Першы снег
Я раніцой расплюшчыў вочы,
Спыніўшы сноў імклівы бег.
Святло чароўнай белай ночы
Разліў па хаце першы снег.
Падскочыў з ложка да фіранкі,
Багацця белага – да стрэх.
І гурбы пульхныя на ганку,
З'явіўся сябар лепшы – снег!
Цяпер штодня я з ім гуляю.
І нават ноччу часта ў сне
Будую крэпасці, знішчаю,
А ён цярплівы гэткі, снег!
Міне зіма. Вясна настане
І снег змяце з падворка прэч.
Ды не навечна ён растане –
Яшчэ з ім будзе шмат сустрэч!

Павел Саковіч
#паэтычная_старонка
#Кісцянеўскі_дзіцячы_сад