Press Club Belarus

Новыя #магчымасці

Гранты на кантэнт ад Journalists for Human Rights
⏰Дэдлайн заявак: да 15-га кожнага месяца

Каму: для незалежных беларускіх журналістаў, якія ствараюць журналісцкія расследаванні, рэпартажы аб правах чалавека, ЛГБТК і правы жанчын, падкасты, а таксама кароткія і доўгія дакументальныя відэа (у выглядзе асобных фрагментаў або серыі).
💰Да 10 000 еўра. У кожным цыкле — адна заяўка ад арганізацыі. Некалькі крыніц фінансавання дазволены пры ўмове, што яны пазначаны ў вашай заяўцы.

Стипендии на работу над историями об использовании ИИ
⏰Дедлайн заявок: 10 августа.

Программа начнется в сентябре, продлится 10 месяцев — до июля 2025 года — и будет проходить дистанционно.
Предпочтение проектам, в которых используются различные подходы — от анализа данных до запросов из архивов, а также исследуется влияние алгоритмов на политику, жизнь отдельных людей и сообществ.
💰До 20 000 долларов США на реализацию проектов.

Літрадыё запрашае дасылаць тэксты
🔅Заяўкі прымаюць на пастаяннай аснове
Запрашаюць дасылаць для публікацыі тэксты, эсэ, апавяданні, фрагменты будучых кніг, мемуары і іншыя тэкставыя формы.

Барометр рэпрэсій у Беларусі. Анлайн-прэзентацыя даследавання
⏰Калі: 31 ліпеня, 11:00 (Варшава), 12:00 (Мінск, Вільнюс)

У трэцяй справаздачы па даследаванні «Барометр рэпрэсій у Беларусі» Цэнтр новых ідэй паказвае на лічбах, што ціск на беларускае грамадства працягвае расці.
👉Рэгістрацыя

➡️ Сайт / Instagram / Facebook Прэс-клуба

❤️Дар‘я Лосік выйшла на свабоду па памілаванні

«Гомельская вясна» паведамляе, што ў ліпені з гомельскай жаночай калоніі № 4 вызваліліся 5 палітзняволеных жанчын. Адна з іх — Дар'я Лосік. Яна была асуджана на 2 гады за каментарый пра свайго палітзняволенага мужа Ігара Лосіка тэлеканалу «Белсат», арт. 361-4 КК (садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці).

Крыміналізацыя медыяспажывання ў Беларусі працягваецца, як і рэпрэсіі тых, хто дае каментары «экстрэмісцкім» медыя.

👉Пра Ігара і Дар'ю мы пісалі ў праекце Прэса пад прэсам

«В Беларуси ты каждый раз, заходя на сайты испытываешь стресс. А ты там и так в состоянии "завтра постучат"». Что и как смотрят и читают в Беларуси — спросили у нескольких беларусов.

👤Анонимная респондентка,
(40 лет, сфера IT, недавно уехала из страны):

– В Беларуси – в первую очередь читала «Нашу Ніву». Это такой большой агрегатор: новость появилась на другом ресурсе – у «Нашай Нівы» она будет через полчаса. Не нужно заходить на миллион сайтов, чтобы знать основные события. Плюс там не только все эти страшные новости – есть разные, и про Беларусь и не про Беларусь. И это мне тоже нравится.

Я заходила через VPN плюс Tor Browser. Tor не сохраняет историю, поэтому каждый раз набираешь ссылку вручную: nashaniva.com. Это, кстати, одна из причин, почему читала мало что – заходила на те, у которых наизусть знала адреса. А nashaniva – это очень просто выучить.

У «Новага часу» были статьи, которые никто не перепечатывал. Но на постоянке не читала, потому что статьи у них огромные, иногда долистать до конца не можешь, не то, что прочитать. Это становится важным, когда стараешься читать быстро. А вот у «Нашай Нівы» мысль укладывается в небольшой формат и с точки зрения потребления контента в тех условиях это самый удобный вариант. Zerkalo почему-то не читала. TUT.BY мне в свое время очень нравился, а Zerkalo не зашло.

Иногда слушала «Еўрарадыё», но редко. Опасалась прослушки в квартире, потому что в моей квартире побывали (силовики – прим.). С тех пор слушала мало что и только в наушниках.

В Беларуси ты каждый раз, заходя на сайты испытываешь стресс. А ты там и так в состоянии «завтра постучат». Поэтому я себя ограничивала: заходить не больше раза в день. Иногда даже раз в два дня. Потому что хороших новостей нет, новости всегда плохие и с каждым днем все хуже и хуже. Но совсем не заходить – тоже нельзя. Потому что надо быть в повестке, потому что это тебя касается. Важную для меня информацию, например, новости о том, что приходят к родственникам, я узнала из «Нашай Нівы».

