Комплекс непаўнавартаснасці беларускага нацыяналізму

Заўважыў у нашых, нажаль, адну прыкрую з'яву. Нібы народ у нас несвядомы, непасіянарны, ды і незалежнасць ніхто ніколі не падтрымліваў, а БНР так, праэкцік колка інтэлігентаў, якія нічога, акрамя як абіваць кайзераўскі ганак не ўмелі і так у гісторыі і зніклі, ціхмяна склаўшы ручкі перад бальшавіцкім наступам.

Выходзіць так, што дзякуй Леніну, што стварыў БССР для гэтых несвядомых, убогіх беларусаў.

Гэта пазіцыя ахвяры, заўсёды і ва ўсім. І хоць міф аб стала цёмных і забітых беларусах яшчэ савецкі, і падхоплены сучаснай рэжымнай прапагандай, так насамрэч яго даводзіцца чуць і з вуснаў нацыяналістаў. Вядома чаму - існуем усё ж-такі ў расейскай моўнай прасторы, хлусні ў ёй так дужа, што мозг часта не вытрымлівае.

Узяць, напрыклад белсатаўскі ролік аб гісторыі БНР. З яго вынікае, што нешта там гэтыя інтэлігенцішкі агаласілі, нейкай культурніцкай дзейнасцю займаліся, і вось так потым пакорна паддаліся бальшавікам і палякам. Практычна не ўзгаданы дзеянні Балаховіча, зялёнадубаўцаў.

Упор робіцца на ад пачатку да канца неўдалы Слуцкі збройны чын, які нават не меў шансаў на поспех, а таму - самы ахвярны.

Гэтыя міфы ў масавай свядомасці - небяспечныя, яны спараджаюць пасіўнасць, знішчаюць волю беларуса.

Сорам самой назвы "беларус" - вельмі паказальны сімптом. Спробы перайменавацца ў крывічоў, у ліцвінаў, у каго заўгодна - гэта спробы адыйсці ад гэтай ахвярнасці, пакоры, рахманасці, што памылкова прыстала да гэтага этноніма.

Забываюцца асягненні сяляніна-беларуса, працаўніка і адзінаасобніка. Забываецца, што

Калі такое сутыкаецца сярод нацыяналістаў, то што казаць аб асобах вагаючыхся? Тут наш народ, як не дзіўна,