Press Club Belarus

Львоўскі медыяфорум 2024 запрашае да ўдзелу

Дзясяты LMF запланаваны на 16-18 траўня 2024 года.
Асноўная тэма: «Мова для паразумення: пошук сэнсаў ў палярызаваным свеце».

🔸ПРАГРАМА ТУТ

Мова: англійская, магчымы сінхронны пераклад на ўкраінскую. Колькасць удзельнікаў_ц абмежаваная.

⏰Дэдлайн заявак: 6 траўня 2024 года

Замест продажу білетаў адабраных удзельнікаў_ц папросяць унесці ахвяраванне, грошы будуць накіраваны на Праграму псіхалагічнай падтрымкі медыйшчыкаў.

🔹ФОРМА ЗАЯЎКІ

❗️Арганізатары не пакрываюць расходы на праезд і пражыванне ўдзельнікаў.

Анонс у межах медыяпартнёрства Press Club Belarus і X LMF. З 2013 года LMF з’яўляецца найбуйнейшай медыяканферэнцыяй ва Усходняй і Цэнтральнай Еўропе. Падзею праводзіць ГА «Львоўскі медыяфорум».

#магчымасці
➡️ Сайт / Рассылка / Instagram / Facebook Прэс-клуба

Что за новая рассылка «медиажаба»?
#новости медиасреды

Нашли новую рассылку для медийщиков с забавным неймингом, в первом выпуске авторы прошлись по проблеме финансирования независимых медиа. Кто делает «медиажабу», что это за название и кто целевка? Расспросили журналистов Алексея Ивашкевича и Алексея Карпеко.

💬 Стендапер Дмитрий Нарышкин, репостнув нашу первую рассылку, написал: «Наши медиа никому на**й не нужны кроме нас. Так же как и мы, на**й никому не нужны кроме самих себя». Все знают про проблемы с финансированием медиа. Все будут знать и про другие темы, о которых мы будем писать. Рассылка — это еще один инструмент. По крайней мере, до тех пор, пока не пойду работать грузчиком в ближайшую Жабку, мне будет интересно происходящее в медиа.

💬Что касается tone of voice, наш формат — это авторская колонка, которая практически ничем не ограничена. Мне бы хотелось видеть этот формат как разговор реальных людей, где могут и матом ругаться. Но при этом мы остаёмся журналистами и приводим факты. Единственное, что у нас не допускается — это оскорбления и всякая нетерпимость.

👉Как новость о том, что в Беларуси очнулись жабы и гадюки и планируют размножаться, вдохновила на нейминг — читайте полностью в нашем тексте.

Кстати, авторы собирают темы для следующих рассылок и им можно писать.

Как журналисты учат языки. Немецкий с Ульяной Бобоед
Это второй текст о том, как беларусские журналисты и журналистки учат языки стран, где теперь живут.

💬В Германии без немецкого не выживешь. Немцы хорошо знают английский, но они не всегда хотят на нем говорить. Еще есть врачи, чиновники, которые не всегда имеют право говорить по-английски. Германия не оставляет вариантов, кроме как выучить язык хотя бы до какого-то уровня. Или ты будешь жить в каком-то гетто русскоговорящем, но, наверное, это не та судьба, о которой мечтаешь в эмиграции.

💬У меня два-четыре раза в неделю занятия по немецкому. Я как-то посчитала, что уже потратила на изучение немецкого языка около пяти тысяч евро.

💬 Надо смотреть все сериалы на языке, читать книги, говорить с местными (с теми, которых ты не бесишь тем, что разговариваешь медленно и с ошибками). Очень важно найти терпеливых местных. И, мне кажется, любой язык важно полюбить.

💬Неожиданный эффект изучения немецкого – у меня начались проблемы с английским. Стало сложно переключаться с одного языка на другой. В
немецком порядок слов должен строиться по определенным правилам. И я теперь в английском строю предложения как в немецком, второй язык забывается. Но говорят, что это пройдет, что когда немецкий будет на нормальном уровне, английский тоже вернется в нормальное состояние.

💬Разговорный немецкий очень отличается от письменного литературного. Начинаешь читать книги, видишь совсем другие формы глаголов, которые тебе до этого не встречались, и это пугает. Еще одна особенность немецкого – он очень быстрый. Немцы очень-очень-очень быстро говорят.

💬Я спросила преподавательницу, можно ли использовать форму попроще, она ответила, что язык показывает уровень вашего образования. И образованный человек будет использовать сложную форму. А если вы журналист – то использовать должны самый сложный вариант. Это такие тонкие моменты!

Список полезных ресурсов для тех, учит немецкий, а также текст целиком — на нашем сайте.

Про латышский язык и опыт Насты Захаревич — читайте тут.