Если прекратить все читать – то однажды подумаешь, что все нормально. А на самом деле ни черта не нормально. И когда ты предупрежден – ты вооружен.

Некоторые переключаются на российские каналы, но это не про меня. Если о нас упоминают хорошие русские, то все равно великоимперскость из них сочится, а они искренне не понимают – а что не так. Они считают, что быть против войны – достаточно, но при этом мы остаемся для них младшим братом. Почему, кстати, братом – тоже непонятно.

А насчет того, что ресурс экстремистский – какая разница? Сегодня он не экстремистский, завтра будет экстремистский. А если тебя надо за что-то задержать, то и не за экстремистский задержат. Просто надо чистить следы. Естественно, ни на что в Telegram я не была подписана, мой телефон должен быть чистым, меня в любой момент могли проверить. И мой телефон проверяли раза три.

А про «читают – не читают»: когда я уехала из Беларуси, я не публичилась долго, никто не знал, что уехала. А потом вышел сбор на мое имя, и родителям сразу начали звонить друзья, знакомые – куча народа поздравляли, что я выбралась, говорили как они рады – а узнать об этом они могли только из независимой прессы. Так что и читают, и смотрят.

📍Текст полностью — здесь.

➡️ Сайт / Instagram / Facebook Прэс-клуба

Лавіце новыя #магчымасці

Трэнінг для дакументалістаў ад IMS
⏰Дэдлайн заявак: 12 жніўня
Праграма ўключае тры семінары, якія пройдуць у Кішынёве, Тбілісі і Капенгагене (2024-2025). Арганізатары трэнінгу CHANGE для аўтараў дакументальных фільмаў: EAVE, CPH: DOX і IMS. На англійскай мове, аплочваюць дарогу, жытло, ежу.

Школа па фасілітацыі дыялогу NoBorderSpace (Грузія)
⏰Дэдлайн заявак: 12 жніўня
Пройдзе 11 — 16 кастрычніка 2024 года ў Горы, Грузія. NoBorderSpace забяспечвае платформу для абмеркавання складаных і актуальных пытанняў гісторыі ўзаемаадносін, міжкультурных кантактаў, імперскай і каланіяльнай спадчыны і інш. Працоўная мова – англійская. Арганізатары пакрыюць праезд, пражыванне і харчаванне.

Нэтворкінг у Вільнюсе (журналісты і актывісты)
⏰Дэдлайн заявак: да 24 ліпеня ўключна
Сустрэча: 25 ліпеня, 18:00–20:30.
Сустрэчу ладзяць арганізацыя «ІншыЯ» і аб’яданне беларусаў Нямеччыны «Разам» у партнёрстве з Беларускай асацыяцыяй журналістаў.

Transition Accelerator для медыя ад IPI
Дэдлайн заявак: 18 жніўня
Памер грантаў да 20 000 еўра.

Сёння дэдлайны:

🔅Школа відэакантэнту ад Фонда Томсана
❗️Дэдлайн: 18 ліпеня, 16:00 (CET)
Пройдзе ў Варшаве з 6 па 10 жніўня 2024 года.
У першую чаргу для моладзі (ад 18 да 25 гадоў).

🔅Варкшоп «Як арганізаваць працу рэдакцыі/праекту ў замежжы»для беларускіх журналістаў (Варшава, 4 дні)
❗️Дэдлайн: 18 ліпеня, 23.00 (CEST)
Варкшоп пройдзе з 23 па 26 ліпеня ў Варшаве.
Арганізатары: International Media Academy і Медыя Акадэмія Press Club Belarus.

➡️ Сайт / Instagram / Facebook Прэс-клуба

🔥Блізкія дэдлайны тыдня!

🔹Школа відэакантэнту ад Фонда Томсана
❗️Дэдлайн рэгістрацыі (падоўжаны) да 18 ліпеня, 16:00 (CET)
Пройдзе ў Варшаве з 6 па 10 жніўня 2024 года.
Тэмы: пра асновы стварэння сцэнара для платформаў YouTube ці TikTok, структуру добрай гісторыі, пра асновы інтэрв’ю, тэхніку і праграмы для здымкі і мантажу на мабільным тэлефоне/планшэце.
У першую чаргу для моладзі (ад 18 да 25 гадоў).

