Белліт dan repost
18 лютага 1946 года Якуб Колас зрабіў такі запіс у дзённіку:
«Хацелася б запісаць усё, чым жывеш, што думаеш, што збіраешся зрабіць. Але гэта марны замах. Усяго не запішаш. Можа, было б добра мець стэнаграфіста, які адзначыў бы ўсе думкі, усе пачуцці і рухі душы... У тлуме ўсіх гэтых разважанняў першае месца займае старасць. Як ты ні "хорохорься", а ты адчытаны чалавек. Стой, брат, падумай: а можа, гэта і не так, можа, ты яшчэ здолен на нешта патрэбнае людзям Покі носяць цябе ногі, ты нешта рабі, рабі тое, што трэба людзям...».
«Хацелася б запісаць усё, чым жывеш, што думаеш, што збіраешся зрабіць. Але гэта марны замах. Усяго не запішаш. Можа, было б добра мець стэнаграфіста, які адзначыў бы ўсе думкі, усе пачуцці і рухі душы... У тлуме ўсіх гэтых разважанняў першае месца займае старасць. Як ты ні "хорохорься", а ты адчытаны чалавек. Стой, брат, падумай: а можа, гэта і не так, можа, ты яшчэ здолен на нешта патрэбнае людзям Покі носяць цябе ногі, ты нешта рабі, рабі тое, што трэба людзям...».