HOSCIECHKA


Гео и язык канала: Беларусь, Белорусский
Категория: Еда и кулинария


Рr-менеджэр беларускай гісторыі 🌠
Тут жывуць галоўныя анёлкі Беларусі 🤍

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Беларусь, Белорусский
Статистика
Фильтр публикаций


Вось колькі аналізую нашых беларускіх чорцікаў, столькі бачу адну рысу, якая іх звязвала🧐

У іх было шмат невыказаных думак і пачуццяў! Гэта лёгка патлумачыць праз псіхагісторыю. Магу расказаць, калі цікава...

Праз гэта яны пачыналі "чарніць". Не чулі адзін аднаго, бо спрабавалі перакрычаць ці навязаць сваю думку. Напрыклад, Мамонька ішоў махаць кулакамі, а вось Краўцоў адразу выклікаў на дуэль😡

А як нашы дзеячы абажалі крытыкаваць адзін аднаго - няма слоў 🤯 Заўсёды "гналі" на Купалу і Коласа. Калі чытала водгукі Краўцова, то там бачна адно: крытыкаваў, бо яго не друкавалі - крыўда!

Купала і Колас пісалі тэксты пра звычайнае жыццё. Той жа Краўцоў - пра высокія матэріі. Я нікога абвінавачваць не буду. Проста скажу як былы маркетолог... Творчасць усіх нашых беларускіх герояў цудоўная. Кожны з іх меў сваю аўдыторыю. Калі яны без крыкаў падзялілі сферы ўплыву, то было б больш карысці...

Яны былі пачынальнікамі. Судзіць не магу. Застаецца толькі вучыцца на іх вопыце🙏🏻


Краўцоў быў жанаты на карэннай варшавянцы - Ганне❤️ Шлюб мог бы быць шчаслівым, але родныя карані не адпускалі Макара!

Ён так аддаваўся адстойванню беларускасці, што нават жонку навучыў размаўляць па-беларуску! І яна да канца жыцця размаўляла на нашай мове. Хоць у 1939 годзе пахавала Макара, у вайну прайшла нямецкі канцлагер, потым жыла ў беднасці, але трымалася да канца за беларускасць. Усе нашыя дзеячы здзіўляліся яе такой адданасці🥰

Так што, прыклад Ганны паказвае: беларускай можна не толькі нарадзіцца, але і стаць💪🏻


Краўцоў Макар быў настаўнікам🤓

Падчас працы яму (яшчэ на той час у Расійскай Імперыі) прапаноўвалі стаць "стукачом": здаваць сваіх калег. Але ён адмовіўся. Сказаўшы, што гэта не ўваходзіць ў яго абавязкі 😎

Пасля такога лісты з падобнымі прапановамі больш не прыходзілі. А далей прыйшла Першая Сусветная вайна💥 Лёс зноўку вырашыў праверыць Макара.

Падчас начной службы зазвінеў тэлефон. У трубцы нейкі чалавек спытаў: "Дзе ваш штаб знаходзіцца?". Краўцоў хацеў сказаць, але раптоўна нешта цюкнула яму ў галаву і папрасіў прадставіцца. Чалавек "на провадзе" не змог сказаць свайго імені. На што наш беларус сказаў: "Я - ніжні чын, таму незнаёмым на такія пытанні адказваць не буду"🤫

І толькі з часам высветлілася, што гэта тэлефанавалі немцы😅


Я раней пісала, што сыходжу ў невялічкі адпачынак. Разам з гэтым папрасіла пакінуць імёны дзеячоў, пра якіх хацелі бы больш даведацца... Праз гэта сёння раскажу пра👇🏻

Макар Касцевіч - гэта наш беларускі творца ў літаратуры😉

Мы яго больш ведаем як Краўцова Макара. І трэба казаць менавіта ў такім парадку, бо Краўцоў - гэта не прозвішча, а прыналежнасць. Краўцоў - мянушка яго сям'і на вёсцы праз дзеда, бо той быў краўцом і шыў кажухі.

