Дарога

Сьнегу скрып, пэйзажаў зьмена,
Колаў скрогат па бако́х.
А навокал — за́ціш, сцэна
Зімняй беласьці ў вачо́х.

Сíвер сьціх і выйшла сонца:
Сьлепяць зорныя пласты.
Усьця́ж пазе́му, у ваконца,
Зораць шы́льніку масты.

Сетка срэбра над зямлёю,
Пух сапе́лем уніз глядзіць.
Гонкі лес над галавою
Здолеў неба засланіць.

Веліч сьнегу ў цішы клу́баў,
Плямаў бе́зьліч на сьцяне.
Вечнасьць у зьзяньні сьціплых гу́рбаў
Зачароўвае мяне.

13.01.2024

За́ціш ж. — цішыня, рас. “тишь“.
Сíвер м. — …; паўночны моцны вецер.
Пазе́м м. — кругавід, рас. “горизонт“.
Шы́льнік м. — ігліца, рас. “хвоя”.
Гонкі лес — рас. “высокоствольный лес”.
Сапе́ль — …; лядзяк, рас. “ледяная сосулька”.

Жарало

Telegram | Instagram