Салідарны БДТУ

🤬 БЕЛАРУСКАЯ МОВА ЗНОЎ ЗНІКЛА З САЙТА БДТУ

Мы ўжо не першы раз заўважаем, што беларуская мова то знікае з сайту, то зноў на яго вяртаецца. Безумоўна, гэта можна было б растлумачыць недахопам кадраў/часу/абнаўленнямі, якія яшчэ не паспелі перакласці.

‼️ Але у Рэспубліцы Беларусь дзве дзяржаўныя мовы, і згодна з Канстытуцыяй РБ грамадзяне маюць права атрымліваць інфармацыю на любой з іх, а супрацоўнікі дзяржаўных устаноў абавязаны ведаць абодзве дзяржаўныя мовы на дастатковым для выканання сваіх працоўных абавязкаў узроўні. Да таго ж, на дадзены момант на сайце можна абраць з трох моў: расейскай, ангельскай і кітайскай. Нам слаба верыцца, што ў Менску лягчэй знайсці тых, хто валодае кітайскай і ангельскай, чым тых, хто ведае беларускую. Да і ў выпадку недахопу часу, лепш перанесці выхад абнаўлення, а не парушаць заканадаўства і канстытуцыйныя правы карыстальнікаў сайту.

Мы хочам напомніць адміністрацыі ўніверсітэта і прэс-цэнтру: Вы працуеце ў Беларускім Дзяржаўным Тэхналагічным Універсітэце, стаўцеся з павагай да сваіх студэнтаў, на якой мове яны б не размаўлялі.

P.S. дзякуем нашым чытачам за тое, што напомнілі нам аб гэтай праблеме

НЕ ПАКІДАЙЦЕ Ж МОВЫ НАШАЙ БЕЛАРУСКАЙ, КАБ НЯ ЎМЁРЛІ

На жаль, статус беларускай мовы ў нашай краіне, як і нацыянальнай культуры ў цэлым не на лепшых пазіцыях. На вуліцы часцей можна пачуць ангельскую мову, чым родную. І дзяржава не імкнецца змяняць сітуацыю, якая склалася, а хутчэй наадварот працягвае прасоўваць расейскую культуру і мову, выціскаючы нацыянальную ідэнтычнасць беларускага народу.

Безумоўна, гэта не наша з вамі віна, што асноўнай мовай для большасці беларусаў яўляецца расейская, але ў нашых сілах гэта змяніць. Пачніце з малага, скажыце:"добры дзень", замест "здравствуйте ", "дзякуй ", замест "спасибо ", "дапабачэння", замест "досвидания". Давайце дапаможам адно аднаму чуць больш роднай мовы і перастаць яе сароміцца.НЕ ПАКІДАЙЦЕ Ж МОВЫ НАШАЙ БЕЛАРУСКАЙ, КАБ НЯ ЎМЁРЛІ

На жаль, статус беларускай мовы ў нашай краіне, як і нацыянальнай культуры ў цэлым не на лепшых пазіцыях. На вуліцы часцей можна пачуць ангельскую мову, чым родную. І дзяржава не імкнецца змяняць сітуацыю, якая склалася, а хутчэй наадварот працягвае прасоўваць расейскую культуру і мову, выціскаючы нацыянальную ідэнтычнасць беларускага народу.

Безумоўна, гэта не наша з вамі віна, што асноўнай мовай для большасці беларусаў яўляецца расейская, але ў нашых сілах гэта змяніць. Пачніце з малага, скажыце:"добры дзень", замест "здравствуйте ", "дзякуй ", замест "спасибо ", "дапабачэння", замест "досвидания". Давайце дапаможам адно аднаму чуць больш роднай мовы і перастаць яе сароміцца.

КАЛІ ВЫ ПРАВЯРАЛІСЯ НА ВІЧ?

