Naračanščyna | Нарачанскі край


Гео и язык канала: Беларусь, Белорусский
Категория: Познавательное


Вітаю! Naračanščyna — гэта краязнаўчы канал пра Мядзельскі раён, дзе вас чакаюць цікавыя гістарычныя факты, сустрэчы з велічнай прыродай і вандроўкі па знакамітаму Нарачанскаму краі. Падпісвайцеся!
Сувязь з адмінам/рэклама: @Narachanski_bot
NO POLITICS

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Беларусь, Белорусский
Статистика
Фильтр публикаций


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
У Будслаўскі касцёл вярнуўся гадзіннік пасля рэстаўрацыі

Прабіваючы гадзіну, камень апускаецца ўсё ніжэй і ніжэй. Па такім жа прынцыпе уладкаваны і вялікі гадзіннік XVlll стагоддзя на вежы касцёла.

Крыніца: budslau


5 верасня 1853 года ў сям'і арганіста Будслаўскага касцёла нарадзіўся Яўхім Глінскі — беларускі спявак, педагог, арганіст і кампазітар, усе творы якога да нядаўняга часу лічыліся згубленымі.

Надзелены незвычайнымі музычнымі здольнасцямі, Яўхім змалку ўражваў і захапляў слухачоў віртуознай грой на фартэпіяна на імправізаваных сямейных вечарынах, куды запрашаліся мясцовыя меламаны, і нават на вялікіх канцэртах у Будславе, Вілейцы, Мядзеле і Докшыцах. Яўхім Глінскі вучыўся ў Пецярбурзе, потым працаваў арганістам у Гродна і ў Вільні. Пісаў гімны, мессы, літаніі, музыку на словы А. Міцкевіча (песня «Першацвет») і У. Сыракомлі (песня «Малітва»), танцы і маршы. Пачаў оперу на сюжэт гістарычнага раману «Паята» Ф.Бернатовіча, але не скончыў. Пахаваны на могілках Роса ў Вільні.

У касцёле літоўскага горада Эйшышкі (каля мяжы з Беларуссю), у пачатку 2000-х даследчыца Святлана Шэйпа адшукала фаліянт, дзе знайшліся нотныя запісы твораў Іахіма Глінскага.

💰 Падтрымаць канал


4 верасня 1928 года у Мядзеле нарадзіўся Яраслаў Звяруга — беларускі гісторык і археолаг, які праводзіў маштабнае археалагічнае вывучэнне тэрыторыі беларускага Павілля і Мядзельшчыны.

Яраслаў Звяруга скончыў гістфак БДУ, працаваў настаўнікам, дырэктарам школы ў Сватках, навуковым супрацоўнікам АН Беларусі.

Вялікую ўвагу ўдзяляў даследаванням археалогіі Мядзельшчыны, дзе вывучаў дзясяткі гарадзішчаў, селішчаў, курганных могільнікаў. Вынікі даследаванняў апублікаваны ў адмысловай манаграфіі, шэрагу артыкулаў, а таксама ў кнізе «Памяць» Мядзельскага раёна.

Ужо знаходзячыся на пенсіі, не пераставаў цікавіцца мядзельскай мінуўшчынай. У 2007 годзе ён апублікаваў змястоўны артыкул пра сацыяльна-маёмасны стан мядзельцаў канца 18-га стагоддзя і тапа­графію мястэчка дарэвалюцыйнага часу. Былі і іншыя незавершаныя задумкі, але ў 2011 годзе гісторык памёр.

Дзякуем Яраславу Генрыхавічу за плённую працу!

💰 Падтрымаць канал


☦ Будаўніцтва царквы ў Новым Мядзеле, 1929 год

На тым пагорку, нападалёк ад ракі Дробня, цэрквы з'яўляліся і знікалі яшчэ з XVI стагоддзя. А сёння тут месціцца мядзельскі Цэнтр навучання і рэабілітацыі.

Пасля таго як у 1921 годзе царкву у Мядзеле напаткаў чарговы пажар, узнікла патрэба ў новым храме. Праект быў падрыхтаваны пры Польшчы ў 1927, і будынак быў узведзены у бліжэйшыя гады.

