Выходзячы ў дарогу,
Калі святло займаецца,
Тралейбус дротам строга
За лінію трымаецца.
Людскі паток заўсёды
Узбоч, як ток трываласці.
Шыбуюць пешаходы –
І хто за што трымаецца.
У таўкатні праспекта
Студэнт у рыжай маечцы
За дудачку канспекта,
Нібы за лёс, трымаецца.
Цвічок-абцасік тоненька
Рыпіць, ды не ламаецца.
Дзяўчына, як за коніка,
За сумачку трымаецца.
З партфелем не па чыну
Мужчына абнімаецца,
Як кучар за ляйчыну,
Ён зя яго трымаецца.
А ты, мая бяссоніца,
Зямля мая, як маешся?
Адно за промень сонечны
Ты, як і я, трымаешся...
Калі святло займаецца,
Тралейбус дротам строга
За лінію трымаецца.
Людскі паток заўсёды
Узбоч, як ток трываласці.
Шыбуюць пешаходы –
І хто за што трымаецца.
У таўкатні праспекта
Студэнт у рыжай маечцы
За дудачку канспекта,
Нібы за лёс, трымаецца.
Цвічок-абцасік тоненька
Рыпіць, ды не ламаецца.
Дзяўчына, як за коніка,
За сумачку трымаецца.
З партфелем не па чыну
Мужчына абнімаецца,
Як кучар за ляйчыну,
Ён зя яго трымаецца.
А ты, мая бяссоніца,
Зямля мая, як маешся?
Адно за промень сонечны
Ты, як і я, трымаешся...