"Бенфіка" — калі цярпенне ўзнагароджваецца
Фінальны ўік-энд Эўралігі прынёс сенсацыю. "Магдэбург" не змог выйграць яшчэ адзін кубкавы фінал і аддаў тытул гаспадарам.
У вырашальным матчы былі два роўныя калектывы. Калі адкінуць усе дробязі, то ўсё і павінна было завершыцца ў авертайме. Можа, нават і серыя сяміметровых была б справядлівай.
Але мы бачылі, як "Бенфіка" без двух палявых гульцоў выстаяла. Сяргей Эрнандэс зрабіў чарговыя сэйвы, а абарона папярэдніх чэмпіёнаў на той момант ужо была ні на што не вартая.
Безумоўна, клуб з Лісабона ў гэтым годзе выйшаў на свой пік. Нешта падобнае магло здарыцца ў пандэмійны сезон, але той быў перапынены пасярэдзіне. Зараз жа атрымалася ўсё.
Адна з фундаментальных падстаў гэтага чэмпіёнства — адсутнасць перастановак, нягледзячы на не самыя лепшыя вынікі ў апошнія гады. Падабраўшы ростар, у Лісабоне чакалі, пакуль усе гульцы не выйдуць на свой максімум.
У выніку мы маем вельмі добрую заднюю лінію, дасведчаных крайкоў, адэкватную (для цяперашняга ўзроўню) абарону і надзейных галкіпераў. Застаецца толькі вывесці каманду на пік формы ў неабходны момант.
Будзем справядлівымі: ў іншых абставінах "Магдэбург" павінен быў браць трафей. Але сезон на некалькі франтоў з выражанай стаўкай на бундэслігу не пакінуў шмат рэсурсаў.
"Бенфіка" ж наадварот у чэмпіянаце згуляла шмат горш, чым магла б. Па яго выніках яна не зможа падаваць нават заяўку на лігачэмпіёнскі апгрэйд. Хаця прыйдзі клуб на фініш другім, падстаў для ўайлд-кард было б дастаткова.
Гэты кірунак развіцця павінен стаць прыярытэтным. Спадзяваюся, калі-небудзь у недалёкай будучыні мы пабачым ажно два партугальскіх клуба ў галоўным клубным турніры Эўропы.
Галоўнае — зберагчы гульцоў. Пакуль што толькі адзін з іх стоадсоткава пакіне каманду: Ражэрыа Мараес вяртаецца ў Германію. Трансферы Сяргея Эрнандэса і Лазара Кукіча хутчэй за ўсё будуць ануляваны. Міжнародныя інстанцыі добра разумеюць гульцоў, якія не жадаюць ехаць у краіны, якія бяруць удзел у ваеннай агрэсіі.
Фінальны ўік-энд Эўралігі прынёс сенсацыю. "Магдэбург" не змог выйграць яшчэ адзін кубкавы фінал і аддаў тытул гаспадарам.
У вырашальным матчы былі два роўныя калектывы. Калі адкінуць усе дробязі, то ўсё і павінна было завершыцца ў авертайме. Можа, нават і серыя сяміметровых была б справядлівай.
Але мы бачылі, як "Бенфіка" без двух палявых гульцоў выстаяла. Сяргей Эрнандэс зрабіў чарговыя сэйвы, а абарона папярэдніх чэмпіёнаў на той момант ужо была ні на што не вартая.
Безумоўна, клуб з Лісабона ў гэтым годзе выйшаў на свой пік. Нешта падобнае магло здарыцца ў пандэмійны сезон, але той быў перапынены пасярэдзіне. Зараз жа атрымалася ўсё.
Адна з фундаментальных падстаў гэтага чэмпіёнства — адсутнасць перастановак, нягледзячы на не самыя лепшыя вынікі ў апошнія гады. Падабраўшы ростар, у Лісабоне чакалі, пакуль усе гульцы не выйдуць на свой максімум.
У выніку мы маем вельмі добрую заднюю лінію, дасведчаных крайкоў, адэкватную (для цяперашняга ўзроўню) абарону і надзейных галкіпераў. Застаецца толькі вывесці каманду на пік формы ў неабходны момант.
Будзем справядлівымі: ў іншых абставінах "Магдэбург" павінен быў браць трафей. Але сезон на некалькі франтоў з выражанай стаўкай на бундэслігу не пакінуў шмат рэсурсаў.
"Бенфіка" ж наадварот у чэмпіянаце згуляла шмат горш, чым магла б. Па яго выніках яна не зможа падаваць нават заяўку на лігачэмпіёнскі апгрэйд. Хаця прыйдзі клуб на фініш другім, падстаў для ўайлд-кард было б дастаткова.
Гэты кірунак развіцця павінен стаць прыярытэтным. Спадзяваюся, калі-небудзь у недалёкай будучыні мы пабачым ажно два партугальскіх клуба ў галоўным клубным турніры Эўропы.
Галоўнае — зберагчы гульцоў. Пакуль што толькі адзін з іх стоадсоткава пакіне каманду: Ражэрыа Мараес вяртаецца ў Германію. Трансферы Сяргея Эрнандэса і Лазара Кукіча хутчэй за ўсё будуць ануляваны. Міжнародныя інстанцыі добра разумеюць гульцоў, якія не жадаюць ехаць у краіны, якія бяруць удзел у ваеннай агрэсіі.