#thinking | Калектыўны нарцысізм: калі любоў да сваіх становіцца паталогіяй?
Здавалася б, якая нацыя ці група ня лічыць сябе ў нечым абранай? Тым ня менш, калі большасць членаў групы падзяляюць веру ў тое, што іхняя супольнасць мае адмысловую каштоўнасць і значнасць, гэта можа сведчыць пра калектыўны нарцысізм. Праблема ў тым, што такія групы патрабуюць прывілеяванага стаўлення, а не роўных правоў, а гэта спараджае ксенафобію, шавінізм, тэрарызм ды іншыя «радасці» нашага часу.
Даследаванні, праведзеныя ў лабараторыі Prejudice Lab у Голдсміцкім каледжы, паказваюць, што людзі з высокім узроўнем калектыўнага нарцысізму асабліва адчувальныя нават да самых нязначных правінаў у дачыненні сваёй групы. У адрозненне ад людзей з нарцысізмам як асабістай рысай, якія маюць высокае меркаванне пра саміх сябе, калектыўныя нарцысы схільныя перабольшваць цяжар віны ў дачыненні іміджу сваёй групы і агрэсіўна рэагаваць на іх.
Калектыўныя нарцысы лічаць, што іншыя людзі недастаткова ўсведамляюць важнасць і каштоўнасць іхняй групы. Яны адчуваюць, што іхняя група заслугоўвае адмысловага стаўлення, і патрабуюць прызнання і павагі, якіх яна, як яны лічаць, заслугоўвае.
Іншымі словамі, калектыўны нарцысізм уяўляе сабой веру ў перабольшаную значнасць і важнасць сваёй групы, якая патрабуе так званай знешняй валідацыі — падтрымкі ды ўхвалы з боку іншых.
Калектыўныя нарцысы ня проста задаволеныя тым, што належаць да каштоўнай групы. Яны скіроўваюць сваю энэргію не на паляпшэнне групы і павышэнне ейнай каштоўнасці, а на адсочванне таго, наколькі ўсе вакол, асабліва іншыя групы, прызнаюць і адзначаюць надзвычайную каштоўнасць іхняй групы. Калектыўныя нарцысы патрабуюць прывілеяванага стаўлення, а не роўных правоў.
Калі справа тычыцца іхняй уласнай групы, калектыўныя нарцысы губляюць пачуццё гумару. Яны рэагуюць з павышанай агрэсіяй на тое, што яны ўспрымаюць як абразу сваёй групы, нават калі крыўдзіць іх ніхто і не збіраўся.
У любым грамадстве частка людзей заўсёды будзе адпавядаюць крытэрам асабістага нарцысізму. Аднак калектыўны нарцысізм можа ахопліваць цэлую групу, вынікам чаго могуць стаць, здавалася б, раптоўныя і нічым не справакаваныя ўсплёскі міжгрупавой агрэсіі ці перадузятае стаўленне да групы меншасці.
Калектыўны нарцысізм уяўляе сур'ёзную небяспеку як групавы сіндром — калі большасць членаў групы падзяляюць веру ў тое, што іхняя група не атрымлівае належнага прызнання, і калі такая пазіцыя вызначае мінулае і сучаснасць гэтай групы. Таксічнасць такога калектыўнага нарцысізму настолькі высокая, што можа служыць тлумачэннем і антысемітызму, і сусветным войнам.
МРТ-даследаванні мозгу калектыўных нарцысаў выявілі фізіялагічныя доказы таго, што гэтыя людзі асабліва адчувальныя да пагроз і непрымання ў дачыненні іхняй групы. Гэта вельмі важна, бо ёсць дадзеныя, што людзі атрымліваюць эмацыйнае задавальненне ад магчымасці агрэсіўна рэагаваць на непрыманне з боку іншых.
Даследаванні таксама паказваюць, што калектыўны нарцысізм звязаны з падтрымкай аўтарытарных і нацыяналістычных рухаў, якія часта вызнаюць крайнія ідэалагічныя пазіцыі.
А сапраўды ж знаёмы анамнез, не знаходзіце?
