Belarus. Wired.

Дайшлі да моманту: "Марк Фейгін"... І далей можна ня слухаць.

Ён там абяцаў альтэрнатыўныя выбары і яшчэ шмат чаго... Знаёмы сцэнар, дарэчы.

Нешта адбываецца, што яны наўпрост сталі гуртавацца.

Як бы сказаў Зянон Станіслававіч: "агентура".

Нават ня ведаем, якая з навін тыдня больш скандальная.

Распродаж маёмасьці ад Аляксандра Азарава.

Няўцямныя на мяжы панікі паведамленьні пра зьбітыя шахэды над Гомляй.

Альбо інфармацыя пра нелегальны і зусім несумленны трансфер люксавых аўто ў ААЭ у Беларусь і Расію.

Заліваюць Аляксандра Лукашэнку, а ён зьлівае падкантрольны "мэйнстрым".

Група "сяброў Беларусі" у латвійскім парламенце працуе.

Насамрэч, ужо проста няма словаў, каб каментаваць вынікі "дзейнасьці" "дэпутата незалежнасьці" Анатоля Лябедзькі.

Ня так даўно Сьвятлана Ціханоўская на сустрэчы з былымі палітвязьнямі не змагла адказаць на два простыя пытаньні: чаму людзі выходзяць і што офіса-габінэта-рада зрабілі, каб яны выходзілі.

Аднак змагла зрабіць выснову, што людзі выходзяць, таму што офіса-габінэта-рада робяць усё правільна. Што менавіта робяць, сказаць не змагла.

Калі б мы былі зусім у трэндзе, то сказалі б, што тут ўзровень эмпатыі ніжэй за нуль.

Колькі часу Павел Латушка прыцягвае Аляксандра Лукашэнку да адказнасьці?

Больш за два гады. Манголія сёньня паказала, што й з козырам Паўла Латушкі - Міжнародным крымінальным судом ня ўсё так адназначна. Аляксандр Лукашэнка ня лятае туды, дзя яго можна арыштаваць, нават як будзе ордар.

Два гады імітацыі і куча грошай. Марнатраўства як яно ёсьць.

Пасьля новых "выбараў", на якіх Аляксандра Лукашэнкі хутчэй за ўсё ня будзе, мэйнстрым канчаткова сальюць. Сваю працу яны выканалі. Дапамаглі Аляксандру Лукашэнку пражыць 4,5 гады.

Адказ спадару Аляксандру Азараву, які зноў сказаў нешта няўцямнае і ўжо амаль у адкрытую пагражае прадстаўнікам медыя й блёгерам.

Каб закапаць сябе глыбей былы "міністар" габінэту Сьвятланы Ціханоўскай Аляксандр Азараў пачаў прадаваць маёмасьць.

Аднак не сваю, а пляну перамога. Плян канчаткова ўсё. Спадзяемся, і спадар Азараў таксама.

Хцівасьць перамагла. А вы далей ськідвайцеся на структуры, а не на рэвалюцыю ці вызваленьне палітвязьняў. Усе чальцы ж мусяць мець нешта на продаж, як дзеткі папросяць чорнай ікры.

Затрыманьне беларускі на мяжы з Арменіяй чарговае пацьверджаньне, што такія "сустрэчы" - проста пусты піяр на калідоры каля прыбіральні.

Можа, медыя пачнуць задаваць пытаньні: "Аб чым канкрэтна дамовіліся і калі дамоўленасьці будуць выконвацца?"

Сярод дзеячоў офіса-габінэту асобна выдзяляецца Павал Латушка.
Сур'ёзны твар, пачуцьцё густу, і сістэмная праца. Прынамсі, ён так кажа.

У параўнаньні з іншымі выклікае давер. Бо прамаўляе ўпэўнена і прыгожа. Тое, што з прамоў не вынікае нічога, а вынік дзейнасьці не адрозьніваецца ад вынікаў іншых чальцоў мэйнстрымных структур, справа другасная.

Аднак вось тут доказы таго, што нават і прыгожыя словы - простая хлусьня і перабольшаньне сваёй значнасьці. Прыдуманыя пытаньні й ня тыя адказы. Напэўна ж гэта не адзінкавы выпадак.

Мы яшчэ зьвярнулі ўвагу на тое, што былы шматгадовы міністар-амбасадар рэжыму Аляксандра Лукашэнкі вельмі часта ўзгадвае тое, што Аляксандр Лукашэнка абяцаў яго задушыць за здраду. І падае гэта, як нейкі повад для гонару.

Аднак з гэтага, апроч нейкай нездаровай фіксацыі, вынікае, што Павал Латушка асабіста прысягаў Аляксандру Лукашэнку. Бо йначай асабістая здрада немагчымая.

Відавочна, што ніхто Паўла Латушку не задушыў. А з гэтага вынікае, што альбо не здрадзіў, альбо не з'яўляецца нейкім сур'ёзным ворагам. Магчымасьці ж былі. Фэйкавы гішпанскі журналіст неаднойчы быў у гасьцях у Паўла Латушкі, але абмежаваўся інтэрв'ю.

Ты ня менш відавочна адно. Павал Латушка хлусіць. І робіць гэта з сур'ёзным тварам і прыгожымі словамі. Школа прэс-сакратара МЗС Аляксандра Лукашэнкі аднак.

Вось гэты артыкул ён пра Мельянцова ці пра ЕГУ?

Аднак Ігар Тышкевіч мае рацыю.

І Павел Латушка не адзін такі. Навошта нешта вырашаць, калі можна ўсё скінуць на дзядзьку і ні за што не адказваць.

Дарэчы, тыя самыя дзядзькі таксама бачаць і разумеюць той інфантылізм і робяць высновы.

Не, напэўна, не паедзе Сьвятлана Ціханоўская ў Швецыю. Нядаўна ж там была й усё вырашыла на вышэйшым узроўні.

Піяр супраць рэчаіснасьці нічога ня можа на далёкай дыстанцыі. Бо за піярам - пустэча, а ў рэчаіснасьці - трагедыі людзкіх лёсаў і жыцьцяў.

Такія вынікі, як і сумная статыстыка па Швецыі ўвогуле, лепш за ўсё сьведчаць пра вагу, патэнцыял і ўплывы офіса-габінэту.

Можа выступіць з пратэстам ці тэрмінова паляціць у Швецыю, каб прадухіліць дэпартацыю чарговых беларусаў?

Гэта рытарычнае пытаньне. У Літве ня могуць і не жадаюць нічога вырашаць.

А тут цікава.

Офіса-габінэт ня толькі расьпісваецца ў тым, што нічога ня робіць, але і ў тым, што ён ня згодны з дзеяньнямі ўрада Польшчы.

Гэтыя людзі не зрабілі нічога, каб палітычныя вязьні выйшлі, а тут яшчэ ў адкрытую падтрымліваюць рэжым Аляксандра Лукашэнкі.

Шукаюць ужо 4 гады. Ашуканцы.