падчас стварэння гэтага твору ў мяне здарылася адметная гутарка пра горад з выпадковымі людзьмі.
мне вынесла мозг!
я распавёў, што ідэя ў імправізацыйным злучэнні тэкту і графічнай формы і ў спалучэнні некалькіх такіх тэкстаў. пара чалавек сказала, што гэта вельмі падобна
на тое, як выглядае мапа гораду. як злучаюцца розныя раёны, забудовы, як розныя пасёлкі зрастаюцца ў агламерацыі і ўтвараюць адно цэлае. сказалі, што лініі і структуры тут вымалёўваюць нібыта праспекты, і розныя часткі вобразу маюць розны настрой так жа, як і розныя краі гораду. я здзівіўся, бо я стала займаюся даследаваннем гарадоў, здымкамі кіна ў горадзе, і маляваць я па-добраму ўмею толькі гарады, будынкі і мапы.
а тут апынаецца, што і вершаформы, працы, якія я раблю з 2018-га году, таксама нагадваюць вобраз гораду і стыкуюцца з ім.
што з гэтага можна вынесці з перспектывы руху? а тое, што інтуацыйна логіка прасторы і размяшчэння элементаў у прасторы - гораду, халста, скульптуры - вельмі часта перасякаецца, і гэта не пра нейкае ідэальнае залатое сячэнне, а пра камбінацыю розных маштабаў і структур, якія аднолькавы як пад мікраскопам, так і са спадарожнікавага здымку. паглядзіце на структуру сваёй скуры, а потым на мапу Парыжа. а потым паглядзіце на мапу Мінска, і на кампутарную мікраплату. нешта далёка занесла 😄💀 давайце на сёння завяршым.
артыкул пра
рух - у хуткім часе будзе ў медыя. планую і цэлы відэаразбор руху проста і па палічках, стаўце сардэчкі каб гэта здарылася хутчэй.
https://youtu.be/tP94eALqDfs