І калі будзем казаць Макар Краўцоў, то страціцца сэнс псеўданіма😩


Добрай раніцы, анёлкі 😘

Нечакана, але ў Гародні туман на вуліцы. Не так даўно прачытала кнігу. У ёй гэта прыродная з'ява параўновалася з праблемамі і справамі, якія нам не даюць ажыццявіць мары.

І што я хачу сказаць?🤔 Ня бойцеся туману. Проста ідзіце да сваіх хацелак. Яны вас чакаюць. Галоўнае❗ Ідзіце па сцяжынцы. І не сыходзьце з яе🤞🏻

Я так калісьці пакінула добрую працу і стала экскурсаводам, бестурботнае жыццё ў Глыбокім і пераехала ў Гародню, прапанаваную магістратуру па мэнэджмэнту і пайшла на гісторыю - спіс вялікі😅 Але ні пра што не шкадую, бо атрымала нашмат больш🙏🏻

Усім шчаслівай серады, анёлкі 😘 Усіх зацісківаю. Не апускайце лапкі, у Вас усё будзе добра!


Раней беларускасць ахоплівала большую тэрыторыю, чым сённяшняя Беларусь😅 Проста ад нас любілі адшчыкваць тэрыторыі і аддаваць суседзям.

Давайце раглядзім Палессе. Яно супервялікае і ахоплівае невялічкі захад Расеі, поўнач і крышачку цэнтр Беларусі, поўдзень Украіны і ўсход Польшчы. І калі паслухаць гаворку людзей, якія там жывуць, яна набліжана да беларускай мовы! І некаторыя даследчыкі кажуць, што гэта наш беларускі дыялект😉 Гэта цікавая тэма, таму пагутарым наконт яе пазней...

І вось жыхары Польшчы, якія звязаны з Падляшшам (так у Польшчы называецца Палессе), стварылі песню для Еўрабачання на "палескай мове". Раю праслухаць👇🏻 Канешне, адчуваецца ўплыў польскай мовы, але беларуская мова адразу кідаецца на слых😉

https://youtu.be/Dc35Yutsfl8?feature=shared


Вітаю з Гародні, анёлкі 😘

Сёння стала ахвярай маркетынгу😅 "Камунарка" выпусціла "Залатую калекцыю" сваіх цукерак. Іх можна пазнаць па залатому нізу абгорткі. Пасмакавала - мне не зайшло🤢 Не адчула розніцы паміж звычайнай і "залатой" цукеркай. Аддала ўсё хлопцу, бо ён абажае прадукты, дзе ёсць цукар! Добрая пара: я кававы наркоша, а ён цукровы🤣

Дарэчы, беларусы заўсёды спрачаюцца "Чыя згушчонка лепшая: Глыбоцкая або Рагачоўская?". А цяпер давайце спрачацца "Чые цукеркі лепшыя: Спартак або Камунарка?".

Шчыра скажу, я больш набываю салодкага ад "Спартака"😅 Ад "Камунаркі" заходзіць толькі пару цукерак.

Усім салодкага тыдня 😘

254 0 0 10 31

Вітаю з Гародні, анёлкі ❤️

У падлеткавыя гады мроіла быць журналістам. Нават хадзіла на спецыяльныя курсы, каб падрыхтавацца да ўступных іспытаў. Мяне хапіла на год! Вырашыла сама рыхтавацца. Паступіла на бюджэт. На другім месяцы прынеслі паперку, у якой пісалася, што я не буду журналістам. У выніку выйшла з універсітэта рэкламшчыкам/піяршчыкам😅

Што не робіцца, то да лепшага. Напэўна, і добра, што не стала журналістам. Апошнія гады былі добрым доказам такой волі Бога. Дарэчы, сёння пісала артыкул для аднаго часопіса на гістарычную тэму. Я звыкла з вамі размаўляць свабоднай мовай, таму падчас напісання тэкста ламала мозг. Шукала пэўныя словы, каб ніхто не дачапіўся😡

У мяне зараз страшна баліць галава. Гэты артыкул высмактаў мяне, бо была самацэнзура... Вось таму і люблю свае блогі. Я з вамі ў іх такі чорцік, як і ў звычайным жыцці😍

