Чартоўскі добрая кава

Коко, новая асістэнтка ўладара мастацкай галерэі Джона, нясе яму каву з "Старбакса", але каву гэтую ніхто не вып'е, бо Джона ўжо забілі таямнічыя карціны, напісаныя загінуўшым мастаком Вэтрылам Дізам. І гэта не першае (і не апошняе) забойства, што адбываецца ў фешэнебельным свеце сучаснага мастацтва з фільма "Аксамітная бензапіла" Дэна Гілроя.

Дарэчы, Наталлі Даер сёння спаўняецца 30 гадоў — віншуем! (І забудзьцеся на гэты факт, калі будзеце глядзець наступны сезон "Вельмі дзіўных спраў").

Аксамітная бензапіла (Velvet Buzzsaw), 2019

#кінакава

Тым часам, Галівуд гарыць у прамым сэнсе слова: пажар не разбірае, дзе дамы кіназорак, а дзе не, узнагароды, якія меліся адбыцца бліжэйшым часам, пераносяцца, а колькі жыццяў і працы ўнясе з сабой гэты катаклізм, мы яшчэ пабачым. 2025-ы вітае кінаіндустрыю неяк не па-добраму.

Upd. Кажуць, агонь ад знака Hollywood дастаткова далёка, але за горад усё адно трывожна.

#навіны

Бабры in question:

Letterboxd выкаціў свой Wrapped Year in Review, і там, як заўсёды, шмат цікавай статыстыкі (ад самых папулярных стужак да самых незвычайных спісаў і трэндаў у афармленні постэраў) і нават дзе-нідзе нечаканыя стужкі, якія можна дадаць у ўочліст. Зрабіла для вас карткі з самымі высока ацэненымі жанравымі фільмамі ("Субстанцыя" нарэшце не ў камедыі, а ў хорары, дзе ёй і месца), самымі смешнымі трэндамі (постэры, дзе ўсе сядзяць!) і маімі асабістымі вынікамі году (крыху не дацягнула да 300 стужак, ёсць куда расці). Але вы ўсё роўна схадзіце на сайт, там ўсё прыгожа аформлена і час ад часу вылазяць бабры!

Што да мяне, фільмам года я б назвала "Субстанцыю", бо гэты мо самы незвычайны і востры фільм, што я бачыла ў 2024-ым (прабач, Дэні Вільнёв).
А ў вас якія вынікі?

#вынікі
#падборка

Калі ўжо загаварылі пра "Фарга"-серыял, падзялюся яшчэ адной улюбёнай часткай гэтага сусвету — саундтрэкам ад Джэфа Русо, які вельмі далікатна перахапіў настрой з арыгінальнага фільма Коэнаў "Фарга" (музыку да яго пісаў вядомы кінакампазітар Картэр Бэрўэл). Калі хочацца снега ўлетку ці цёплай зімой, ці калі ён проста зараз падае ў вас за вакном — уключыце саундтрэк да "Фарга" на хвілінку, каб запаволіцца і падумаць аб тым, што робіць вас шчаслівымі.

Яшчэ я вельмі люблю гэтыя іх утульныя вокладкі — і так, з Калядамі ўсіх, хто сёння святкуе!

YouTube
Spotify
Яндэкс Музыка

#music_in_the_air

Сёння #кінакава спазніўшаяся (бо з гэтымі выхаднымі я ўжо не ведаю нават, як мяне зваць): сёлетні атрымальнік Залатога Глобуса Кіран Калкін п'е вельмі салодкую каву ў кароткай, але яскравай ролі Рая Герхарда – сына главы крымінальнай сям'і Ота Герхарда. Рай незадаволены малымі задачамі, якія яму даюць у сям'і, і прыходзіць у дайнер, каб самастойна разабрацца з адной суддзёй.

Так пачынаецца другі сезон "Фарга" – ён крышку горшы за першы, але кожны аматар дзіўнага пачуцця гумару Коэнаў дакладна застанецца задаволены. Дый калі глядзець на заснежаную Мінесоту, калі не зараз.