У 1950-я гады ў разгар барацьбы навуковага атэізму з рэлігіяй, царква была зачыненая і прыстасаваная пад склад. У 1960-м будынак храма перадалі пад кінатэатр, а ў 1962 разабралі на будаўнічы матэрыял, з якога былі пабудаваныя школа ў вёсцы Лотва і спартзаля ў Мядзеле. Новая царква ў Мядзеле з'явілася толькі ў 2006 годзе.

✏️ Вуліца дзе стаяла царква
✏️ Мядзельская царква да 1921
✏️ Сучасная царква ў Мядзеле

💰 Падтрымаць нас матэрыяльна


30 жніўня 1804 года ў мястэчку Крывічы нарадзіўся Аляксандр Ходзька — паэт, фалькларыст, славіст, усходазнаўца.

Вучыўся ў Віленскай гімназіі, за ўдзел у таварыстве філарэтаў арыштаваны (1823—1824). У час вучобы ў Пецярбургу (1824—1831) зблізіўся з А. Міцкевічам, А. Пушкіным, В. Жукоўскім. Адам Міцкевіч высока ацэньваў вершы Ходзькі, нават казаў што той некалі зойме яго месца на пасадзе паэзіі.

Папулярызаваў славянскія мовы, фальклор, перакладаў са славянскіх на ўсходнія мовы. У многіх творах выкарыстоўваў беларускія матывы. Запісваў успаміны Адама Міцкевіча і дапамагаў яму выдаць іх. Перапісваўся з А. Кіркорам, К. Тышкевічам, Я. Тышкевічам, прысылаў свае артыкулы ў газету «Kurier Wileński». Аўтар паэмы «Залессе» (1822).

Аляксандр Ходзька адзін з першых, хто пераклаў туркменскую і азербайджанскую літаратуру на еўрапейскія мовы, выдаў "Персідскую граматыку". Памёр у Францыі ў 1891 годзе.

Допісы пра іншых прадстаўнікоў роду:
✏️ Ян Ходзька
✏️ Міхал Ходзька
✏️ Язэп Ходзька

💰 Падтрымаць нас матэрыяльна


👋 Добры дзень, паважаныя падпісчыкі!

Хочам прапанаваць тым, хто мае тг-прэміум, падтрымаць канал голасам, каб у ім з'яўляліся сторысы, свае рэакцыі і хто ведае, што яшчэ нам у перспектыве падорыць Telegram?

https://t.me/boost/naracanscyna


🗓 28 жніўня 1633 года пачалося будаўніцтва мураванага Будслаўскага касцёла, якое цягнулася 10 год.

Да таго часу ў Будславе, які тады называлі "Буда", існаваў драўляны касцёл. Але каштоўны цудадзейны абраз Багародзіцы, які там захоўваўся, патрабаваў больш надзейнага храма.

З фундацыі Януша Кішкі, прадстаўніка заможнага роду з суседняга мястэчка Крывічы, ў Будславе збудавалі новы мураваны касцёл. Будаўніком быў Андрэй Кромер з Полацка. У новым касцёле цудадзейны абраз быў змешчаны ў цэнтры новаўзведзенага драўлянага разнога алтара ў 1649 годзе. Алтар, дарэчы, захаваўся дагэтуль.

З 1767 года храм пачалі перабудоўваць у стылі позняга барока. Стары касцёл 1643 года ўвайшоў у новы як яго частка — капліца Святой Барбары. Прыблізна ў такім выглядзе храм і захаваўся да нашых дзён. З 1993 года мае статус малой базылікі. У краіне налічваецца толькі 3 такіх касцёла: у Будславе, у Гродна і ў Пінску.

Малюнак з тытула рукапіснай хронікі кляштара у Будславе, 1769 год.

💰 Падтрымаць нас матэрыяльна

962 1 11 3 35

👋 Вітаем! Вас ужо 1000! Дзякуем што чытаеце наш канал!

