Qachonlardir buvim aytgandilar:
Bilasanmi, baxt bu…hammada har xil bo’ladi.
Men esa hayron bo’lgandim, axir baxt bu baxtku, qachonki hammasi zo’r bo’lsa unda men baxtli bo’laman.
Ammo hammasi bir yo’la zo’r bo’lgan payt bor ekanmi?

Katta bo’lib angladimki, baxt bu nisbiy tushuncha. Hamma uchun har xil o’lchamda ekan.

Baxt bu-hech qayering og’rimasligi.
Baxt bu-seni yaxshi ko’radigan insonlar borligi.
Baxt bu-ishdan charchab, qaytishni xohlaydigan uying borligi.
Baxt bu-qalbdagi xotirjamlik.
Baxt bu-otadigan tongning borligi.
Baxt bu-senga shunchaki qo’ng’iroq qilib, hol so’rashlari.
Baxt bu-ko’zlarning ko’ra olishi.
Baxt bu-baxtsizlik yo’q bo’lgan joy.
Baxt bu… aslida u shunchalik ko’p, rang-barangki, biz uni shunchaki his qilishni o’rganishimiz kerak.

Baxtni ko’paytirishning oddiy formulasi-shukur qilish, ilm, hunar o’rganish va qat’iy olg’a borish.