднікамі; Мы засмучаныя тым, што святы характар, якім яны былі надзеленыя ўладай гэтай Апостальскай Сталіцы, быў так бязбожна пагарджаны.

…Мы ні ў якім разе не можам схаваць таго факту, што наш смутак па стане каталіцтва на шырокіх абшарах Расійскай імперыі яшчэ больш пагаршаецца. Мы ведаем, як прыгнечаная пакутамі наша Найсвяцейшая Рэлігія ў гэтай краіне”.


На цікавы Катэхізіс аднаго з лідараў расейскіх дзекабрыстаў Сяргея Мураўёва-Апостала звярнуў увагу Андрэй Кураеў. Магчыма, яго можна ўжываць у дачныненні не толькі Расеі і не толькі ўласна манархічнага кіравання.

Вопрос. Что значит быть свободным и счастливым?

Ответ. Без свободы нет счастия. Святый апостол Павел говорит: ценою крови куплены есте, не будите раби человеком.

Вопрос. Для чего же русский народ и русское воинство несчастно?

Ответ. Оттого, что цари похитили у них свободу.

Вопрос. Стало быть, цари поступают вопреки воле Божией?

Ответ. Да, конечно, Бог наш рек: болий в вас да будет вам слуга, а цари тиранят только народ.

Вопрос. Должны ли повиноваться царям, когда они поступают вопреки воле Божией?

Ответ. Нет! Христос сказал: не можете Богу работати и мамоне; оттого-то русский народ и русское воинство страдают, что покоряются царям.

Вопрос. Что ж святый закон наш повелевает делать русскому народу и воинству?

Ответ. Раскаяться в долгом раболепствии и, ополчась против тиранства и нечестия, поклясться: да будет всем един царь на небеси и на земли – Иисус Христос.

Вопрос. Что может удержать от исполнения снятого сего подвига?

Ответ. Ничто! Те, кои воспротивятся святому подвигу сему, суть предатели, богоотступники, продавшие души свои нечестию, и горе им, лицемерам, яко страшное наказание божие постигает их на сем свете и на том.

Вопрос. Каким же образом ополчиться всем чистым сердцем?

Ответ. Взять оружие и следовать смело за глаголющим во имя господне, помня слова спасителя нашего: Блажени алчущие и жаждущие правды, яко тии насытятся, и, низложив неправду и нечестие тиранства, восстановить правление, сходное с законом божиим.

Вопрос. Какое правление сходно с законом божиим?

Ответ. Такое, где нет царей. Бог создал всех нас равными и, сошедши на землю, избрал апостолов из простого народа, а не из знатных и царей.

Вопрос. Стало быть, Бог не любит царей?

Ответ. Нет! Они прокляты суть от пего, яко притеснители народа, а Бог есть человеколюбец. Да прочтет каждый желающий знать суд божий о царях, книги царств главу 8-ю: собрашася мужи израилевы и приидоша к Самуилу и рекоша ему: ныне постави над нами царя, да судит ны; и бысть лукав глагол сей пред очима Самуиловима, и помолися Самуил ко господу, и рече господь Самуилу: послушай ныне гласа людей, якоже глаголят тебе, яко ни тебе уничижиша, но мене уничижиша, яже не царствовати ми над ними, но возвестиши им правду цареву. И рече Самуил вся словеса господня к людям, просящим от него царя, и глаголя им: сие будет правда царева: сыны ваша возмет и дщери ваша возмет и земля ваша одесятствует, и вы будите ему раби и возопиете в день он от лица царя вашего, его же избрасте себе, и не услышит вас господь в день он, яко вы сами избрасте себе царя... и так избрание царя противно воле божией, яко един нага царь должен быть Иисус Христос.

Вопрос. Стало и присяга царям богопротивна?

Ответ. Да, Богу противна. Цари предписывают принужденные присяги народу для гублення его, не призывая всуе имени господня; господь же наш п спаситель Иисус Христос изрек: аз же глаголю вам, не клянитеся всяко, итак, всякая присяга человеку противна Богу, яко надлежащей ему единому.

Вопрос. Отчего упоминают о царях в церквах?

Ответ. От нечистивого приказания их самих, для обмана народа, и ежечасным повторением царских имен оскверняют они службу божию вопреки спасителева веления: молящий неменьше глаголят, якоже язычники.

Вопрос. Что же, наконец, подобает делать христолюбивому российскому воинству?

Ответ. Для освобождения страждущих семейств своих и родины своей и для исполнения святого закона христианского, помолясь теплою надеждою Богу, поборающему по правде и, видимо покровительствующему уповающим твердо на него, ополчиться всем вместе против тиранства и восстановить веру и свободу в России.

А кто отстанет, тот, яко Иуда предатель, будет анафема проклят. Аминь.


Сёння, дарэчы, у папы Лявона ХІІІ - дзень народзінаў. Ён нарадзіўся 2 сакавіка 1810 года. Стаў папам у 1878 годзе, а ў 1891 годзе энцыклікай Rerum Novarum даў пачатак сацыяльнаму вучэнню Касцёла і хрысціянскай дэмакратыі.

Показано 20 последних публикаций.