Репост из: Стась Карпаў
А Раманчук, канечне, прыўкрасны. Такая... беларуская гісторыя. Спачатку ты грозна грамыхаеш языком, пасля сустракаешся з тым, супраць каго ты грамыхаў, размаўляеш з ім пару гадзін. Выходзіш з кабінета, расслабляеш гальштук, выціраеш пот, закурваеш.
Да цябе падыходзіць журналіст:
-ну што, вы там яго атграмыхалі языком?
- я? (зацягваешся поўнымі грудзьмі) да не. гэта была канструктыўная размова.
- у выніку якой вы зразумелі што?
- ну ў выніку якой я зразумеў, што мы чота ахуелі, беларусы, па шчырасці.
- як так? вы ж гаварылі..
- я гаварыў што? Я гаварыў, што патрэбны дыялог. І вось этат блісцяшчый чэлавек, цеарэцік і пракцік снізашол. Мы з нім канструктыўна пагаварылі. І я как-та, знаеце, понял... Што скока можна нас карміць? У сэнсе - вас.
Мы с эцім блесцяшчым чалавекам, чэсна гавара как-та дажэ расстроены.
Мы с нім прэшлі к паніманію, а вы как-та што-та, я сматру, не прышлі.
Нада далучаць да дзіалога большэ экспертаў.
Штобы большэ экспертаў понялі, как мы ахуелі. У смысле - беларусы. Чэсна гавара - дарагова стоіт эта паніманіе.
Да цябе падыходзіць журналіст:
-ну што, вы там яго атграмыхалі языком?
- я? (зацягваешся поўнымі грудзьмі) да не. гэта была канструктыўная размова.
- у выніку якой вы зразумелі што?
- ну ў выніку якой я зразумеў, што мы чота ахуелі, беларусы, па шчырасці.
- як так? вы ж гаварылі..
- я гаварыў што? Я гаварыў, што патрэбны дыялог. І вось этат блісцяшчый чэлавек, цеарэцік і пракцік снізашол. Мы з нім канструктыўна пагаварылі. І я как-та, знаеце, понял... Што скока можна нас карміць? У сэнсе - вас.
Мы с эцім блесцяшчым чалавекам, чэсна гавара как-та дажэ расстроены.
Мы с нім прэшлі к паніманію, а вы как-та што-та, я сматру, не прышлі.
Нада далучаць да дзіалога большэ экспертаў.
Штобы большэ экспертаў понялі, как мы ахуелі. У смысле - беларусы. Чэсна гавара - дарагова стоіт эта паніманіе.