🔹Варкшоп «Як арганізаваць працу рэдакцыі/праекту ў замежжы»для беларусскіх журналістаў (Варшава, 4 дні)
❗️Дэдлайн заявак: падоўжаны да 18 ліпеня, 23.00 (CEST)
Варкшоп пройдзе з 23 па 26 ліпеня ў Варшаве.
Тэмы: фандрайзінг і фінансаванне; рэдакцыйныя структуры і бізнэс-мадэлі; камандная праца ў эміграцыі; навыкі кіравання; кіраванне медыяпраектамі; арганізацыя рэдакцыйнай працы ў эміграцыі; нэтворкінг; еўрапейская і мясцовая прававыя базы.
Арганізатары: International Media Academy і Медыя Акадэмія Press Club Belarus. Аплачваюць праезд і пражыванне.

➡️ Сайт / Instagram / Facebook Прэс-клуба

Новыя #магчымасці тыдня — гранты і паездкі:

Канферэнцыя пра давер да журналістыкі (Лондан)
⏰Калі: 22 — 23 кастрычніка 2024 года
Арганізатар: Thomson Reuters Foundation. Будуць размовы пра ШІ, а таксама — пра праблемы, з якімі сутыкаюцца СМІ ў выгнанні.
❗️Білеты бясплатныя, але іх няшмат, таму лепш ужо рэгістравацца. Неабходна самім арганізаваць транспарт і пражыванне.

Саміт News Impact у Капенгагене пра барацьбу з кліматычнай дэзынфармацыяй
⏰Калі: 10 кастрычніка 2024 года
Дэдлайн рэгістрацыі не азначаны
Арганізатары: Google News Initiative і European Journalism Centre (EJC). Праграма ўключае выступленні, гутаркі і нэтворкінг.
❗️EJC не можа прадаставіць візы, запрашальныя лісты або стыпендыі для пакрыцця выдаткаў на праезд і пражыванне.

Transition Accelerator для медыя ад IPI
⏰Дэдлайн заявак: 18 жніўня 2024 года
Праграма разлічана на 8 месяцаў. Для СМІ, якія імкнуцца развівацца і эксперыментаваць з новымі інвестыцыямі ў лічбавую трансфармацыю, рэдакцыйнымі прадуктамі і бізнэс-мадэлямі.
💰Памер грантаў да 20 000 еўра.

Прэмія Daphne Caruana Galizia за выдатную журналісцкую працу
⏰Дэдлайн заявак: 31 ліпеня 2024 года да 12:00 СЕТ
Уручаецца выдатным журналістам, якія прасоўваюць і абараняюць асноўныя каштоўнасці ЕЗ, такія як чалавечая годнасць, свабода, дэмакратыя, роўнасць, верхавенства закону і правы чалавека.
💰Прызавы фонд 20 000 еўра.

Не прапусціце вакансіі🔥

Пресс-клуб Беларусь и Deutsche Welle Akademie ищут менторов
⏰Дедлайн заявок: 12 июля 2024 года
Для программы поддержки беларусских журналистов, которые работают над своими проектами за границей. Направления: видеопродакшен (в том числе короткие форматы видео); аудиопродакшен; контент-анализ; дистрибуция; СММ и переупаковка; сторителлинг; дата-журналистика; расследовательская журналистика.
❗️Каждый ментор будет курировать один или несколько проектов.

«Позірк» шукае перакладчыка аналітыкі з рускай мовы на ангельскую
⏰Дэдлайн падачы на вакансію: 20 жніўня 2024 года
Трэба быць у кантэксце падзей у Беларусі. Аб’ёмы: адзін артыкул на дзень. Заробак канкурэнтны.

➡️ Сайт / Instagram / Facebook Прэс-клуба

Беларусь афіцыйна ў спісе дзяржаў, што займаюцца гандлем людзьмі. Яго складае Дзярждэпартамент ЗША, дакумент тут. Дзяржаў, дзе да гандлю людзьмі мае дачыненне ўрад, усяго 13, яны не адпавядаюць «Акту аб абароне ахвяр гандлю людзьмі». Гэта: Афганістан, Беларусь, М’янма, Кітай, Куба, Эрытрэя, Іран, Паўночная Карэя, Расія, Паўднёвы Судан, Судан, Сірыя і Туркменістан. А самая жудасная сітуацыя ў Гаіці, Лібіі, Емэне і Самалі.

➡️ Нагадаем пра дапаможнік для расследавання арганізаванай злачыннасці па тэме гандлю людзьмі.
Гэтую главу для GIJN напісала журналістка Associated Press і лаўрэатка Пуліцэраўскай прэміі Mарта Мендоза. Яна працавала з камандай, якая выкрыла прымусовую працу ў рыбнай прамысловасці ў Паўднёва-Усходняй Азіі ў 2015 годзе. Дзякуючы расследаванню былі вызваленыя 2000 рабоў.

