Фильтр публикаций


Репост из: #МЫБеларусь🇧🇾
Велича́ем Тя, Живода́вче Христе́, Оса́нна в вы́шних и мы Тебе́ вопие́м Благослове́н Гряды́й во и́мя Госпо́дне!

С Вербным воскресеньем, православные! ❤️

#МЫБеларусь


Репост из: #МЫБеларусь🇧🇾
Промозглый апрель

Фото: Александр Шатохин

#БеларусьКрасивая
#МЫБеларусь


Репост из: #МЫБеларусь🇧🇾
Прогулка по берегу водохранилища Великое, Смолевичи 🇧🇾

Фото: Ирина Устьянцева

#БеларусьКрасивая
#МЫБеларусь


Репост из: #МЫБеларусь🇧🇾
​​Яўген Пуставой:
Здзіўленне. Жах. Боль. Вера. Надзея на жыццё. Паступовы росквіт. Гэтыя словы апісваюць чарнобыльскі шлях Беларусі. Не, не той, па якім ішлі і намагаліся ўсіх павесці апаненты беларускага народа. Гэта той шлях, які прайшла наша краіна. Ад таго выбуху, калі сэрца значнай часткі нашай краіны спынілася. Чвэрць Беларусі засыпаў чарнобыльскі попел. Тэхналагічная катастрофа здарылася не ў нашай краіне, але пацярпелі мы. Ад суседзяў. Канешне, мы пра тое далікатна не згадваем, маўляў, каб не пакрыўдзіць. Але, пагадзіцеся, дыпламатычнасць павінна быць узаемнай.
Атручаная зямля магла б ляжаць аблогам. Але не ў гаспадара. Так, тыя землі, што атручаныя назаўсёды, — за калючым дротам. Буферную зону аздобілі лесам. Створаны радыяцыйны запаведнік. А далей буяюць майскія краскі. Трэба апынуцца ў тым жа Брагіне ці Нароўлі, каб зразумець і ўбачыць, што такое філасофія аднаўлення. Рознакаляровыя будынкі, радасныя дзіцячыя ўсмешкі, шпацыр бацькоў з дзецьмі. Гнёзды жывыя! Тут усё, як і па ўсёй краіне ў красавіку, праўда, з адной акалічнасцю: сярод вясновых фарбаў — чорны мармур — помнікі аб загінулых ад радыяцыі земляках. Беларусь памятае. Дарэчы, недалёка ад тых мясцін — лецішча Прэзідэнта. Ён і раней, у час дэпутацтва, апекаваўся чарнобыльскімі рэгіёнамі, а сёння, увогуле, заўжды ў парадку дня пацярпелых рэгіёнаў.
Беларусы фобіяй радыяцыі перахварэлі. Гэта як з атакай дзота: пасля няўдалай яшчэ цяжэй падымаць людзей у атаку. Лукашэнка падняў. Тая рана загаілася, а сярод беларусаў новы камунальны трэнд — электрычнае ацяпленне. А наперадзе — яшчэ бум на электратранспарт. Свая АЭС — правільны выбар. Тая ж Японія пасля Фукусімы не адмовілася ад мірнага атама. Ды і краіны-дыктатары «зялёнай энергіі» таксама не спяшаюцца адмаўляцца ад сваіх атамных энергаблокаў. Гэта як агонь ці нож — без іх жыццё было б горшым, а каб не параніцца, трэба проста выконваць правілы бяспекі. А наша станцыя самая бяспечная. Таму мы з вялікай ахвотай працавалі і працуем з місіяй МАГАТЭ. Нам хаваць няма чаго. А каб станцыя была больш бяспечнай, яе ахоўваюць адразу некалькі вайсковых часцей. Па перыметры — унутраныя войскі, ёсць і ўласны паветраны купал — войскі ВПС і СПА.
Трэба зразумець: уваход у клуб дзяржаў мірнага атама вельмі вузкі. Не кожнай краіне давераць.
🔹
І горад атамшчыкаў з’явіўся — ажыў Астравец. І новая сусветная кампетэнцыя. А як мы з суседзямі намагаліся паладзіць — электраэнергію прапаноўвалі і спецыялістаў з Ігналінскай АЭС запрашалі працаўладкоўвацца. Дарма.
Вільнюс супраць БелАЭС разгарнуў сапраўдную інфармацыйную бітву. Прычыны называліся розныя, але відавочная адна — палітычная. Справа ў тым, што ў Літве ад тых «еўрапейскіх вольнасцяў», якія ў Бруселі прапагандуюць, засталася толькі славянская назва — Вільна (вольна), у астатнім — новы парадак ад ЕС. Патрабаванні еўрапейскіх улад — спыніць Ігналіну — былі выкананы. Першы энергаблок забяспечваў Літву энергіяй, другі працаваў на экспарт — нават мы куплялі. Але ўсё змянілася. Еўропа з індустрыяльнай краіны савецкіх часоў ператварыла Літву ў рынак таннай працоўнай сілы і рынак для сваіх тавараў. Вось вам і шлях у «Эўропу». Ну, гэта іх выбар. А цяпер аб тым, што датычыцца нас.
Вільнюс заўжды лямантаваў у бок БелАЭС, але тым часам каля сваёй закрытай станцыі ўладкаваў ядзерны магільнік. Да Беларусі чатыры кіламетры! І тут яны не лямантуюць. А факты сведчаць, што магільнік той небяспечны. Напрыклад, у 2019 годзе эксперты знайшлі дзесяць парушэнняў тэхналагічных нормаў. Працэс захавання радыяцыйных матэрыялаў прадоўжыцца да 2038-га. Але кампанія, якой даверылі будаўніцтва модуля, з’яўляецца даўжніком і банкрутам. Хапае ў апошнія гады вакол Ігналінскай АЭС і недарэчнасцяў карупцыйнага кшталту. Еўрафункцыянеры сілай прымусілі Вільнюс закрыць працоўную АЭС, а мясцовыя, ды і нават нямецкія бізнесмены ад палітыкі зарабілі на гэтым неблагія грошы. Толькі вось больш бяспечнай станцыя не стала
.



Показано 5 последних публикаций.

10

подписчиков
Статистика канала