Сёння як за дэтэктывам сачыў за навінамі пра нібыта ператрус у кватэры Агнешкі Рамашэўскай. Маўляў, мільённая карупцыя на Белсаце. Асабліва забаўна было, калі яна ў рэальным часе гэта абвяргала, седзячы ў той самай кватэры, а журналісты настойвалі на сваім, седзячы ў рэдакцыях. Так многім хочацца яе пасадзіць. Паколькі Рамашэўска больш не кіруе на Белсаце, то я магу казаць праўду. Яна мне нічога не зробіць: ані добрага, ані кепскага. Зрэшты, я і так не працую там восем год. А цяпер не працуе і яна. То бок, ані ўзяць на працу, ані тым больш звольніць, яна мяне не можа.
Памятаю дзень, калі мы пазнаёміліся. 2007 год. Знаёмы паляк папярэдзіў, што мне патэлефануе асоба з Польскай тэлевізіі, каб распытаць пару рэчаў пра беларусаў у Варшаве, нібыта ствараецца беларускі тэлеканал. Я тады працаваў на Польскім радыё, гэта практычна праз дарогу. Я падбег у кавярню TVP. За столікам сядзела Рамашэўска і яе паплечніца Бэата Красіцка (яе таксама нядаўна звольнілі з каналу). Мяне папрасілі параіць кандыдатаў на сакратарку-беларуску. Яшчэ нікога і нічога не было. Увесь канал тады сядзеў за тым столікам – тыя дзве жанчыны. Уявіце іх задачу, стварыць канал для іншай краіны з аўтарытарнай ўладай, з сеткай карэспандэнтаў унутры, без аніводнай акрэдытацыі, студыямі, на іншай мове (і зразумець, як важна, каб гэта была беларуская мова). Многіх супрацоўнікаў даводзілася вучыць дзе ў камеры аб’ектыў. Але ўсё ўдалося.
А колькі Белсат зрабіў для нацыянальнай культуры!!! Гістарычныя перадачы, канцэрты, дакументальныя фільмы. Творцы, якіх уласная дзяржава кінула, знайшлі там свой прытулак. Рамашэўску вечна дакаралі польскія нацыяналісты, што яна за польскія грошы развівае беларускі парадак дня.
Фармальна каналам кіравала полька, але беларусы маглі там рабіць усё, што хочуць. Праграмы і праекты? Прапануйце і рабіце. Ніхто нікому нічога не замінаў. Былі зацятыя крытыкі Белсату звонку. Іх запрашалі і прапаноўвалі рабіць. І ішлі ж людзі. Рамашэўска заўсёды слухала парадаў звонку, стварала Грамадскія рады, дзе вядомыя беларусы казалі заўвагі пра канал, прапановы. Усялякага бывала. Памятаю, як доктар навук рабіў прапановы па вопратцы для дзяўчат-вядучых і грыме.
За 10 год працы на канале я не ўзгадаю цэнзуры. Просьба была адна – не лезці ў польскую палітычную барацьбу, бо яна бязлітасная, а мы не можам сабе дазволіць стаць яе інструментам, бо ў нас іншыя задачы. І гэта было слушна. Бо на жаль, у Польшчы СМІ – частка ідэалагічнай вайны. Улады мяняліся, але з кожнай з іх было аднолькава няпроста. Трэба было шукаць агульную мову, пераконваць. Але Рамашэўскай 17 год удавалася. Дзякуючы свайму характару танкісткі яна прабівала кожны мур. Калі дзверы не адчыняліся рукой, яна выбівала іх нагамі. Усё дзеля сваёй каманды. І калі Рамашэўску хацелі прыбіраць на больш згаворлівага кіраўніка, каманда заўсёды яе адстойвала. Усе ведалі, што яе галоўны рухавік у працы – ідэя. Таму сёння, калі я чую пра нейкія падазрэнні ў карупцыі, я рагачу ўголас. Калі я чую, што яе позна звольнілі, бо яе нейкія не такія погляды, мне шкада гэтых прымітыўных людзей. На Белсаце працавалі ўсе: ад манархістаў да анархістаў.
За 10 год працы на Белсаце я выдатна зразумеў гэтую асобу. Былі і ў мяне канфлікты з ёй. І пасля сыходу з Белсату ў нас была ўзаемная крыўда. Але менавіта таму мае словы вартыя сёння больш. Вядома, яна рабіла ўсё гэта не адна, але каманду сабрала яна. А беларусы атрымалі моцны інструмент уплыву на сваё грамадства. Тыя, каму ўсё не так, алё! У вас вялікі выбар?
Апошнія некалькі год Белсат быў у выдатнейшай форме. Нягледзячы на ўсе перашкоды ў Беларусі, аўдыторыя каналу ўсё роўна была і ёсць там. Белстаўцы стварылі для Польшчы і самы паспяховы ў гісторыі сучаснай Польшчы расейскамоўны медыйны праект. Такога інструменту ўплыву на мільённую аўдыторыю расейцаў у палякаў не было ад часу нападаў на Маскву сотні гадоў таму. І ўсё гэта за мізэрныя грошы, якіх на Захадзе падобным каналам хапае на месяц (тут у год). Найлепшае, што маглі зрабіць польскія палітыкі для каналу – проста яго не чапаць. Але законы польскай палітыкі, на жаль, бязлітасныя. Таму, Белсат жыві!
