Мяне часта называюць то нацыстам то фашыстам, то антысемітам. Ну, за "непаліткарэктнасць". Гэта ўсё, скажу вам шчыра, хуйня. Я, сука, страшна паліткарэктны. Я паліткарэктны, але не гуманістычна ёбнуты.
Вось чытаю я пра масавы хапун цыганаў на Магілёўшчыне у сувязі з забойствам ДАІшніка. І я разумею, што у свеце ёсць дзве скрайнасці. Умоўна - брытанская, дзе ўлады зрасходвалі б пару тысяч даішнікаў, перш чым адважыліся б назваць цыганаў магчымымі падазраваемымі ў забойстве.
А ёсць скрайнасць савецкая. Постсавецкая. Калі людзі, звыклыя да дэпартацыяў цэлых народаў дазваляюць сабе арыштаваць палову вёскі па этнічнай прыкмеце, бо падазраюць у забойстве - цыгана.
І першае і другое - два бакі аднаго і таго ж расізма.
Нармальнасць - гэта навучыцца успрымаць колер скуры падазраваемага проста як адну з прыкметаў. І навучыцца аднолькава абільна пляваць як на "рацыянальныя" прапановы ладзіць этнічныя арышты, так і на лямант харошых людзей, якія лічаць, што арыштоўваць нябелых - гэта "фашызм, нацызм і наогул гітлер".
Нерасізм - гэта калі табе похуй на колер скуры з аднаго боку, але калі на пакуты тых, хто любіць і шкадуе чалавека толькі за колер скуры - таксама похуй.
Вось чытаю я пра масавы хапун цыганаў на Магілёўшчыне у сувязі з забойствам ДАІшніка. І я разумею, што у свеце ёсць дзве скрайнасці. Умоўна - брытанская, дзе ўлады зрасходвалі б пару тысяч даішнікаў, перш чым адважыліся б назваць цыганаў магчымымі падазраваемымі ў забойстве.
А ёсць скрайнасць савецкая. Постсавецкая. Калі людзі, звыклыя да дэпартацыяў цэлых народаў дазваляюць сабе арыштаваць палову вёскі па этнічнай прыкмеце, бо падазраюць у забойстве - цыгана.
І першае і другое - два бакі аднаго і таго ж расізма.
Нармальнасць - гэта навучыцца успрымаць колер скуры падазраваемага проста як адну з прыкметаў. І навучыцца аднолькава абільна пляваць як на "рацыянальныя" прапановы ладзіць этнічныя арышты, так і на лямант харошых людзей, якія лічаць, што арыштоўваць нябелых - гэта "фашызм, нацызм і наогул гітлер".
Нерасізм - гэта калі табе похуй на колер скуры з аднаго боку, але калі на пакуты тых, хто любіць і шкадуе чалавека толькі за колер скуры - таксама похуй.