🧤Радзік, калега з працы, папрасіўся ў зімовы лес. Я не мог адмовіць, тым больш, што сам збіраўся наведаць Мяднянскія востраўныя ельнікі, ды паслухаць вераб'інага сычыка, якога мы там назіралі ў мінулым годзе.

🌲У суботу зладзілі кароткую вандроўку. Цудоўны зімовы лес сустрэў нас магутнымі дубамі і разлапістымі ялінамі, укрытымі снежнай коўдрай, і "спевамі" шэрай кугакаўкі. А потым надвор'е сапсавалася. Узняўся вецер і пачалася амаль завея. Час ад часу чуваць было розных сініц, дзятлаў, папаўзня і каралькоў.
Негледзячы на прамоклыя ногі Радзіка, яму ў зімовым лесе спадабалася. Я быў крышачку расчараваны, што надвор'е сапсавала нашыя планы.

🫐Падсілкаваўшыся і выпіўшы кавы, я вырашыў яшчэ праверыць старыя могілкі, памятаючы, што там ёсць некалькі старых дубоў. У іх дуплах маглі быць кугакаўкі. Соў я так і не знайшоў, але маю ўвагу прыцягнулі шэрыя дразды, гаманлівае стракатанне якіх было чуваць здалёк. Мяне зацікавіла, што гэтыя птушкі, якія харчуюцца амялой, робяць у соснах, бо іншых дрэў паблізу не было. Я здагадваўся у чым можа быць прычына, і пайшоў упэўніцца. Канешне, дразды гаманілі ў амяле аўстрыйскай (Viscum austriacum). Так птушкі падказалі новае месца знаходжання расліны з Чырвонай кнігі Беларусі. Запісаўшы каардынаты і зрабіўшы ўсе неабходныя фотаздымкі, мы накіраваліся да дому, разлічваючы па дарозе знайсці яшчэ штосьці цікавае. Але завея не заставіла нам шансаў. Толькі хворая ліса трапілася нам на полі каля в. Знаменка.

❄️Цудоўная, амаль сапраўдная, зіма ў гэтым годзе!

#чароўнысветраслін