"Як бы ні было цьмяна ў эміграцыі, няма жадання вяртацца за калючы дрот".
Артур Вакараў — дызайнер, сузаснавальнік студыі "Адліга", дырэктар крамы вінтажнай мэблі ў Мінску "Б/Уржуазные ценности". Ён заставаўся ў Беларусі да сярэдзіны 2022 года. Вырашыў з’ехаць, калі атрымаў позву ў следчы камітэт. Цяпер жыве ў Польшчы. Размову з ім чытайце на старонках новага медыя ostwest.space.
▪️"Цяпер у Беларусі рэжым вынішчае не палітычных супраціўнікаў, а любыя праявы думкі, крытычнасці, незалежнай творчасці. Большасць палітвязняў — гэта не палітычныя актывісты, а проста годныя людзі. Застацца ў Беларусі і захаваць здаровую свядомасць могуць альбо самыя прымітыўныя арганізмы, альбо самыя магутныя.
▪️У маім асэнсаванні радзіма — не патас пра зямлю набрынялую продкамі, наследкамі і цярновымі веткамі, пакручастымі сцяжынкамі і пахучымі вятрынкамі. Радзіма — гэта тое, што я пабудаваў. Радзіма — гэта мае праекты: культурніцкія, бізнесовыя, гаспадарчыя. Гэта мая роля, мова, вага ў дадзеным грамадстве".
📷 © Arthur Vakarov
Артур Вакараў — дызайнер, сузаснавальнік студыі "Адліга", дырэктар крамы вінтажнай мэблі ў Мінску "Б/Уржуазные ценности". Ён заставаўся ў Беларусі да сярэдзіны 2022 года. Вырашыў з’ехаць, калі атрымаў позву ў следчы камітэт. Цяпер жыве ў Польшчы. Размову з ім чытайце на старонках новага медыя ostwest.space.
▪️"Цяпер у Беларусі рэжым вынішчае не палітычных супраціўнікаў, а любыя праявы думкі, крытычнасці, незалежнай творчасці. Большасць палітвязняў — гэта не палітычныя актывісты, а проста годныя людзі. Застацца ў Беларусі і захаваць здаровую свядомасць могуць альбо самыя прымітыўныя арганізмы, альбо самыя магутныя.
▪️У маім асэнсаванні радзіма — не патас пра зямлю набрынялую продкамі, наследкамі і цярновымі веткамі, пакручастымі сцяжынкамі і пахучымі вятрынкамі. Радзіма — гэта тое, што я пабудаваў. Радзіма — гэта мае праекты: культурніцкія, бізнесовыя, гаспадарчыя. Гэта мая роля, мова, вага ў дадзеным грамадстве".
📷 © Arthur Vakarov