Фарга (Fargo), 2-і сезон, 1-ая серыя

#кінакава

Калі дакладней, мой пачатак года заўсёды выглядае так.

А вы што глядзіце першым пасля святаў?

калі пачатак года не такі, гэта не пачатак года

З Новым годам!

Што да вынікаў году – поўная карціна будзе, бадай што, калі Letterboxd зробіць свой Wrapped, але пакуль пералічу тое, што прыгадала сама. Будзе крышку больш асабіста, чым пра навінкі гэтага году, але ўсё пералічанае смела рэкамендую для прагляду. Дык вось, у 2024-ым я:

- паглядзела некалькі выдатных старых камедый (The Apartment і The Lady Vanishes)
- паглядзела некалькі выдатных старых жахлівікаў (The Night of the Hunter і Strangers on a Train)
- засвоіла трохі нямецкага экспрэсіянізму (M і Nosferatu)
- глядзела новыя для мяне фільмы Орсана Ўэлса (Touch of Evil і The Lady from Shanghai)
- глядзела новыя для мяне фільмы Кубрыка (Barry Lyndon і Lolita)
- глядзела жахлівікі 80-ых (The Fog і The Hitcher )
- пачала знаёміцца з творчасцю Пола Томаса Андэрсана (There Will Be Blood і Magnolia)
- глядзела дакументалкі пра культы (Wild Wild Country і Jonestown: Terror in the Jungle)
- нарэшце пераглядзела фільм, ад якога ў дзяцінстве атрымала неслабую такую траўму (Amadeus)
- паглядзела нешта з Роберта Олтмана (The Player і Gosford Park)
- пачала марафон па выбітных фільмах 1999-ага (The Blair Witch Project і Following)
- паглядзела шмат нуару (Out of the Past і In a Lonely Place)
- працягнула лікбез па братах Коэнах (Blood Simple, The Man Who Wasn't There, Miller's Crossing)
- пабачыла некалькі добрых экранізацый Кінга (Dolores Claiborne і Misery)
- глядзела страшныя навінкі пра жанчын (The Substance і How to Have Sex)
- глядзела і іншыя (часам таксама страшныя) навінкі (Dune 2, Civil War і A Real Pain)
- глядзела серыялы (The Penguin, Fallout, Disclaimer)
- упершыню пабачыла некаторую сапраўдную класіку (Mean Girls і Starship Troopers)

І няхай кажуць, што кіно памірае (зноў), я зноў яму ўдзячная за то, што лекуе, вучыць і паказвае разнастайнасць свету і пачуццяў.

Усім добрых святаў!

(ілюстрацыя – адсюль)

#падборка

А вось і вынікі разыгранкі – віншую Дзіму з перамогай і запрашаю ўсіх надалей удзельнічаць у конкурсах і сачыць за марафонам фільмаў 1999-ага (першыя допісы ўжо можна пачытаць тут і тут).

#разыгранка
#марафон_1999

Адмін ужо з'ехаў рыхтавацца да свят, таму допісаў бліжэйшым часам будзе няшмат. У якасці выбачэння лавіце фота "магічнага ліхтара" з кракаўскага Музея фатаграфіі – менавіта з тых выяў, якія паказвалі з дапамогай гэтага апарата, і вырас кінематограф як мастацтва. Дарэчы, кіно ўчора споўнілася 129 гадоў – роўна столькі часу прамінула з першага публічнага паказу фільмаў братоў Люм'ер.

Таксама нагадваю пра разыгранку кнігі Браяна Рафцеры Best. Movie. Year. Ever.: How 1999 Blew Up the Big Screen – для ўдзелу трэба толькі быць падпісчыкам каналу і націснуць на "Ўдзельнічаць" у гэтым допісе. Вынікі падвядзем ужо заўтра!

Шчэ нас сёння стала больш за 600, то падзялюся тэлеграмнай статыстыкай за год. Як ведаюць самыя трывалыя, канал амаль паўгады маўчаў, і з гэтага гледжання, я лічу, вынікі года атрымаліся добрыя. Дзякуй, што чытаеце, рэпосціце і каментуеце!