— У 2016 годзе мае калегі ў AP адправіліся браць паўторнае інтэрв’ю ў вызваленых у выніку расследавання «Марапрадукты ад рабоў». Некаторыя пацярпелыя пакутавалі ад наступстваў псіхалагічнай траўмы, ім сніліся кашмары; некаторыя змагаліся з сорамам ці зноў вярнуліся ў залежнае становішча; а іншыя знайшлі прыстойную працу, завялі сем’і, і нават дапамаглі пасадзіць гандляроў рабамі за краты. Шмат хто сказаў, што з часам іх боль сціх, і што яны ўдзячныя за свабоду. «Яны ўдзячныя за тое, што апынуліся дома і жывуць як свабодныя людзі», – напісала AP. «Яны больш не рабы».

📍Тэкст цалкам тут

➡️ Сайт / Instagram / Facebook Прэс-клуба

Як і чаму беларускія журналісты і журналісткі вяртаюцца да працы пасля турмы
Калежанкі і калегі расказалі для сайта Міжнароднай журналісцкай сеткі пра сваё вяртанне да прафесіі пасля рэпрэсій. Тут можна пачытаць тэкст на рускай мове. Мы пераклалі матэрыял на беларускую.

Вольга Лойка:

Пакуль я маю статус тэрарыста, усе іншыя віды прац, дзе я наёмны супрацоўнік або ўцягваю нейкіх іншых асоб у сваю (з пункту гледжання дзяржавы, злачынную) дзейнасць, для мяне пад забаронай. Я не гатовая ставіць пад пагрозу жыццё людзей, якія даюць мне працу або якія будуць працаваць на мяне.
Мне вельмі хацелася сысці з журналістыкі і жыць нармальным жыццём, дзе ёсць адпачынкі і разумныя дэдлайны. Але пакуль што гэта немагчыма. Раз дзяржава мяне назвала тэрарысткай, трэба адпавядаць.

Аляксандр Атрошчанкаў:

Я ўсведамляў, чым займаюся, чым рызыкую і што аднойчы, хутчэй за ўсё, давядзецца пасядзець. Але мне пашанцавала сядзець у адносна траваедныя часы. Вядома, быў і прэсінг, і катаванні, і (доказаў у мяне няма, але я ўпэўнены ў гэтым) псіхатропныя прэпараты, але гэта быў вельмі лёгкі рэжым у параўнанні з тым, праз якое пекла праходзяць цяперашнія палітвязні.

Ананімная суразмоўца:

Я шмат працавала з псіхатэрапеўтам, сама ведаю шмат пра тое, як сябе "выцягваць", але да гэтага часу застаецца пачуццё горычы, і мне здаецца, што так не толькі ў мяне. Проста пра гэта не вельмі прынята казаць. Я супраць гераізацыі і журналістаў, і ўсіх астатніх. Мы не героі, мы проста людзі, чые лёсы прапусцілі праз мясарубку.

Яўгенія Доўгая:

Я лічу, што ва ўсіх нашых журналістаў ёсць сіндром ратавальніка. Мне здаецца, што калі я перастану пісаць, то здраджу людзям, якіх арыштавалі і якія сядзяць: Марфе Рабковай, Каці Андрэевай, Насце Лойка. Мне здаецца, што важна выстаяць — у тым ліку дзеля іх. Людзі ўвесь час сыходзяць з прафесіі, і я разумею гэтых людзей — магчыма, і я хутка пайду. Мне дапамагае, што праца дае магчымасць рабіць тое, што ад мяне залежыць. Хоць нешта, але я заўсёды раблю, — дадае яна. — Калі я чытала пра ГУЛАГ і канцлагеры, увесь час думала: "Няўжо ніхто не браў на сябе адказнасць фіксаваць усё, што адбываецца?" Ёсць шмат кніг пра людзей, якія перажылі ГУЛАГ Але вельмі мала нататак і мемуараў людзей, якія бачылі, як забіралі іх суседзяў, як жылі пацярпелыя сем’і.

Нам трэба хоць бы ў будучыні [быць у стане] растлумачыць унукам, што такое цяперашнія рэпрэсіі. Бо, калі не браць на сябе адказнасць хоць бы за фіксацыю таго, што адбываецца, мы будзем проста хадзіць па коле.
➡️Чытаць цалкам тут

➡️ Сайт / Instagram / Facebook Прэс-клуба