Репост из: Стась Карпаў
былы міністр МЗС Літвы Аўдронюс Ажубаліс, які супраць таго, каб на месцы пахавання Каліноўскага быў надпіс і па-беларуску мне нагадвае дзіцячы анекдот пра ліліпуціка, які ўзлез на веліканшу каб патрахацца, але замест гэтага скакаў на ёй і крычаў "няўжо гэта ўсё маё?!".
Вам дасталася шмат чужога, дарагі Аўдронюс, - сказаў бы я яму, калі б ён мяне пачуў.
Зрэшты, будаваць сваю нацыянальную міфалогію на гістарычных несправядлівасцях - гэта нармальна. Усе так робяць і мы б так рабілі, калі б не вільготнавокі Марзалюк з патронам і кампаніяй.
І наогул, усе мы крыху жывёлы. Усе мы любім метафарычна пісяць на памежныя слупы, і гістарычныя вехі, памячаючы тэрыторыю сваіх прайдаў у прасторы і часе.
Але мы не толькі жывёлы: пісяць на надмагільныя пліты, дарагі Аўдронюс, не прынята сярод людзей.
Вам дасталася шмат чужога, дарагі Аўдронюс, - сказаў бы я яму, калі б ён мяне пачуў.
Зрэшты, будаваць сваю нацыянальную міфалогію на гістарычных несправядлівасцях - гэта нармальна. Усе так робяць і мы б так рабілі, калі б не вільготнавокі Марзалюк з патронам і кампаніяй.
І наогул, усе мы крыху жывёлы. Усе мы любім метафарычна пісяць на памежныя слупы, і гістарычныя вехі, памячаючы тэрыторыю сваіх прайдаў у прасторы і часе.
Але мы не толькі жывёлы: пісяць на надмагільныя пліты, дарагі Аўдронюс, не прынята сярод людзей.