З нэрваў спякла сабе макавік. Допісы напішу заўтра - абяцаю!
А вы малайцы, што пражылі гэты дзень. Апошнім часам заўважаю: жыць - гэта гераізм, за які, на жаль, не даюць медалі💪🏻 Усіх зацісківаю ў абыдмках😘

*Можаце пісаць тэмы ці асоб, пра якіх расказаць, калі ласка👇🏻


У чым пралічыўся Мамонька?🤔

*У гэтага чалавека было шмат ідэй, праектаў, але👇🏻

📌Я пісала вышэй, што ён быў звышэмацыйны чалавек. І ён хацеў усё хутка зрабіць. Але шмат чаго і шмат хто не быў гатовы да кардынальных зменаў🤯

📌Ён хацеў быць галоўным. І ўсіх беларусаў сабраць каля сябе. Але❗ Ён не хацеў слухаць людзей.

📌Ён ня мог кантраляваць свае пачуцці. Ён за беларускасць любіў махаць кулакамі. І асаблівасць яго боек была ў тым, што праціўнікам выбіваў зубы😅

*Для мяне вынік адзін. Чалавек кіраваўся пачуццямі. Нездарама кажуць, што рэвалюцыю робяць рамантыкі😅 Я яго не асуджаю, бо ня ведаю што сама бы рабіла... Але трэба вучыцца ў гісторыі і ўключаць мазгі🙏🏻


Прабачце, што спынілася у аповедзе. Была ў стаматолага😅

Язэп Мамонька - глыба беларускага руху💪🏻 На яго палявалі польскія і савецкія ўлады. На жаль, ён патрапіў у пастку апошніх. Чаму? Язэп быў даверлівым чалавекам і суперідэйным чалавекам🤔

Пасля шлюбу пераехаў у Прыбалтыку. На той час яна была пад палякамі. Пра гэты пераезд даведаліся савецкія ўлады. Сюды адправілі шпіёна. Ён павінен быў сачыць і "спакушаць" Мамоньку. Як?

Шпіён сустракўся з Язэпам. Расказваў, што ва Усходняй Беларусі ёсць студэнты, якія хочуць адраджаць беларускасць🥹 Нават паказваў кніжачкі нацыянальнага характару, якімі нібы карысталіся вучні. І Мамонька паверыў у гэту лухту😡

Так, наш беларус вырашыў ехаць у СССР. Зрабіўшы візу, каб усё было афіцыйна, бо ён не любіў хавацца - паехаў. І на чыгуначным прыпынку Бігосава (сёння Верхнядзвінскі раён) савецкія жаўнеры яго знялі з цягніка і паташчылі на допыты. Адбыўся суд. Мамоньку далі 10 год лагероў. На жаль, на свабоду не выйшоў, бо адбыўся 1937 год😭


Язэп Мамонька быў жанаты на Аляксандры Станіславаўне💋

На жаль, праз пераслед за беларускасць ім прыйшлося з'ехаць у Чэхаславакію. Там іх шлюб пачаў развальвацца. Жонка жыла ў Празе, а муж - у Падэбрадах. Калі да яе прыязджаў, яна яго не пускала ў кватэру. Язэп вымушана сяліўся у гатэлі.

У нейкі момант Язэп вырашыў кінуць вучобу ў Падэбрадах. Захацеў у Празе вучыцца + стаць там на чале беларускасці. Але яго памылка была ў тым, што праз самаўпэўненасць непрадумана усё кінуў. У Празе нічога не атрымалася. Ён застаўся як без адукацыі, так і без грошай🤯

Безграшовасць яшчэ больш развальвала шлюб Мамонькаў. Жонка звыкла да прыгожага жыцця на заробак мужа. Яна хацела стаць артысткай. Кідалася ў розныя курсы па акторскаму майстэрству. Але талент у яе быў слабаваты ў гэтай сферы😅

