2 listapada ŭ Biełarusi adznačajucca ”Dziady” albo ”Dzień zadušny”.Tradycyi ŭspaminu pamierłych u biełarusaŭ ŭzychodziać jašče ŭ dachryścijanskija časy ŭ našaj historyi. Hetaje śviata žyvoje śviedčańnie taho, što biełarusy z daŭnich časoŭ šanujuć, pavažajuć i zachoŭvajuć pamiać pra svajo karani, baćkoŭ, pra svaich prodkaŭ. U hety dzień my možam zaŭvažnaść nieparyŭnaść minułaha j sučasnaha. Pamiatać svaje karani, minułaje svajho naroda, taho, adkul ty pachodziš, značyć zachoŭvać svaju hodnaść.
”Chto zabyŭ svaich prodkaŭ ‒ siabie hublaje, Chto zabyŭ svaju movu ‒ usio zhubiŭ”
U.S. Karatkievič
2 лістапада ў Беларусі адзначаюцца ”Дзяды” альбо ”Дзень задушны”.Традыцыі ўспаміну памерлых у беларусаў ўзыходзяць яшчэ ў дахрысьціянскія часы ў нашай гісторыі. Гэтае сьвята жывое сьведчаньне таго, што беларусы з даўніх часоў шануюць, паважаюць і захоўваюць памяць пра сваё карані, бацькоў, пра сваіх продкаў. У гэты дзень мы можам заўважнасьць непарыўнасьць мінулага й сучаснага. Памятаць свае карані, мінулае свайго народа, таго, адкуль ты паходзіш, значыць захоўваць сваю годнасьць.
”Хто забыў сваіх продкаў ‒ сябе губляе, Хто забыў сваю мову ‒ усё згубіў”
У.С. Караткевіч
”Chto zabyŭ svaich prodkaŭ ‒ siabie hublaje, Chto zabyŭ svaju movu ‒ usio zhubiŭ”
U.S. Karatkievič
2 лістапада ў Беларусі адзначаюцца ”Дзяды” альбо ”Дзень задушны”.Традыцыі ўспаміну памерлых у беларусаў ўзыходзяць яшчэ ў дахрысьціянскія часы ў нашай гісторыі. Гэтае сьвята жывое сьведчаньне таго, што беларусы з даўніх часоў шануюць, паважаюць і захоўваюць памяць пра сваё карані, бацькоў, пра сваіх продкаў. У гэты дзень мы можам заўважнасьць непарыўнасьць мінулага й сучаснага. Памятаць свае карані, мінулае свайго народа, таго, адкуль ты паходзіш, значыць захоўваць сваю годнасьць.
”Хто забыў сваіх продкаў ‒ сябе губляе, Хто забыў сваю мову ‒ усё згубіў”
У.С. Караткевіч