1 снежня — дзень барацьбы са СНІДам.
Па афіцыйных дадзеных на дадзены момант у Беларусі каля 23000 людзей са станоўчым ВІЧ-статусам. Але ўжо даўно прайшлі тыя часы, калі гэты дыягназ быў прысудам. Зараз, прыймаючы прэпараты антырэтравіруснай тэрапіі, чалавек яўляецца цалкам бяспечным для свайго партнёра, можа заводзіць цалкам здаровых дзяцей, жыць паўнавартаснае жыццё і памерці не раней, чым калі б дадзенага захворвання не было.

Як абараніць сябе?

Насуперак застаяламу міфу, што СНІД — гэта хвароба наркаманаў і геяў, большасць ахвяраў віруса кажуць, што заразіліся пры гетэрасэксуальным кантакце. Таму, асноўная парада, для прафілактыкі — бар'ерная кантрацэпцыя. Пры пацалунку заразіцца амаль немагчыма. Абдымкі, і дотыкі яўзяцца цалкам бяспечнымі. Але вірус перадаецца ў асноўным праз кроў, таму не раім эканоміць на манікюру, пірсінгу і татуяванні.

Што рабіць, калі ёсць рызыка, што вы заразіліся?

Па-першае — не панікаваць, а па-другое — існуе посткантактная прафілактыка. Таму, у выпадку аварыйнай сітуацыі, мы раім неадкладна звярнуцца да лекара.

Дзе можна праверыцца і як часта трэба гэта рабіць?

Аналізы на ВІЧ-статус можна здаць у кожнай паліклініцы вашага гораду, ці набыць хуткі тэст у аптэцы і зрабіць яго самастойна дома. Вірус дае станоўчы вынік толькі праз паў гады пасля зараджэння, таму ідэальным варыянтам будзе правярацца кожныя 6 месяцаў.

Беражыце сябе і сваё здароўе!

СТУДЭНТЫ СУПРАЦЬ ДЫКТАТУРЫ

Сёння — 17 лістапада — міжнародны дзень студэнтаў.

28 кастрычніка 1939 у Празе прайшлі дэманстрацыі супраць нацысцкага рэжыму. Пратэст быў жорстка падаўлены, у выніку чаго быў моцна паранены студэнт медык — Ян Аплетал. Пазней хлопец памёр ад атрыманага ранення. Пахаванне Яна, у якім прынялі ўдзел тысячы студэнтаў,  перарасло ў новую хвалю пратэстаў, якія прывялі да таго, што больш за 1200 студэнтаў патрапілі ў канцэнтрацыйныя лагеры,  а 9 чалавек былі смяротна пакараныя 17 лістапада.

Але Гітлераўскі рэжым не адзіны, які адпраўляў за краты нязгодных студэнтаў. Моладзь заўсёды ўдзельнічала ў пратэстах супраць падобных рэжымаў. Вось і зараз у Беларусі вялікая колькасць палітзняволеных студэнтаў.

Мы верым, што рэжым рухне і нашы героі будуць на волі. Але зараз ім патрэбна наша падтрымка.

⚖️ СМЯРОТНАЕ ПАКАРАННЕ

У працяг сваёй рэфлексіі вакол беларускага пытання мы хочам падняць досыць няпростую тэму — смяротнае пакаранне.

Гэта вельмі няпростая тэма і яна выклікае вялікую колькасць спрэчак. Але, на наш погляд, яна так сама паўплывала на сітуацыю ў нашай краіне.

На дадзены момант, Беларусь — адзіная краіна ў Еўропе, дзе ўсё яшчэ існуе гэтая мера пакараньня. За час незалежнасці Беларусі, гэты прысуд быў вынесены больш за 400 разоў. Некаторых лукашэнка памілаваў, але большасць былі расстраляныя, а іх блізкія ніколі не даведаюцца час іх смерці і месца пахавання.

А ці сапраўды яны заслугоўвалі такога жорсткага пакарання?