Дайшло да таго, што пара разышлася. Калі Язэпа пасадзілі ў турму ў 1928 годзе, ён прасіў сяброў у лістах знайсці жонку. Калі знайшлі, высветлілася, што яна "забыла" свой шлюб. І адмовілася дапамагчы мужу ў турме😡


Пакуль у маім арганізме дзейнічае кава, то давайце раскажу пра беларускага файнага чорціка - Язэпа Мамоньку😍

Калі гляджу на яго фота, то бачу адразу нос "бульбачкай", які выдае ў ім беларуса. Як па мне, то прыгожы мужычок. Мой тыпаж❤️

Язэп быў звычайным чалавекам, але адзінае, што яго вызначала сярод людзей - характар. Ён быў звышэмацыйны.

Язэп паходзіў са звычайнай сям'і. Вучыўся на электратэхніка. Яго чакала жыццё сярэднестатыстычнага чалавека таго часу, але на хвалі рэвалюцый звышэмацыйнасць прывяла да беларускасці😍

Ён за свае погляды быў у зняволенні пры Расійскай Імперыі, саветах і паляках. Але асаблівасць нашага беларускага чорціка была ў тым, што ён заўсёды з турмаў збягаў😉
На жаль, толькі ў 1937 годзе не змог...


Вітаю з Гародні, анёлкі 🤍

Я тут вылецела з жыцця. Зблытала дні капітальна😅 Падаецца, нічога такога страшнага са спраў няма, але нэрваў шмат сыходзіць на іх рашэнне. Хоць вы беражыце сябе🙏🏻

Каб дакладна не з'ехаць дахам, п'ю каву і танчу пад класіку 80-х і 90-х🥰 Добра дапамагае быць "баявой"💪🏻 Нават падчас шпацыроў стыхійна танчу, калі чую музыку. Дык турысты смяюцца, а потым да мяне падключаюцца😉

Усім шчаслівай серады! Вы крутышы, з усім справіцеся😘 Я ў вас упэўнена!

І за ваша шчасце падымаю кубак кавы☕


І што ў канцы атрымалася?

1️⃣На Пастаўшчыне Алесь стварыў царкоўны хор, які спяваў беларускія духоўныя песні. Гэта было недаспадобы польскай адміністрацыі, таму вымусілі з'ехаць.

2️⃣У 1939 вярнуўся ў Вільню, дзе ўладкаваўся на працу ў банк. І разам з беларускімі ксяндзамі кіраваў беларускай секцыяй Чырвонага Крыжа.

3️⃣Коўш не мог без беларускасці. Таму пераехаў у Мінск, а потым у Плешчаніцы. Праз тое, што ён дапамагаў габрэям, немцы нашага святара расстралялі.

*Крыўдна. Чалавек усё жыццё спрабаваў дапамагчы людзям. І за гэта памёр😭 Тады паўстае лагічнае пытанне. Ці патрэбны гэтаму свету героі?


Перажыўшы арышт і ціск, Алесь Коўш стаў больш асцярожным. Але прага да беларускасці ірвала яго сэрца...

📌З гэтай прычыны ён пачаў выпускасць часопіс "Беларуская зарніца"😍 У ім казаў, што царква павінна жыць без палітыкі. А таксама беларусы павінны слухаць набажэнствы на сваёй роднай мове.

📌Бачучы поспех Каўша, яго зрабілі віцэ-старшынёй Цэнтральнага Беларускага праваслаўнага камітэта. Галоўная фішка арганізацыі - развіваць беларускасць у царкве. Па традыцыі, разам з поспехам прыходзяць і ворагі. На жаль, імі сталі беларусы. Проста адзін мужычок не змог перажыць поспех Алеся + баяўся, што раскрые яго махінацыі з банкам. Праз гэта паразмаўляў з кім трэба. І наш святар быў пераведзены на Пастаўшчыну.

*Мне заўсёда балюча, калі беларус здраджвае беларусу💔


У 1925 годзе ў Вільні пачаў стварацца Беларускі Кааператыўны банк. Яго галоўная фішка, каб даваць грошы на прасоўванне беларускасці. Ведаючы эканамічную адукацыю Алеся, яму і прапанавалі там стаць бухгалтарам😉 Коўш пагадзіўся. Пераехаўшы туды, паспеў шчэ ўладкавацца настаўнікам у беларускую гімназію.