Если вы тоже сейчас осваиваете новый язык и вам хочется об этом рассказать – напишите нам: press-club@solidarityby.eu.

«Я сябе ў гэтай працы адчуваю як рыба ў вадзе»
Працягваем серыю гісторый беларускіх журналістаў_к, якія пабывалі ў турмах, але вярнуліся ў прафесію.

Сёння наша гераіня — Дар'я Чульцова. Для «Прэсы пад прэсам» яна расказала пра тое, як недаацаніла рызыкі працы, пра падтрымку ў СІЗА, ціск на каранціне ў калоніі і пра тое, як вярнулася да журналістыкі і чым плануе займацца далей.

💬Думак сыходзіць з прафесіі ў мяне асабліва не было. Аднойчы месяцы за два да вызвалення, я размаўляла з Машай Каленік і казала, што не ведаю, ці трэба мне гэтая праца. Але цяпер я разумею, што гэта быў такі стан… Нават не дэпрэсіўны, а трэмарны перад вызваленнем. Гэта была хвілінка слабасці.

💬 Я кажу, што тады сышла ў такі кепскі нежаданы адпачынак, а потым вярнулася да працы. Я не хацела, каб гэтая пасадка на штосьці сур’ёзна паўплывала. Я выйшла на волю ў верасні, а да працы вярнулася ў снежні.

💬Спачатку я выконвала самыя звычайныя журналісцкія задачы, як усе журналісты, што сядзяць у офісе. Паездку ва Украіну я сама прапанавала рэдакцыі. Мне цяжка сядзець на месцы, я ўсё ж карэспандэнтка.

💬У журналістыцы я застаюся, гэта ўвогуле не пытанне. Я планую працягваюць ездзіць ва Украіну і не толькі туды. Я хачу асвятляць пратэсты, нешта такое. Я разумею, што я гэта ўмею, у мяне гэта атрымліваецца, я сябе ў гэтай працы адчуваю як рыба ў вадзе.

🫶Чытаць гісторыю цалкам

➡️ Сайт / Рассылка / Instagram / Facebook Прэс-клуба

Як журналісты вучаць мовы. Латышская з Настай Захарэвіч
Пачынаем серыю тэкстаў пра тое, як калегі і каляжанкі вучаць мовы краін, дзе зараз жывуць. У першым тэксце журналістка Наста Захарэвіч расказала пра свой досвед вывучэння латышскай.

💬 «Працаваць» па-латышску – «стрАдат». Гэта бясконцая крыніца для жартаў. Я вельмі люблю слова «вЭдэрс» – яно значыць «жывот», я ўяўляю сабе такое вядзёрка для ежы. Латышская мова – моцна адрозніваецца ад тых, што я ведаю. Яна вельмі павязаная з нямецкай мовай. У мяне няма добрай нямецкай, базавыя веды. Гэта месцамі дапамагае.

💬 Вучыцца дапамагае банальшчына: слухаць падкасты, глядзець мульцікі. Сябар параіў глядзець савецкія мульцікі, перакладзеныя на латышскую, як «Трое з Прастаквашына». Абалдзенна карысна, таму што гэта матэрыял, які ты ведаеш напамяць.

💬Практыкую «дні латышскай». Гэта калі я бяру кагосьці з латышоў знаёмых, і кажу: давай сёння мы з табой толькі па-латышску. Пад канец дня мне ўжо хочацца рваць і мятаць, бо цяжка. Я вельмі стамляюся. Але гэта дапамагае.

💬Вельмі дапамагло паляжаць у лякарні дзесяць дзён. Хочаш-не хочаш, будзеш размаўляць. Ясна, што чым больш практыкі, тым лепш, але не заўжды ёсць магчымасць. Калі можна б было кінуць журналісцкую працу і пайсці працаваць туды, дзе ўсе гавораць на мясцовай мове, то штосьці больш эфектыўнае цяжка і прыдумаць. Здацца на лета да каго-небудзь на падсобную гаспадарку на хутар – вось пра такое думаю часам. Працаваць на хутары і вучыць мову за ежу.

💬 Проста перапісвала ад рукі тэксты з падручнікаў. Тут ёсць такія штукі, «гарумзімэс» – палачка над некаторымі галоснымі. Я сядзела і выпісвала, каб рука запомніла, як пісаць.

Цалкам тэкст і парады з лінками ад Насты — шукайце па спасылцы. А наперадзе — як калежанкі і калегі вучаць немецкую, літоўскую і іншыя мовы. Падпісвайцеся, будзем на сувязі!

❤️ Калі вам ёсць што расказаць на лінгвістычную тэму – пішыце нам на press-club@solidarityby.eu.

➡️ Сайт / Рассылка / Instagram / Facebook Прэс-клуба