З гэтай нагоды мы вырашылі упершыню расказаць вам падрабязнасці пра наш праект — Нарачаншчыну!


Падарожжа ў беларускую глыбінку. Знаходкі, сюрпрызы, нечаканыя адкрыцці, змены ў мястэчках і вёсках Беларусі.

Канал для дапытлівых і адкрытых новаму. Далучайся і паехалі!

https://t.me/glubinka_by


🕊 Кабыльнік (суч. вёска Нарач). Беларускае вяселле, 1916 г.

Беларускае вяселле – унікальны абрад, які мае глыбокі сакральны сэнс. Ні адно дзеянне падчас вяселля не было выпадковым, усе этапы былі старанна прадуманы, як у добрым спектаклі. Шчыра кажучы, вяселле і было народным спектаклем, тэатралізаваным прадстаўленнем, закліканым прынесці шчасце, лад і дастатак у маладую сям'ю. Вядома, сучаснае вяселле моцна адрозніваецца ад традыцыйнага, але многія элементы выконваюцца і цяпер.

👰‍♀ На фотаздымку можна пабачыць вэлюм на жаночай галаве. На Мядзельшчыне гэты прыбор, дарэчы, зваўся волінам і з'яўляецца мясцовым дыялектызмам.

🖇 Крыніца фотаздымка: Уладзімір Ліхадзедаў. 17 верасня. Дзень народнага адзінства

✏️ Атмасфера Кабыльніка ў польскія часы
✏️ Кабыльнік, зіма 1916 года
✏️ Панарамны від Кабыльніка ў 1917 г.

💰 Падтрымаць нас матэрыяльна


Касцёл у мястэчку Свір на фотаздымках palasatka


👋 Дабрыдзень, дарагія падпісанты!

Наш канал ідзе наперад – каманда прыняла рашэнне зрабіць інтэрактыўную мапу і прыкласці намаганні ды рэсурсы на стварэнне сайта! Штомесяц мы будзем расказваць аб тым, што зрабілі і як ідзе нашая справа.


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
🗞 Газета «Русское слово» 25 сакавіка 1916 года пісала пра колькасць палонных і трафеі наступнае:
«Паміж азёрамі Нарач і Вішнеўскім бой працягваецца. Нашы войскі выбілі ворага з гаяў у раёне в. Блізнікі і в. Макрыцы, моцна ўмацаваных і зацягнутых дротам. Па дадатковых звестках, у баях 5–8-га сакавіка нашымі войскамі ўзятыя ў палон: у раёне на паўночны захад ад Пастаў – 2 афіцэра і 180 ніжніх чыноў немцаў, у раёне возера Нарач — 18 афіцэраў і 1255 ніжніх чыноў германцаў. Акрамя таго, намі захопленыя 18 кулямётаў, 26 палявых бомбамётаў, 10 ручных бомбамётаў, 2 мінамёта, 15-сантыметровая марціра, 4 пражэктара, 637 вінтовак, 1 скрыня з бомбамі, 300 ручных гранат і 12 фурманак з рыштункам і баявымі прыпасамі.»


На фотаздымку – Нямецкія гарматы на пазіцыі ў ваколіцах воз. Нарач, 1916 г. Арыгінальны фотаздымак у каментарах

✏️ Коратка пра Нарачанскую аперацыю
✏️ Перадавая лінія загарод на воз. Нарач
✏️ Помнік рускім ваярам у в. Баяры

💰 Падтрымаць нас матэрыяльна

875 0 2 22 17

Сёння спаўняецца роўна 270 гадоў з моманту кансэкрацыі (г.зн. дабраслаўнення) касцёла ў Старым Мядзеле, першапачаткова які быў асвечаны ў гонар Найсвяцейшай Панны Марыі.

У кнізе «Материалы по истории и географии Дисненского и Вилейского уездов Виленской губернии» (Віцебск, 1896 г.) храм апісваецца наступным чынам:
«У 1754 г. Антоні Кошчыц пасяліў у Старым Мядзеле кармелітаў босых і пабудаваў для іх каменны касцёл і кляштар. У гэтым касцёле былі рэліквіі св. Юстына, прывезеныя Кошчыцам з Рыма (пасля гэтыя рэліквіі перанесены ў Мосар). У 1840 г. манастыр кармеліцкі быў зачынены і звернуты ў праваслаўны жаночы манастыр, таксама закрыты ў 1860 г. у 1866 г. адкрыты праваслаўны прыход.