• • •
Крыніца: Why collective narcissists are so politically volatile
Здавалася б, якая нацыя ці група ня лічыць сябе ў нечым абранай? Тым ня менш, калі большасць членаў групы падзяляюць веру ў тое, што іхняя супольнасць мае адмысловую каштоўнасць і значнасць, гэта можа сведчыць пра калектыўны нарцысізм. Праблема ў тым, што такія групы патрабуюць прывілеяванага стаўлення, а не роўных правоў, а гэта спараджае ксенафобію, шавінізм, тэрарызм ды іншыя «радасці» нашага часу.
Даследаванні, праведзеныя ў лабараторыі Prejudice Lab у Голдсміцкім каледжы, паказваюць, што людзі з высокім узроўнем калектыўнага нарцысізму асабліва адчувальныя нават да самых нязначных правінаў у дачыненні сваёй групы. У адрозненне ад людзей з нарцысізмам як асабістай рысай, якія маюць высокае меркаванне пра саміх сябе, калектыўныя нарцысы схільныя перабольшваць цяжар віны ў дачыненні іміджу сваёй групы і агрэсіўна рэагаваць на іх.
Калектыўныя нарцысы лічаць, што іншыя людзі недастаткова ўсведамляюць важнасць і каштоўнасць іхняй групы. Яны адчуваюць, што іхняя група заслугоўвае адмысловага стаўлення, і патрабуюць прызнання і павагі, якіх яна, як яны лічаць, заслугоўвае.
Іншымі словамі, калектыўны нарцысізм уяўляе сабой веру ў перабольшаную значнасць і важнасць сваёй групы, якая патрабуе так званай знешняй валідацыі — падтрымкі ды ўхвалы з боку іншых.
Калектыўныя нарцысы ня проста задаволеныя тым, што належаць да каштоўнай групы. Яны скіроўваюць сваю энэргію не на паляпшэнне групы і павышэнне ейнай каштоўнасці, а на адсочванне таго, наколькі ўсе вакол, асабліва іншыя групы, прызнаюць і адзначаюць надзвычайную каштоўнасць іхняй групы. Калектыўныя нарцысы патрабуюць прывілеяванага стаўлення, а не роўных правоў.
Калі справа тычыцца іхняй уласнай групы, калектыўныя нарцысы губляюць пачуццё гумару. Яны рэагуюць з павышанай агрэсіяй на тое, што яны ўспрымаюць як абразу сваёй групы, нават калі крыўдзіць іх ніхто і не збіраўся.
У любым грамадстве частка людзей заўсёды будзе адпавядаюць крытэрам асабістага нарцысізму. Аднак калектыўны нарцысізм можа ахопліваць цэлую групу, вынікам чаго могуць стаць, здавалася б, раптоўныя і нічым не справакаваныя ўсплёскі міжгрупавой агрэсіі ці перадузятае стаўленне да групы меншасці.
Калектыўны нарцысізм уяўляе сур'ёзную небяспеку як групавы сіндром — калі большасць членаў групы падзяляюць веру ў тое, што іхняя група не атрымлівае належнага прызнання, і калі такая пазіцыя вызначае мінулае і сучаснасць гэтай групы. Таксічнасць такога калектыўнага нарцысізму настолькі высокая, што можа служыць тлумачэннем і антысемітызму, і сусветным войнам.
МРТ-даследаванні мозгу калектыўных нарцысаў выявілі фізіялагічныя доказы таго, што гэтыя людзі асабліва адчувальныя да пагроз і непрымання ў дачыненні іхняй групы. Гэта вельмі важна, бо ёсць дадзеныя, што людзі атрымліваюць эмацыйнае задавальненне ад магчымасці агрэсіўна рэагаваць на непрыманне з боку іншых.
Даследаванні таксама паказваюць, што калектыўны нарцысізм звязаны з падтрымкай аўтарытарных і нацыяналістычных рухаў, якія часта вызнаюць крайнія ідэалагічныя пазіцыі.
А сапраўды ж знаёмы анамнез, не знаходзіце?
• • •
Крыніца: Why collective narcissists are so politically volatile