Репост из: Будзьма беларусамі!
Ўільям Батлер Ейтс. “Ружы”
“На вецер, – кажа Патрык Пірс, –
Ляцела слоў так шмат,
Што горкі вецер высушыў
Ірландскіх ружаў сад,
Яго зялёныя лісты
Ня вернуцца назад”.
“Наш сад, – сказаў Джэймс Коналі, –
Зазелянее зноў,
Давай старанна паліваць,
І ружу нашых сноў
З табой наяве вырасьцім
Для дочак і сыноў”.
“А дзе нам, – кажа Патрык Пірс, –
Узяць вады, калі
Засохлі ўсе калодзежы?
Каб ружы расьцвілі,
Палітыя, нам трэба кроў
Аддаць сваёй зямлі!”
Ірландскі паэт-набэліст напісаў пра забітых кіраўнікоў дублінскага паўстаньня (Вялікдзень, 1916). А першым беларускім перакладчыкам верша быў Юлі Таўбін, і той пераклад на рускую – сярод апошняга, што ён зрабіў, неўзабаве арыштаваны і забіты ў “чорную” ноч 29 кастрычніка 1937.
Пераклад Андрэя Хадановіча
“На вецер, – кажа Патрык Пірс, –
Ляцела слоў так шмат,
Што горкі вецер высушыў
Ірландскіх ружаў сад,
Яго зялёныя лісты
Ня вернуцца назад”.
“Наш сад, – сказаў Джэймс Коналі, –
Зазелянее зноў,
Давай старанна паліваць,
І ружу нашых сноў
З табой наяве вырасьцім
Для дочак і сыноў”.
“А дзе нам, – кажа Патрык Пірс, –
Узяць вады, калі
Засохлі ўсе калодзежы?
Каб ружы расьцвілі,
Палітыя, нам трэба кроў
Аддаць сваёй зямлі!”
Ірландскі паэт-набэліст напісаў пра забітых кіраўнікоў дублінскага паўстаньня (Вялікдзень, 1916). А першым беларускім перакладчыкам верша быў Юлі Таўбін, і той пераклад на рускую – сярод апошняга, што ён зрабіў, неўзабаве арыштаваны і забіты ў “чорную” ноч 29 кастрычніка 1937.
Пераклад Андрэя Хадановіча