Сцены святыні, распісаныя некалі сцэнамі Страшнага суда, цяпер забелены. У склепе пад царквой - грабніцы: самога Антонія Кошчыца, яго брата-манаха і сына А. Кошчыца; адзенне да гэтага часу захавалася (на самім Кошчыцы, дарэчы, быў багаты „слуцкі пояс“); многія прадметы раскрадзены падчас пераробкі храма рабочымі-жыдамі.»


Учора на 58-м годзе жыцця адыйшоў у вечнасць ксёндз Уладзіслаў Шышла, шматгадовы пробашч парафіі ў Шэметава (Мядзельскі дэканат)

Развітанне са спачылым святаром распачнецца сёння, 11 жніўня у касцёле Маці Божай Нястомнай Дапамогі ў Шэметава. Пачатак у 18:00.
Пахаванне адбудзецца 12 жніўня ў Даўгінаве (Вілейскі дэканат).

Ксёндз Уладзіслаў Шышла быў пробашчам парафіі ў Шэметаве апошнія 15 гадоў.

Крыніца




👋 Дабрывеч, падпісанты! Нашыя паплечнікі з праекту па вясковых музыках graj.by просяць у нас аб вашай дапамозе іхняй базе.

Вы можаце ім дапамагчы, напісаўшы пад гэтым пастом інфармацыю пра вядомых вам вясковых музыкаў, магчыма, маеце нават фотаздымкі. Будзем шчыра ўдзячны.


Палессе, сядзіба Аскеркаў

У канцы XVI стагоддзя будслаўскія землі былі падараваныя Стэфанам Баторыем Грыгорыю Аскерка, удзельніку бітвы пад Уллай (1564 г).
Гэтыя тэрыторыі належалі роду Аскеркаў ажно да 1939 года. Сама сядзіба пачала будавацца ў другой палове XVIII стагоддзя. Ад гаспадарчага двара захаваўся цагляны каменны корпус, які быў прыбудаваны да сядзібнага дома ў 1908 годзе, рэшткі самога дома і брама. Падчас Другой сусветнай вайны маёнтак гарэў і самая старая (драўляная) частка дома была страчана.

Сёння у будынку размяшчаецца Будслаўская амбулаторыя


7 жніўня 1915 года ў выпуску №31 "Наша Ніва" пісалі пра востраў Замак на воз. Мядзел наступнае:

Вёска Пярэдрадзе [суч. Пярэградзь], вілейскага пав. На пярэдрацкім возеры [воз. Мядзел] ёсць востраў двара «Верачата», належыць да Козел-Паклёўскага, а на воставе стройна адбудаванае лецішча.

Раней жа на ім былі толькі рэшткі старога замчышча, каторыя і цяперака засталіся там як старасветчына. Кажуць, што на гэтым востраве у зямлі ёсць шмат грошаў, і што нехта даваў 15 000 руб., каб толькі далі пазваленне перакапаць гэты востраў накрыж. Але як кажуць, пан не дазволіў. Зямлі на гэтым востраве каля валокі, і там шмат што сеюць, перавозячы збожжа на чоўнах.

Сад яшчэ пекны не вывёўся цалкам: розных даўніх ягад там надта шмат, і ўсе яны старасветскага заводу, пасаджаныя нейкім князем-уладарам. Шкада, што замчышча гэта дапусцілі зруйнаваць з зямлёй.


👉🏻 Пра дв. Верачата
👉🏻 Жыццё ў Верачаце
👉🏻 Успаміны Масальскай
👉🏻 Фотаздымкі
👉🏻 Здарэнне з садоўнікам

💰 Падтрымаць канал матэрыяльна

Усім дзякуй за падтрымку!

Показано 19 последних публикаций.