Памятаю дзень, калі мы пазнаёміліся. 2007 год. Знаёмы паляк папярэдзіў, што мне патэлефануе асоба з Польскай тэлевізіі, каб распытаць пару рэчаў пра беларусаў у Варшаве, нібыта ствараецца беларускі тэлеканал. Я тады працаваў на Польскім радыё, гэта практычна праз дарогу. Я падбег у кавярню TVP. За столікам сядзела Рамашэўска і яе паплечніца Бэата Красіцка (яе таксама нядаўна звольнілі з каналу). Мяне папрасілі параіць кандыдатаў на сакратарку-беларуску. Яшчэ нікога і нічога не было. Увесь канал тады сядзеў за тым столікам – тыя дзве жанчыны. Уявіце іх задачу, стварыць канал для іншай краіны з аўтарытарнай ўладай, з сеткай карэспандэнтаў унутры, без аніводнай акрэдытацыі, студыямі, на іншай мове (і зразумець, як важна, каб гэта была беларуская мова). Многіх супрацоўнікаў даводзілася вучыць дзе ў камеры аб’ектыў. Але ўсё ўдалося.
А колькі Белсат зрабіў для нацыянальнай культуры!!! Гістарычныя перадачы, канцэрты, дакументальныя фільмы. Творцы, якіх уласная дзяржава кінула, знайшлі там свой прытулак. Рамашэўску вечна дакаралі польскія нацыяналісты, што яна за польскія грошы развівае беларускі парадак дня.
Фармальна каналам кіравала полька, але беларусы маглі там рабіць усё, што хочуць. Праграмы і праекты? Прапануйце і рабіце. Ніхто нікому нічога не замінаў. Былі зацятыя крытыкі Белсату звонку. Іх запрашалі і прапаноўвалі рабіць. І ішлі ж людзі. Рамашэўска заўсёды слухала парадаў звонку, стварала Грамадскія рады, дзе вядомыя беларусы казалі заўвагі пра канал, прапановы. Усялякага бывала. Памятаю, як доктар навук рабіў прапановы па вопратцы для дзяўчат-вядучых і грыме.
За 10 год працы на канале я не ўзгадаю цэнзуры. Просьба была адна – не лезці ў польскую палітычную барацьбу, бо яна бязлітасная, а мы не можам сабе дазволіць стаць яе інструментам, бо ў нас іншыя задачы. І гэта было слушна. Бо на жаль, у Польшчы СМІ – частка ідэалагічнай вайны. Улады мяняліся, але з кожнай з іх было аднолькава няпроста. Трэба было шукаць агульную мову, пераконваць. Але Рамашэўскай 17 год удавалася. Дзякуючы свайму характару танкісткі яна прабівала кожны мур. Калі дзверы не адчыняліся рукой, яна выбівала іх нагамі. Усё дзеля сваёй каманды. І калі Рамашэўску хацелі прыбіраць на больш згаворлівага кіраўніка, каманда заўсёды яе адстойвала. Усе ведалі, што яе галоўны рухавік у працы – ідэя. Таму сёння, калі я чую пра нейкія падазрэнні ў карупцыі, я рагачу ўголас. Калі я чую, што яе позна звольнілі, бо яе нейкія не такія погляды, мне шкада гэтых прымітыўных людзей. На Белсаце працавалі ўсе: ад манархістаў да анархістаў.
За 10 год працы на Белсаце я выдатна зразумеў гэтую асобу. Былі і ў мяне канфлікты з ёй. І пасля сыходу з Белсату ў нас была ўзаемная крыўда. Але менавіта таму мае словы вартыя сёння больш. Вядома, яна рабіла ўсё гэта не адна, але каманду сабрала яна. А беларусы атрымалі моцны інструмент уплыву на сваё грамадства. Тыя, каму ўсё не так, алё! У вас вялікі выбар?
Апошнія некалькі год Белсат быў у выдатнейшай форме. Нягледзячы на ўсе перашкоды ў Беларусі, аўдыторыя каналу ўсё роўна была і ёсць там. Белстаўцы стварылі для Польшчы і самы паспяховы ў гісторыі сучаснай Польшчы расейскамоўны медыйны праект. Такога інструменту ўплыву на мільённую аўдыторыю расейцаў у палякаў не было ад часу нападаў на Маскву сотні гадоў таму. І ўсё гэта за мізэрныя грошы, якіх на Захадзе падобным каналам хапае на месяц (тут у год). Найлепшае, што маглі зрабіць польскія палітыкі для каналу – проста яго не чапаць. Але законы польскай палітыкі, на жаль, бязлітасныя. Таму, Белсат жыві!