Вось Юры Зісер на фб напісаў пра сапраўднага беларуса. Ну там пра тое, што сапраўдны беларус увесь час з усімі нязгодны. Ён носіць вышымайку, размаўляе толькі па-беларуску, ненавідзіць Расію, штотыдзень п'е піва ў Вільні і вучыць, як любіць краіну - з эміграцыі.
Залічым за меркаванне. Але ў мяне ёсць альтэрнатыўнае.
Сапраўдны беларус - гэта не той, хто вучыць усіх, як любіць Беларусь. Гэта той, каго усе астатнія вучаць, як яе любіць.
Бо сапраўдны беларус у Беларусі - гэта аб'ект нянавісці.
Беларусь - такая краіна, якая не вымагае да сябе павагі. І, адпаведна не распаўсюджвае патрабаванне паважаць сваіх "сапраўдных прадстаўнікоў". Гэта краіна з задавальненнем нараджае тых, хто яе ненавідзіць і пераехаўшы ў якую хоць з улан-батара, ты ўжо на вакзале можаш пачынаць сцябацца з беларускай мовы, з вышыванкі, са "змагароў" і табе нічога за гэта не будзе.
Ты не можаш сцябацца толькі з лукашэнкі.
Такім чынам, сапраўдны беларус - гэта заўсёды "яны". І яны ўвасабляюць самае горшае, тое, чаго ў табе "па шчасцю няма".
Яны кансерватыўныя, агрэсіўныя, нецярпімыя, крывадушныя, архаічныя ў сваіх вышымайках, са сваёй бессэнсоўнай мовай.
Ну, што ж. Я і праўда не люблю расію. размаўляю па-беларуску. не маю вышыванкі, але хачу. Я шмат спрачаюся і я некалькі разоў піў піва ў вільні і ў варшаве, праўда, не збіраюся ў эміграцыю, але гэта - дробязь.
У цэлым і насамрэч: "сапраўдныя беларусы" - група рызыкі для эміграцыі, бо ім не камфортна, а чалавеку, які можа з балкона харкнуць сапраўднаму беларусу на галаву - камфортна.
Яму не трэба ведаць беларускую мову, не трэба насіць вышыванку, не трэба хадзіць на курапаты, не трэба святкаваць бнр, не трэба ні з кім ні пра што спрачацца. За тое трэба вельмі любіць расію і лічыць, што ў вільні і ў варшаве адны підары.
Усё адбываецца не так, як хоча "сапраўдны беларус", а так, як хоча "нармальны".
Таму насамрэч прыкмета сапраўднага беларуса ў тым, што ён усё жыццё вымушаны бачыць хуйню, чуць хуйню і нават чытаць хуйню. У тым ліку і на фэйсбуку.
Залічым за меркаванне. Але ў мяне ёсць альтэрнатыўнае.
Сапраўдны беларус - гэта не той, хто вучыць усіх, як любіць Беларусь. Гэта той, каго усе астатнія вучаць, як яе любіць.
Бо сапраўдны беларус у Беларусі - гэта аб'ект нянавісці.
Беларусь - такая краіна, якая не вымагае да сябе павагі. І, адпаведна не распаўсюджвае патрабаванне паважаць сваіх "сапраўдных прадстаўнікоў". Гэта краіна з задавальненнем нараджае тых, хто яе ненавідзіць і пераехаўшы ў якую хоць з улан-батара, ты ўжо на вакзале можаш пачынаць сцябацца з беларускай мовы, з вышыванкі, са "змагароў" і табе нічога за гэта не будзе.
Ты не можаш сцябацца толькі з лукашэнкі.
Такім чынам, сапраўдны беларус - гэта заўсёды "яны". І яны ўвасабляюць самае горшае, тое, чаго ў табе "па шчасцю няма".
Яны кансерватыўныя, агрэсіўныя, нецярпімыя, крывадушныя, архаічныя ў сваіх вышымайках, са сваёй бессэнсоўнай мовай.
Ну, што ж. Я і праўда не люблю расію. размаўляю па-беларуску. не маю вышыванкі, але хачу. Я шмат спрачаюся і я некалькі разоў піў піва ў вільні і ў варшаве, праўда, не збіраюся ў эміграцыю, але гэта - дробязь.
У цэлым і насамрэч: "сапраўдныя беларусы" - група рызыкі для эміграцыі, бо ім не камфортна, а чалавеку, які можа з балкона харкнуць сапраўднаму беларусу на галаву - камфортна.
Яму не трэба ведаць беларускую мову, не трэба насіць вышыванку, не трэба хадзіць на курапаты, не трэба святкаваць бнр, не трэба ні з кім ні пра што спрачацца. За тое трэба вельмі любіць расію і лічыць, што ў вільні і ў варшаве адны підары.
Усё адбываецца не так, як хоча "сапраўдны беларус", а так, як хоча "нармальны".
Таму насамрэч прыкмета сапраўднага беларуса ў тым, што ён усё жыццё вымушаны бачыць хуйню, чуць хуйню і нават чытаць хуйню. У тым ліку і на фэйсбуку.