А што далей?🤔 За беларускую дзейнасць ён быў арыштаваны. На шчасце, потым апраўданы. Разумеючы, што ідзе ціск на беларусаў, Алесь узяўся за ахову нашай моладзі. Спецыяльна дзеля іх у Вільні ў Пятніцкай царкве праводзіў службы і рабіў прамовы па-беларуску.

‼️Дзякуючы старанням Каўша, на некалькі гадоў дадзены храм стаў фактычна адзіным месцам ва ўсёй Польшчы, дзе можна было пачуць беларускамоўную службу і казанні.

*Аж гонар бярэ за нашага беларусіка, бо трымаўся да апошняга🤩


Аляксандр Коўш вярнуўся на сваю родную зямлю - на Гродзеншчыну. Тут ужо кіравала польская дзяржава. На той час праваслаўным святарам было цяжка атрымаць грамадзянства гэтай краіны, таму яны далучаліся да беларускага руха, каб адстойваць свае правы...

Вось так праз праваслаўе Алесь Коўш прыйшоў да беларускасці🥰 Гэты факт даказвае, што з беларусамі жыве Бог💪🏻

Атрымаўшы прыход каля Ваўкавыску, адразу пачаў на службах папулізаваць беларускасць. Так, пра яго даведаліся нашыя зорачкі. З гэтай прычыны прыязджалі да яго часта туды на гарбатку або каву😉

І ў адзін момант да яго прыехалі з прапановай😉 З якой?👇🏻


Адкрыю сакрэт🤫 Беларусы заўсёды хацелі выбіцца "ў людзі". І шлях да гэтага бачылі ў адукацыі. Так што, нашы продкі абажалі вучобу!

Алесь Коўш спачатку стаў настаўнікам. Папрацаваў ім некалькі год. Потым убачыў, што заробку не хапае для жыцця і пайшоў вучыцца на бухгалтара😎 Пасля гэтых курсаў уладкаваўся ў банк. І, падаецца, файна: добры заробак, цудоўная сям'я, нармальнае жыллё. Але прыходзіць Першая Сусветная вайна🧨

Яго з банкам эвакуююць у глыб Расеі. Там ён адчувае, што хутка будзе рэвалюцыя. І бачыць, што людзі шукаюць ратунку ў рэлігіі, але няма да каго звярнуцца... І тады Алесь прымае рашэнне: адвучыцца і стаць праваслаўным святаром🙏🏻


Калі размаўляем пра беларускасць, па традыцыі, кажам пра звычайных людзей або каталіцкіх святароў. ❗️Але забываем пра праваслаўных айцоў.

Сёння пазнаёмлю з беларускім праваслаўным святаром - Аляксандрам Каўшом💪🏻

Ён нарадзіўся ў звычайнай сялянскай сям'і. Яго бацькі мелі 10 дзяцей🤯 На жаль, шмат з іх памерла. Алесь быў таксама кволым, таму маці думала, што не выжыве. І нават рыхтавалася да яго пахавання. Божачкі, самае страшнае - хаваць сваіх дзяцей. На той жа час з медыцынай усё было дрэнна. Нават складана ўявіць колькі дзяцей беларусы пахавалі. І як яны гэта перажылі... Страшна ўявіць😭

Але Аляксандр нават немаўлём не захацеў здавацца - выжыў😌
І дзеля чаго?👇🏻


Вітаначкі з Гародні, анёлкі 🤍

Я ня ведаю, што з барыстамі адбываецца, але мне ўжо ў іншай кавярні прынеслі намаляваную птушачку на каве! Калі ўбачыла, то аж мову страціла 🥰

Хай гэты лебедзь не толькі мне шчасце прыносіць, але і вам😉 Нездарма у беларусаў гэта птушка асацыявалася з гонарам і моцай💪🏻

Усім спакойнага і ўтульнага вечара! Для настрою з'ешце салодкага😘

Показано 20 последних публикаций.