Нават самы вядомы выпадак вынясення такога жорсткага прысуду — пасля выбуху ў менскім метро ў 2011 годзе, усё яшчэ выклікае вялікую колькасць спрэчак, а некаторыя нават лічаць расстраляных таксама ахвярамі таго тэракту. Ва ўмовах дыктатуры, калі ўсе дзяржструктуры працуюць так каб не далі па шапцы, а якасць працы застаецца ўжо не такой важнай, на ўсіх этапах следства і суду з'яўляецца вялікая колькасць памылак, якія ламаюць людзям лёс, а ў некаторых забіраюць жыццё. Нават у самых дэмакратычных краінах, дзе судовая сістэма працуе як трэба і заўсёды да законаў, суддзі і следчыя могуць памыліцца, і каб не забіць нявіннага, шмат дзе смяротнае пакаранне ўжо даўно адмянілі, а ў тых краінах, дзе яно яшчэ ёсць, яно працуе з адтэрміноўкай, за час якой нярэдка даказваецца, што чалавек не рабіў злачынства.

Так а як жа гэта ўплывае на сітуацыю ў Беларусі?

У краіне, у якой існуе смяротнае пакаранне і ёсць хоць невялічкая верагоднасць, што расстраляюць нявіннага, кошт чалавечага жыцця ў вачах грамадства зніжаецца. Ні для кога не сакрэт, што рэпрэсіі і забойствы з боку рэжыму пачаліся задоўга да 2020 і пакуль шмат хто думаў: "Мяне гэта не датычыцца, гэта толькі ён сваіх апанентаў... Палітыка — справа брудна" дыктатар нарошчваў сваю моц.

⁉️ ПРАВАВЫ СТАТУС ХАТНЯГА ГВАЛТУ

Мы працягваем сваю рэфлексію наконт беларускага пытання пастом пра хатні гвалт і тое, чаму менавіта патрэбная яго крыміналізацыя.

Так, гэтая праблема таксама паўплывала на тое, што беларуская сітуацыя стала магчымай. Бо калі вялікая колькасць грамадзян пакутуюць ад гвалту з боку найбліжэйшых ім людзей і ведае, што ніхто ім не дапаможа, калі астатнія звыкліся чуць крыкі за сцяной і даўно перасталі на іх рэагаваць, выкліканая міліцыя ніколі з гэтым нічога не рабіла, гвалт становіцца нормай і прымаецца як штосьці натуральнае.

Як гэта за хатні гвалт няма пакарання? У нас жа ёсць артыкулы за пабоі, цяжкія цялесныя пашкоджанні ў крымінальным кодэксе. Навошта асобныя пад хатні гвалт?

Так, безумоўна, артыкулаў, якія датычацца гвалту, у КК РБ хапае. Але хатні гвалт не можа карацца так сама, як звычайны і тым больш не павінен пакідацца на вырашэнне сям’і. Калі чалавека хоча пабіць сусед, ён можа проста не адчыняць яму дзверы. А вось калі гвалт сыходзіць ад партнёра/партнёркі — а яшчэ горш, ад бацькоў ці дзяцей, чалавеку найчасцей папросту няма куды хавацца. Да таго ж, большая частка забойстваў адбываецца менавіта з боку блізкіх сваякоў — і не рэдкасць, калі да гэтага ахвяра ўжо звярталася ў міліцыю з-за гвалту і пагроз з боку забойцы, але ніякай рэакцыі ад органаў не было.

Але ж нам нельга будзе біць сваіх дзяцей.

Так, нельга будзе біць дзяцей, партнёра/партнёрку, бацькоў. І ўвогуле, людзей біць дрэнна. У гэтым і сэнс.

❗️НАМ ПАТРЭБНАЯ ВАША ДАПАМОГА❗️

На дадзены момант нам вядомыя выпадкі, калі людзей, якія пасля падзей жніўня 2020 года патрапілі пад рэпрэсіі, праз гэта не бяруць у магістратуру і аспірантуру, а тых, хто ўжо паступіў, адлічваюць.

Мы вядзём улік рэпрэсій у БДТУ, таму просім, калі падобнае адбылося з вамі альбо вашымі знаёмымі, паведаміце ў наш бот — @s_bdtu_bot