Вы ж ведаеце, што мне падабаецца жаночая гісторыя Беларусі❤️ Як менавіта жанчыны змагаліся за беларускасць💪🏻
Колькі мемуараў, успамінаў і артыкулаў я ўжо прачытала - цяжка пералічыць😅 Але нашых жанчын аб'ядноўвае моцны ўнутраны стрыжань. Яны нават абышлі мужчын па катэгарычнасці, актыўнасці і нават злосці. І я разумею чаму! Але гэта тэма для асобнага тэкста...
Зоська Верас дажывала ў глінянай хатцы пад Вільняй. І яе хатка была сэрцам беларускасці мінулага стагоддзя. Да яе прыязджалаі беларусы за парадамі або падтрымкай. Жанчына абуралася, калі гэтыя госцікі размаўлялі па-руску. Хоць друкваліся і размаўлялі на публіку па-беларуску. І калі яны пачыналі разважаць наконт таго, што нехта не любіць беларускасць... Зоська казала: "А паглядзіце на сябе😡".
Колькі мемуараў, успамінаў і артыкулаў я ўжо прачытала - цяжка пералічыць😅 Але нашых жанчын аб'ядноўвае моцны ўнутраны стрыжань. Яны нават абышлі мужчын па катэгарычнасці, актыўнасці і нават злосці. І я разумею чаму! Але гэта тэма для асобнага тэкста...
Зоська Верас дажывала ў глінянай хатцы пад Вільняй. І яе хатка была сэрцам беларускасці мінулага стагоддзя. Да яе прыязджалаі беларусы за парадамі або падтрымкай. Жанчына абуралася, калі гэтыя госцікі размаўлялі па-руску. Хоць друкваліся і размаўлялі на публіку па-беларуску. І калі яны пачыналі разважаць наконт таго, што нехта не любіць беларускасць... Зоська казала: "А паглядзіце на сябе😡".