Седзячы на зоне і маючы даволі шмат вольнага часу (пакуль катаўся па карцарам), прыйшоў да думкі, у справядлівасцю якой упэўніўся, ўжо будучы ва Украіне: мы, беларусы, - альбо нацыя барацьбітаў-ваяроў, што абапіраючыся на збройную славу продкаў-герояў адваюе для сябе і сваіх дзяцей Айчыну і будучыню - альбо мы бязродныя канфармісты, якія у акупаванай Беларусі ходзяць на парад "победы" з чырвона-зялёнымі й каларадскімі стужкамі, а ў Эўропе - на гей-прайды са стужкамі вясёлкавымі. Дзьве апошнія катэгорыі для нас адрозніваць бессэнсоўна, гэта аднолькава пасіўныя групы, яны заўжды будуць рухаць тыя наратывы, якія будуць навязаны ім павесткай моцнага, прычым ніколі не будуць гатовыя разыкаваць чымсьці важлівым дзеля будзь-якой ідэі.
Асабіста ў мяне зараз значна больш надзеі на глыбінны народ у Беларусі, чым на дыяспару, колькі б той народ на палівалі брудам, хрысцячы "цярпіламі", "хатаскрайнікамі", і г. д. У 2020-м у Пінску гэтыя "цярпілы" паказалі, на што здатныя. Я бачыў удзельнікаў тых падзей, ужо седзячы ў калоніі. Гэта былі звычайныя беларускія мужыкі. Не праграмісты, не барберы, не фрылансеры і не іншыя прадстаўнікі "элітаў", якія потым з усіх СМІ распавядалі аб сваім "змаганні". Пра гэтых мужыкоў не распавядуць, большая іх частка нават не прызнаныя палітвязнямі, іх імёнаў не ведае ніхто. Не распавядуць яны пра сябе і самі, таму што іх мэтай не была слава, ці піяр, ці грошы, - яны проста змагаліся за праўду. І будуць змагацца зноў, калі адчуюць, што прыйшоў час.
Гэта датычыцца не толькі пінчукоў. Абсалютная большасць непасрэдных удзельнікаў сутычак і боек жніўня 2020 (старанна замыленых СМІ і дэмсіламі, таму што ў нас - мірны пратэст) - былі й застаюцца абсалютна непублічнымі асобамі.
Будучыня за імі. Будучае змаганне - за імі. А беларускія дабраахвотнікі змогуць даць ім неабходныя веды й навыкі для паспяховай збройнай барацьбы.
Тыя, што сёння маўчаць у Беларусі, могуць сказаць сваё слова. І зрабіць справу. Яны гэта ўжо давялі. Ці змогуць сказаць СВАЁ, а не чужое, падслуханае слова канфармісты-рэлаканты (левакі)? Нават не кажучы пра справу?
Сумняюся.
FRANЦ | Падпісацца
